Oι εικόνες που έκαναν τον γύρο των ΜΜΕ και του διαδικτύου, ήταν αυτές με τον κ. Τσίπρα να υποδέχεται τον κ.. Μητσοτάκη στην είσοδο του Μεγάρου Μαξίμου τον νέο Πρωθυπουργό και τον κ. Μητσοτάκη να ξεπροβοδίζει τον απερχόμενο Πρωθυπουργό, να στέκεται στα σκαλιά μέχρι αυτός να μπει στο αυτοκίνητό του και να αποχωρήσει. Οποια συναισθήματα και να έχει κάποιος, λύπης ή χαράς είναι μια εικόνα δημοκρατίας και πολιτικού πολιτισμού. Μια εικόνα κανονικής δυτικής Δημοκρατίας. Μια επιστροφή στο αυτονόητο και στην κανονικότητα, όσοι αρέσκονται να μιλούν γι’ αυτή. Οι συμφιλιωτικές δηλώσεις του νέου πρωθυπουργού και οι μετριοπαθείς του απερχόμενου κατά την βραδιά των εκλογών, κινούνταν στο πλαίσιο ενός πολιτικού πολιτισμού, πράγμα εξαιρετικά παρήγορο μετά το έντονο όσο και αχρείαστο, νεοεμφυλιακό κλίμα που είχε κυριαρχήσει κατά την προεκλογική περίοδο, κυρίως των ευρωεκλογών. Ας τελειώσουμε κάποια στιγμή με τον αιώνιο εμφύλιο και το πινγκ-πονγκ.Οι δύο αρχηγοί έδωσαν τον τόνο Ας τους ακολουθήσουν και τα στελέχη τους. Ευχή κάνουμε. Στην δημοκρατία δεν χωρά η εχθροπάθεια, όχι μόνο επειδή είναι αποδοκιμαστέα ηθικά και αισθητικά αλλά και επειδή είναι άγονη πολιτικά.
