Εξι αποφάσεις από το Eιρηνοδικείο για ρύθμιση οφειλών κατοίκων της Ρόδου

Έξι αποφάσεις εξέδωσε το Ειρηνοδικείο για ρύθμιση οφειλών κατοίκων του νησιού της Ρόδου.
Στην πρώτη υπόθεση το δικαστήριο έκρινε ότι η δυσμενής οικονομική κατάσταση του αιτούντος είναι μόνιμη και δεν ενδέχεται να βελτιωθεί στο μέλλον, δεδομένου ότι η σύζυγος του αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας και είναι αμφίβολο αν θα μπορέσει να συνεχίσει να εργάζεται, ακόμα όμως και αν έχει εργασία τα εισοδήματα θα χρησιμοποιούνται για την κάλυψη των εξόδων διαβίωσης της φοιτήτριας κόρης τους στην Κρήτη, ενώ ακολουθεί και η μικρότερη κόρη τους που φέτος τελειώνει το Λύκειο και θα έχει ομοίως δαπάνες για την περαιτέρω μόρφωσή της.
Έτσι το Δικαστήριο με την απόφασή του ρύθμισε τα χρέη του αιτούντος, ορίζοντας μηνιαίες καταβολές ποσού πενήντα ευρώ προς την πιστώτρια τράπεζα επί έξι μήνες για δύο στεγαστικά κι ένα καταναλωτικό δάνειο, εξαίρεσε την κύρια κατοικία του αιτούντος από την εκποίηση ήτοι το 50% εξ αδιαιρέτου μίας διώροφης μεζονέτας εμβαδού 98 τμ και τον υποχρέωσε να καταβάλει για τη διάσωση του μεριδίου του επί της ανωτέρω κατοικίας του προς την πιστώτρια μετά την πάροδο επτά μηνών από τη δημοσίευση αυτής της απόφασης, μηνιαία δόση κεφαλαίου για 15 έτη, ύψους 87,81 ευρώ.
Στη δεύτερη υπόθεση, το Δικαστήριο έκρινε ότι ανέκαθεν η αιτούσα δεν βρισκόταν σε καλή οικονομική κατάσταση, αφού εργαζόταν κατά καιρούς ως ιδιωτική υπάλληλος ενώ τα τελευταία χρόνια παρέμενε άνεργη γεγονός που γνώριζε η Τράπεζα όταν της χορηγούσε τις σχετικές πιστώσεις. Το Δικαστήριο με την απόφασή του ρύθμισε τις οφειλές της αιτούσας με μηνιαίες καταβολές προς την πιστώτρια Τράπεζα ποσού 150,00 ευρώ επί 60 μήνες, διέταξε την πρόσφορη εκποίηση των ανηκόντων στην αιτούσα κατά πλήρη κυριότητα ακινήτων, ήτοι τρεις αγρούς εκτάσεως 7.000, 2.000 και 2.000 τμ ο καθένας στο Ρέθυμνο της Κρήτης.
Στην τρίτη υπόθεση, το δικαστήριο έκρινε ότι ο αιτών, ηλικίας 61 ετών, πάσχει από δυστονία, έντονες χωριακές κινήσεις λόγω πιθανού πυρηνικού ίκτερου καθώς και αδυναμία αυτοεξυπηρέτησης και έχει διαγνωσθεί ότι το ποσοστό αναπηρίας του ανέρχεται στο 85%, και λαμβάνει σύνταξη που ανέρχεται μηνιαίως στο ποσό των 1.580,82 ευρώ. Ο αιτών δεν έχει κάποιο άλλο εισόδημα ούτε διαθέτει ακίνητη περιουσία πλην ενός οχήματος και φιλοξενείται σε οικία της θυγατέρας του. Μάλιστα η πιστώτρια Τράπεζα το έτος 2008 του χορήγησε καταναλωτικό δάνειο ύψους 33.390 ευρώ. Το Δικαστήριο, επειδή έκρινε πως ο αιτών βρίσκεται σήμερα σε μόνιμη και διαρκή αδυναμία να πληρώσει το ληξιπρόθεσμο χρέος του προς την Τράπεζα αποφάσισε τη ρύθμιση των χρεών με τη μηνιαία καταβολή συνολικού ποσού 300 ευρώ, καταβαλλόμενου  στην Τράπεζα για χρονικό διάστημα τριών ετών.
Στην τέταρτη υπόθεση ο αιτών, ηλικίας 53 ετών, πατέρας δύο παιδιών με άνεργη σύζυγο λαμβάνει μηνιαίες αποδοχές 700 ευρώ και δεν έχει κανένα περιουσιακό στοιχείο, ενώ οφείλει στην πιστώτρια το ποσό των 16.790 ευρώ από καταναλωτικό δάνειο. Το Δικαστήριο έκρινε ότι τα έσοδα του αιτούντος, συγκρινόμενα με τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του από την δανειακή σύμβαση δεν του επιτρέπουν να ανταποκριθεί στην εξυπηρέτηση αυτού του χρέους και ότι η αδυναμία αυτή του αιτούντος δεν οφείλεται σε δόλο, αλλά σε μείωση των εισοδημάτων του και της μείωσης των εισοδημάτων των συγγενικών του προσώπων που τον συνέδραμαν. Για τους λόγους αυτούς το δικαστήριο ρύθμισε τα χρέη του αιτούντος με τον ορισμό μηδενικών μηνιαίων καταβολών προς την πιστώτρια Τράπεζα από τη δημοσίευση της απόφασης και μέχρι τη δημοσίευση νέας απόφασης από το Δικαστήριο που θα διερευνήσει την περίπτωση προσδιορισμού μηνιαίων καταβολών.
Στην πέμπτη υπόθεση ο αιτών είναι ηλικίας 35 ετών, είναι έγγαμος με δύο παιδιά και άνεργη σύζυγο και έχει μηνιαίες αποδοχές 677,11 ευρώ. Το ποσό που απαιτείται για την κάλυψη των στοιχειωδών μηνιαίων βιοτικών αναγκών της οικογένειας του αιτούντος, εκτιμάται στο ποσό που προσδιορίζει ο ίδιος με την κρινόμενη αίτηση του, ύψους 850€, το οποίο μετά βίας προσπαθεί να καλύψει με τα εισοδήματα από την εργασία του. Ο αιτών έχει στην ακίνητη περιουσία του ένα διαμέρισμα που η αντικειμενική του αξία ανέρχεται στο ποσό των 20.170,00 ευρώ και ένα όχημα. Ο αιτών τα έτη 2009 και 2013 είχε συμβληθεί με την πιστώτρια Τράπεζα για την λήψη στεγαστικών και καταναλωτικών δανείων με αποτέλεσμα η συνολική οφειλή του να ανέρχεται στο ποσό των 119.759,74 ευρώ. Το Δικαστήριο έκρινε ότι ο αιτών περιήλθε χωρίς δόλο σε παύση πληρωμής των επίδικων οφειλών του, καθόσον, υπέστη με αιφνίδιο τρόπο δραστική συρρίκνωση των εισοδημάτων του από τότε που ανέλαβε τα επίδικα δάνεια μέχρι σήμερα και ότι η αδυναμία του αυτή να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του είναι μόνιμη. Έτσι, το Δικαστήριο αποφάσισε τη ρύθμιση των χρεών του με μηνιαίες καταβολές ποσού 77,78 ευρώ και για χρονικό διάστημα 36 μηνών και εξαίρεσε της εκποίησης το διαμέρισμα κυριότητάς του αφού αποτελεί την κύρια και μοναδική κατοικία του. Για τη διάσωση του ανωτέρω ακινήτου το δικαστήριο υποχρέωσε τον αιτούντα να καταβάλλει το συνολικό ποσό 50.000 ευρώ, ήτοι το ποσό των 166,66€ ανά μήνα και για 25 έτη.
Στην τελευταία περίπτωση ο αιτών, ηλικίας 40 ετών, είναι άνεργος από το έτος 2015 με μηδενικά μηνιαία εισοδήματα και άνεργη σύζυγο με μόνη ακίνητη περιουσία έναν αγρό 210 τμ. Το σύνολο των οφειλών του αιτούντος προς την πιστώτρια Τράπεζα ανέρχεται στο ποσό των 13.054,13 ευρώ από τη λήψη καταναλωτικών δανείων. Το Δικαστήριο έκρινε ότι ο αιτών υπήρξε συνεπής στις δανειακές του υποχρεώσεις ως το έτος 2013, οπότε και σταμάτησε την εξυπηρέτησή των δανειακών υποχρεώσεών του, η δε αδυναμία του αυτή δεν οφειλόταν σε δόλο, καθώς μέχρι σήμερα βρίσκεται σε μόνιμη και διαρκή αδυναμία να πληρώσει τα ληξιπρόθεσμα χρέη του προς την πιστώτρια Τράπεζα καθότι είναι άνεργος ήδη τρία συναπτά έτη. Για τους λόγους αυτούς το Δικαστήριο ρύθμισε τα χρέη του αιτούντος, με τη μηνιαία καταβολή συνολικού ποσού 104,17 ευρώ για χρονικό διάστημα.