Για άμεση αλλαγή του θεσμικού πλαισίου για το άσυλο στα ΑΕΙ δεσμεύεται η Νέα Δημοκρατία, «ώστε να μην υπάρχει καμία γκρίζα ζώνη σχετικά με την αυτεπάγγελτη επέμβαση της αστυνομίας σε περιπτώσεις αξιόποινων πράξεων εντός των ιδρυμάτων», όπως ανέφερε χθες στην «Κ» σχολιάζοντας την έρευνα η τομεάρχης Παιδείας της Ν.Δ. Νίκη Κεραμέως. Από την πλευρά της, η ομοσπονδία των πανεπιστημιακών, ΠΟΣΔΕΠ, έχει καλέσει την κυβέρνηση «να αντιληφθεί επιτέλους το μέγεθος του προβλήματος, να αναλάβει τις ευθύνες της για την κατάσταση που επικρατεί στους πανεπιστημιακούς χώρους και να προστατεύσει, ως οφείλει, τη ζωή των φοιτητών, του προσωπικού και της δημόσιας περιουσίας των πανεπιστημίων».
Ειδικότερα, μιλώντας στην «Κ» για τη μελέτη ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας Αχιλλέας Ζαπράνης, ανέφερε ότι «το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, το οποίο υπήρξε θύμα αρκετών περιστατικών που χαρακτηρίζονται κρούσματα βίας και ανομίας, προσπάθησε να κάνει μια συστηματική έρευνα στο φαινόμενο αυτό, προκειμένου να αναγνωρίσει τις διαστάσεις του και να κατανοήσει τη φύση του. Τα κριτήρια που ίσχυσαν ήταν απολύτως αντικειμενικά με βάση τις αρχές της δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Η συγκρότηση από τον υπουργό Παιδείας της «Επιτροπής ακαδημαϊκής ελευθερίας και ειρήνης στα ΑΕΙ», υπό τον καθηγητή της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ και πρώην υπουργό Δικαιοσύνης Νίκο Παρασκευόπουλο, αφενός αποτελεί πράξη αναγνώρισης της ύπαρξης του προβλήματος, αφετέρου αποτελεί ασφαλώς ένα βήμα προς την κατεύθυνση της ορθολογικής του αντιμετώπισης. Ελπίζουμε η συγκεκριμένη έρευνα να βοηθήσει το έργο της Επιτροπής, αλλά και τον σχετικό δημόσιο διάλογο».
Από την πλευρά της, η υπεύθυνη του Τομέα Παιδείας της Ν.Δ. Νίκη Κεραμέως δήλωσε στην «Κ» ότι «η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αντιμετωπίζει με περισσή ελαφρότητα και το μείζον ζήτημα της ανομίας και της παραβατικότητας στα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Αποπειράται να το παρουσιάσει ως επινόηση της αξιωματικής αντιπολίτευσης για να πλήξει την κυβέρνηση, ενώ αναζητεί ευθύνες στις πρυτανικές αρχές, στο φοιτητικό κίνημα, στις προηγούμενες κυβερνήσεις. Παράλληλα, υπεκφεύγει πίσω από τη συνθετότητα του ζητήματος και μετακυλίει τη λύση του σε μεγαλόσχημες επιτροπές. Στην ουσία, αρνείται να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα, που περιγράφεται από περιστατικά όπως προπηλακισμοί, ξυλοδαρμοί, ή διακίνηση ναρκωτικών, τα οποία βρίσκουν καταφύγιο στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Στο δημόσιο ελληνικό πανεπιστήμιο, που έχει όλα τα εχέγγυα για να αποτελεί ένα φάρο γνώσης και πολιτισμού για ολόκληρο τον κόσμο. Η Νέα Δημοκρατία, ως υπεύθυνη αξιωματική αντιπολίτευση, θέτει ως προτεραιότητα την άμεση αλλαγή του θεσμικού πλαισίου για το άσυλο, ώστε να μην υπάρχει καμία γκρίζα ζώνη σχετικά με την αυτεπάγγελτη επέμβαση της αστυνομίας σε περιπτώσεις αξιόποινων πράξεων. Ετσι, η πραγματική έννοια του ασύλου θα ανακτήσει την απολεσθείσα της υπόσταση, ώστε να μπορεί κανείς στο ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο να εκφέρει απόψεις και να διεξάγει έρευνα ελεύθερα, χωρίς να τρομοκρατείται, όπως συμβαίνει σε όλη τη χώρα πλην των πανεπιστημίων. Γιατί δυστυχώς σήμερα η ελευθερία λόγου και έκφρασης, ως ατομικό δικαίωμα, δεν προστατεύεται στον χώρο αυτών».
«Ιδιότυπο κρυφτούλι»
«Η μελέτη δείχνει ανάγλυφα το μεγάλο πρόβλημα της ανομίας και της παραβατικότητας τα τελευταία χρόνια στα ελληνικά πανεπιστήμια», τόνισε στην «Κ» για το θέμα ο βουλευτής του Ποταμιού και πανεπιστημιακός στο ΕΜΠ Γεώργιος Μαυρωτάς. Και πρόσθεσε: «Ενα πρόβλημα που αποτελεί τροχοπέδη όχι μόνο στην ομαλή λειτουργία και στη διαμόρφωση κουλτούρας, αλλά και στην ανάπτυξη των πανεπιστημίων, καθώς τους αποστερεί πόρους και δυνατότητες. Το θεσμικό πλαίσιο, όπως έχει διαμορφωθεί, ουσιαστικά επιτρέπει ένα ιδιότυπο κρυφτούλι όπου πρωταγωνιστούν κυρίως εξωπανεπιστημιακά στοιχεία, αφού έχουν μετατρέψει τους πανεπιστημιακούς χώρους σε φέουδά τους. Και όποιος αντιστέκεται στοχοποιείται. Το άσυλο ιδεών που υποτίθεται προστατεύει ο νόμος έχει γίνει άσυλο ανομιών του οποίου το οικονομικό κόστος δεν είναι αμελητέο. Εκτός από την πολιτική βούληση, όμως, απουσιάζει και το σχέδιο (περιμένουμε από την επιτροπή του κ. Παρασκευόπουλου κάποιο πόρισμα), έτσι ώστε να μη θεωρούνται οι πανεπιστημιακοί χώροι άβατο, αλλά τμήμα της ελληνικής επικρατείας όπου οι νόμοι ισχύουν κανονικά, χωρίς εκπτώσεις και χρονοκαθυστέρηση…».
