To 2016 κατεγράφη ρεκόρ τουριστικών αφίξεων και εσόδων στην περιοχή μας, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΤτΕ. Όπως, όμως, δηλώνει σε συνέντευξη που παραχώρησε στη «δημοκρατική», ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Δωδεκανήσου, κ. Γιάννης Πάππου, το 2017 αναμένεται να ξεπεραστεί κάθε προηγούμενο ρεκόρ. Παρόλα αυτά, σε μία οικονομία που χειμάζεται τα τελευταία 7 χρόνια, αυτές οι κορυφαίες επιδόσεις δεν έχουν τον αντίκτυπο που θα έπρεπε…
Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Επιμελητηρίου, στην επταετία 2010 – 2016 έκλεισαν περίπου 8.000 επιχειρήσεις και δημιουργήθηκαν 5.300, οι περισσότερες εκ των οποίων στον τομέα της εστίασης. Η υπερφορολόγηση, όπως επισημαίνει ο κ. Πάππου, «στραγγίζει» κάθε ελπίδα επιβίωσης των ΜμΕ και απαιτούνται μεταρρυθμίσεις για να ενισχυθεί η οικονομία.
Η συνέντευξη αναλυτικά:
• Κύριε Πάππου, παρά τις μεγάλες προσδοκίες που υπήρχαν για τη φετινή τουριστική σεζόν, οι επιχειρηματίες δηλώνουν δυσαρεστημένοι από την εμπορική κίνηση στην αγορά. Ποια είναι η κατάσταση που επικρατεί και πώς πιστεύετε ότι θα εξελιχθούν τα πράγματα;
Πράγματι, σε ένα μεγάλο μέρος της αγοράς καλλιεργήθηκαν μεγάλες προσδοκίες για τη φετινή σεζόν. Εκείνο που όμως πρέπει να γίνει κατανοητό είναι ότι ο δείκτης των τουριστικών αφίξεων, σε μια περίοδο γενικευμένης οικονομικής ύφεσης και κυρίως στις χώρες από όπου αντλούμε τουρισμό, δεν συμβαδίζει κατ’ ανάγκη με τον δείκτη των εσόδων. Η καταναλωτική δύναμη των επισκεπτών μας τα τελευταία χρόνια έχει περιοριστεί σημαντικά. Η ταραγμένη περίοδος που διανύουμε, σε διεθνές επίπεδο, είναι λογικό να έχει κάνει τον κόσμο πιο ανασφαλή, άρα και πιο συντηρητικό στις δαπάνες του. Παρόλα τα προβλήματα των επαγγελματιών της περιοχής μας, παρόλη τη μάχη της καθημερινής επιβίωσης που δίνουν, θα πρέπει να αναγνωρίσω ότι η κατάσταση θα μπορούσε κάλλιστα να είναι πολύ χειρότερη. Τα νησιά της Δωδεκανήσου βγαίνουν από μια περίοδο πολύ βαθιάς κρίσης, κυρίως το 2015, με την έξαρση του προσφυγικού προβλήματος. Η σωστή διαχείριση που κάναμε ως περιοχή, έφερε τα ρεκόρ που κατέγραψαν τα νησιά μας το 2016, σε επίπεδο αφίξεων και εσόδων, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της ΤτΕ. Σύμφωνα με όλες τις προβλέψεις το 2017, θα είναι ακόμη καλύτερο. Δυστυχώς όμως, αυτές οι εξαιρετικές επιδόσεις δεν έχουν τον αντίκτυπο που θα έπρεπε στην πραγματική οικονομία, η οποία, 7 χρόνια τώρα, εξακολουθεί να βουλιάζει υπό το βάρος της υπερφορολόγησης και όλων των άλλων αντικινήτρων που καθημερινά δημιουργούνται.
• Στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε τον Μάρτιο με τους κ.κ. Ρωμανιά και Καββαθά, περιγράψατε ως εξαιρετικά δύσκολη την επιβίωση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Ποια είναι πραγματικά τα δεδομένα για τις επιχειρήσεις στη Ρόδο και γενικώς στα Δωδεκάνησα; Βλέπουμε να μπαίνουν λουκέτα, από την άλλη όμως βλέπουμε να ανοίγουν συνεχώς νέες επιχειρήσεις, κυρίως στον κλάδο της εστίασης.
Σε μια περιοχή όπως η δική μας, που η δυναμική της οικονομίας της εξαρτάται κατά κύριο λόγο από τον τουρισμό, είναι αναμενόμενο ότι θα υπάρχει έντονη κινητικότητα στον τομέα του επιχειρείν. Όμως τα στοιχεία δείχνουν ότι ο αριθμός των λουκέτων είναι μεγαλύτερος. Στην επταετία 2010 – 2016 έκλεισαν περίπου 8.000 επιχειρήσεις και δημιουργήθηκαν 5.300, οι περισσότερες στον τομέα της εστίασης, οι οποίες είναι κυρίως ατομικές επιχειρήσεις και βραχύβιες. Άρα το αποτέλεσμα έχει αρνητικό πρόσημο. Με την εμμονή στην υπερφορολόγηση, ο στραγγαλισμός της ελληνικής οικονομίας και των ΜμΕ συνεχίζεται για 8η χρονιά. Δεν έχει προηγούμενο η διάρκεια της οικονομικής κρίσης. Ελπίδα βελτίωσης δεν φαίνεται πουθενά αν δεν προωθηθούν οι μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η οικονομία. Οι επιχειρήσεις πρέπει να απαλλαγούν από το βάρος της υπεροφορολόγησης, να αποκτήσουν πρόσβαση στη χρηματοδότηση, να ρυθμιστούν τα κόκκινα δάνεια. Χωρίς αυτές τις βασικές προϋποθέσεις, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις δεν θα καταφέρουν να επιβιώσουν. Το ζητούμενο δεν μπορεί να είναι απλώς η επιβίωσή τους, αλλά η ανάπτυξή τους, ως βασικός πυλώνας και δρόμος διεξόδου από τα σημερινά αδιέξοδα της ελληνικής οικονομίας
• Σύμφωνα με δημοσιεύματα, ο Υπουργός Οικονομίας διαβεβαίωσε πρόσφατα ότι ο νέος νόμος για τη λειτουργία των Επιμελητηρίων, θα κατατεθεί στη Βουλή εντός των επόμενων ημερών και στόχος είναι να ψηφιστεί μέχρι το τέλος του μήνα. Ποια είναι η μεγαλύτερη ανησυχία σας για το τι θα ισχύσει τελικά;
Η δική μας αγωνία είναι να παραμείνει ισχυρός ο επιμελητηριακός θεσμός και να παραμείνουν ενεργά όλα τα Επιμελητήρια της χώρας. Οι πληροφορίες που υπάρχουν για το νέο θεσμικό πλαίσιο που ετοιμάζει η κυβέρνηση, αναφέρουν ότι επίκειται δραστική μείωση του αριθμού των Επιμελητηρίων, μέσω της συγχώνευσής τους σε μεγαλύτερα σχήματα. Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι στόχος της είναι η ενδυνάμωση και η αποτελεσματικότητα των Επιμελητηρίων, αλλά πολύ φοβάμαι ότι ο πραγματικός στόχος είναι να γίνει εφικτός ο έλεγχος και η αποδυνάμωσή τους.
• Προφανώς από την ψήφιση του νόμου για τα Επιμελητήρια θα κριθεί και το θέμα των εκλογών, που φημολογείται ότι τελικά θα γίνουν το Νοέμβριο. Πρόσφατα δηλώσατε στη «δημοκρατική» ότι γενικώς υπάρχει απροθυμία των μελών του ΕΒΕΔ, να πάρουν μέρος στην νέα εκλογική διαδικασία, καθώς η κατάσταση δεν επιτρέπει στους επιχειρηματίες να ασχολούνται με τίποτε άλλο παρά μόνο με την επιβίωση των επιχειρήσεών τους. Αυτή η απροθυμία των επιχειρηματιών να στηρίξουν τον επίσημό τους φορέα, δεν οδηγεί εμμέσως στην αποδυνάμωση του ρόλου του;
Οι απανωτές αναβολές των εκλογών στα Επιμελητήρια, προφανώς σχετίζονται με την αλλαγή του θεσμικού πλαισίου. Σε κάθε περίπτωση όμως, εκείνο που πρέπει να γίνει σαφές προς τα μέλη μας και προς το σύνολο των παραγωγικών δυνάμεων της περιοχής μας, είναι ότι δεν θα επιτρέψουμε σε καμία περίπτωση να υποβαθμιστεί ο ρόλος του επιμελητηριακού θεσμού. Θέλω να τονίσω ότι παρά την περίοδο της οικονομικής ύφεσης και των προβλημάτων που αυτή δημιουργεί, ο ρόλος του Επιμελητηρίου έχει ισχυροποιηθεί, μέσω της λειτουργίας του ΓΕΜΗ, ενός ηλεκτρονικού εργαλείου, που δημιουργεί πολλαπλά οφέλη για την επιχείρηση και για την οικονομία, μειώνει τη γραφειοκρατία και τις διοικητικές επιβαρύνσεις, αλλά και το κόστος σύστασης για τις επιχειρήσεις και εκφράζει μια νέα νοοτροπία και πρακτική, ως προς την εξυπηρέτηση της επιχείρησης και του πολίτη. Όσο για την απροθυμία των επιχειρηματιών να συμμετάσχουν στις εκλογές, είναι λογικό να υπάρχει σε περιόδους κρίσης. Είναι γνωστή άλλωστε η λαϊκή ρήση «έλλειψη χρημάτων, στάση εμπορίου». Όπως επίσης είναι γνωστό ότι η παρατεταμένη οικονομική κρίση, που μπήκε στον 8ο χρόνο, οδηγεί σε υποβάθμιση το σύνολο των θεσμών, από τα Επιμελητήρια, μέχρι τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
• Κύριε Πάππου, στα μέσα Μαΐου, άπαντες οι εκπρόσωποι των τάξεων και των επιστημονικών φορέων της περιοχής μας αποφάσισαν να συγκροτήσουν κοινό «μέτωπο» απέναντι στην λαίλαπα των νέων μέτρων, τα οποία στο μεταξύ ψηφίστηκαν από τη Βουλή. Όπως επισημάνθηκε, οι προοπτικές είναι δυσοίωνες τόσο για τις ασφαλιστικές εισφορές, όσο και για την βιωσιμότητα των επιχειρήσεων αναφορικά με τις οφειλές και τις οικονομικές υποχρεώσεις… Να περιμένουμε κάποιου είδους κινητοποιήσεις στο επόμενο διάστημα;
Η επαγρύπνησή μας είναι δεδομένη και οι παρεμβάσεις μας, μελετημένες και τεκμηριωμένες, είναι συνεχείς. Δεν καταθέτουμε τα όπλα. Έχουμε γίνει κουραστικοί, για κάποιους ακόμη και γραφικοί, να επαναλαμβάνουμε διαρκώς τις επισημάνσεις μας για τις επιπτώσεις στην οικονομία της χώρας και της περιοχής μας, αποφάσεων που δεν μπορούν να σταθούν ούτε με όρους λογικής ούτε με όρους οικονομίας. Κάθε φορά, τα αποτελέσματα των καταστροφικών πολιτικών έρχονται να μας δικαιώσουν, αλλά κανένας δεν είναι διατεθειμένος να αλλάξει την εύκολη αλλά θανατηφόρα συνταγή της υπερφορολόγησης. Δείτε το παράδειγμα του ΦΠΑ. Όσο αυξάνεται, τόσο τα έσοδα μειώνονται στα ταμεία του κράτους. Πόσο δύσκολο ήταν να προβλέψουν αυτό που με μαθηματική ακρίβεια θα συνέβαινε; Ύφεση και ανάπτυξη δεν είναι δυνατόν να συμβαδίσουν. Το ενδεδειγμένο μείγμα πολιτικής πρέπει να στηρίζεται κυρίως στη μείωση των δαπανών και λιγότερο στην ενίσχυση των εσόδων μέσω της φορολογίας. Στη χώρα μας συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Το βάρος έπεσε σχεδόν εξ ολοκλήρου στις πλάτες των φορολογουμένων, των επιχειρήσεων και των εργαζομένων, των χαμηλόμισθων και των χαμηλοσυνταξιούχων. Στραγγαλίστηκε η παραγωγικότητα. Εφαρμόστηκε μια άνευ προηγουμένου εσωτερική υποτίμηση, η οποία επηρέασε το βιοτικό επίπεδο των πολιτών, χωρίς όμως να προσθέτει τίποτα στην ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι αν υπάρξουν κινητοποιήσεις και σε ποια κλίμακα, αλλά αν υπάρχουν αποδέκτες διατεθειμένοι να ακούσουν την φωνή της παραγωγικής Ελλάδας, αυτής που απέμεινε, και τη φωνή της λογικής.
