Περιουσίες απειλεί πλέον το φαινόμενο της διάβρωσης των ακτών στην δυτική πλευρά του νησιού, γι αυτό και το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Νότιας Δωδεκανήσου, έχει επιδοθεί σε αγώνα δρόμου για την άμεση αντιμετώπισή του, αφού χρόνο με το χρόνο το πρόβλημα εντείνεται.
Αρκεί να σημειωθεί πως σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία από το 1973 μέχρι και σήμερα η θάλασσα στην Κρεμαστή έχει εισχωρήσει στη στεριά κατά 117 μέτρα (!) ενώ μόνο από το 2005 μέχρι το 2012, εισχώρησε κατά 17!
Το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Νότιας Δωδεκανήσου, πρότεινε στη διαχειριστική αρχή της Περιφέρειας Ν. Αιγαίου προς ένταξη στο ΠΕΠ 2014-2020, δύο έργα για την αντιμετώπιση της διάβρωσης στις περιοχές της Κρεμαστής και της Σορωνής, όπου το πρόβλημα είναι εντονότερο.
«Αν και δεν είναι στη δική μας δικαιοδοσία, ως Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Νότιας Δωδεκανήσου, πήραμε την πρωτοβουλία να συντάξουμε την σχετική μελέτη για την Κρεμαστή με έξοδα που καλύφθηκαν από ίδιους πόρους και υποβάλαμε στο ΠΕΠ πρόταση μόνο για τη χρηματοδότηση του έργου. Για την Σορωνή, η πρόταση αφορά τόσο στην σύνταξη μελέτης όσο και στην υλοποίηση του έργου».
Η μελέτη για την διάβρωση στην περιοχή της Κρεμαστής, περιλαμβάνει τη βυθομετρική αποτύπωση, την γεωτεχνική μελέτη, την περιβαλλοντική καθώς και την ακτομηχανική μελέτη, ενώ έχει ήδη προηγηθεί χάραξη του αιγιαλού και της παραλίας της περιοχής ως απαραίτητη προϋπόθεση για την εκτέλεση των απαραίτητων εργασιών στο παραλιακό μέτωπο.
Θα πρέπει να σημειωθεί πως το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο, είχε το 2013 υποβάλει προς την Περιφέρεια Ν. Αιγαίου, πρόταση για τους τρόπους αντιμετώπισης του φαινομένου της διάβρωσης των ακτών, το οποίο άρχισε να γίνεται ιδιαιτέρως εμφανές από το 1973.
Όπως εξηγεί ο κ. Μ. Χριστοδούλου, στον φάκελο περιγράφεται αναλυτικά το πρόβλημα της διάβρωσης στην δυτική πλευρά της Ρόδου, όμως επισημαίνεται ότι προτεραιότητα έχουν οι οικιστικές περιοχές, όπως η Κρεμαστή και η Σορωνή, όπου το φαινόμενο είναι ιδιαιτέρως έντονο και απειλεί πλέον περιουσίες.
«Αν εξελιχθεί κι άλλο το φαινόμενο τότε θα χαθούν περιουσίες, κάτι που ήδη έχει αρχίσει να συμβαίνει στην Κρεμαστή», αναφέρει ο κ. Μιχάλης Χριστοδούλου.
Σύμφωνα με όσα αναφέρονται στο κείμενο της πρόσκλησης, η δράση αφορά στην υλοποίηση ήπιων έργων προστασίας των ακτών, λαµβάνοντας υπόψη και τις απαιτήσεις της Οδηγίας Πλαίσιο για τη Θαλάσσια Στρατηγική (2008/56/ΕΚ). Σχεδιάζεται να αναληφθούν µέτρα προστασίας ή/και αναστροφής των φαινοµένων διάβρωσης σε παραλίες των νησιών του Νοτίου Αιγαίου. Ενδεικτικά µέτρα µπορεί να είναι: – Εφαρµογή µεθόδων τεχνητής αναπλήρωσης της παραλίας – Τεχνικά έργα συγκράτησης υλικού ή εγκλωβισµού της άµµου και ελαχιστοποίησης των απωλειών, όπως κατασκευή κυµατοθραυστών ή προβόλων ή τοποθέτηση ογκολίθων θωράκισης. Στις προτεινόµενες πράξεις µπορεί να περιλαµβάνεται η εκπόνηση των οριστικών µελετών των τεχνικών έργων, στις περιπτώσεις που αυτές δεν έχουν ήδη εκπονηθεί.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι στην Ελλάδα τουλάχιστον στο 28% των ακτών παρατηρείται διάβρωση. Η ακτογραμμή υποχωρεί κάθε χρόνο, που σημαίνει πως για κάθε μέτρο παραλίας χάνουμε πάνω από 1 τετραγωνικό μέτρο παράκτιας ζώνης ετησίως.
Από τα 16.000 χιλιόμετρα στα οποία εκτείνονται οι ελληνικές ακτές, περίπου τα 7.000 χιλιόμετρα είναι αμμώδεις παραλίες. Περιοχές με χαμηλή κλίση, δέλτα ποταμών, λιμνοθάλασσες και άλλα παράκτια οικοσυστήματα. Τα σημεία αυτά είναι τα πιο ευάλωτα στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Τα φαινόμενα αυτά αναμένεται να ενταθούν στα επόμενα χρόνια, γιατί απλά εντείνονται και οι αιτίες που τα προκαλούν.
Η στάθμη της θάλασσας αναμένεται να ανυψωθεί σημαντικά. Η ζήτηση του νερού αυξάνεται συνεχώς, με συνέπεια την ανάγκη κατασκευής φραγμάτων.
Η ήδη σημαντική ανθρώπινη παρέμβαση είναι σταθερά αυξανόμενη, λόγω της υψηλής κοινωνικοοικονομικής σημασίας της παράκτιας ζώνης. Οι ανταγωνιστικές χρήσεις γης και οι επιπτώσεις όλων αυτών των δραστηριοτήτων, έχουν ως συνέπεια να ασκούνται σημαντικές πιέσεις στο παράκτιο περιβάλλον.
Η χάραξη της γραμμής του αιγιαλού υπολογίζεται με τη μέγιστη αναρρίχηση του χειμέριου κύματος. Λόγω της διάβρωσης η αναρρίχηση αυτή προωθείται προς το εσωτερικό της παράκτιας ζώνης και συνεπώς μεταβάλλεται και πρέπει να επαναοριοθετείται τακτικά η χάραξη της γραμμής του αιγιαλού.
Πανελλαδικά πάντως, το παραλιακό μέτωπο της Κρεμαστής, με βάση τα στοιχεία αποτελεί σημείο αναφοράς για το μέγεθος του προβλήματος καθώς η παραλιακή λωρίδα της περιοχής όπως έχει καταγραφεί στο παλαιό τοπογραφικό του Κτηματολογίου (1926-1936), είχε ελάχιστο πλάτος τα 58μ. και μέγιστο τα 162μ. Σήμερα, το μέγιστο πλάτος είναι μικρότερο από 30μ.!
Η θάλασσα “καταπίνει” την στεριά στην Κρεμαστή και στη Σορωνή! Παρέμβαση του Λιμενικού Ταμείου
