Σε εκκρεμότητα παραμένει η δικαστική κρίση του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου επί του μείζονος θέματος της ακύρωσης βεβαιωθέντων ποσών και επιστροφής καταβληθέντων ποσών Δημοτικού Φόρου Δωδεκανήσου (ΔΗ.ΦΟ.ΔΩ., άρθρο 60 του Ν. 2214/2014).
Οι πρόσφατες αποφάσεις του ΣτΕ που καθαρογράφηκαν μόλις προχθές δεν αποφαίνονται επί της ουσίας της ένδικης διαφοράς αλλά τις απορρίπτει για τυπικό λόγο που αφορά στο ύψος του ποσού της διεκδίκησης που καθιστά το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο αναρμόδιο (είναι αρμόδιο για διεκδικήσεις μόνο άνω των 40.000 ευρώ).
Όπως είναι γνωστό, με τις αποφάσεις 4504/4505/2014 της Ολομέλειας του ΣτΕ κρίθηκε κατ’ αρχήν ανίσχυρος ως αντισυνταγματικός ο ΔΗ.ΦΟ.ΔΩ.
Στη συνέχεια και δια νόμου με τις διατάξεις του Ν. 4336/2015 (ΦΕΚ Α 94/14-8-2015 (Γ’ Μνημόνιο) Άρθρο 1 Παράγραφος Δ, Υποπαρ. Δ. 12 παραγρ. 9 θεσπίστηκε ότι «Καταργείται η διάταξη του άρθρου 60 του Ν. 2214/1994 (Α’ 75). Καταβληθέντα ποσά δεν αναζητούνται».
Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του παραπάνω νόμου, η διάταξη για την κατάργηση του φόρου θεσπίστηκε για λόγους ισότητας, δηλαδή και ο νομοθέτης αναγνώρισε την αντισυνταγματική επιβολή του νόμου για λόγους ισότητας με άλλες περιοχές της χώρας.
Δηλαδή με την κοινοποίηση των παραπάνω αποφάσεων της Ολομέλειας του ΣτΕ (αριθ. πρωτ. εισερχομένων 2/3375/16-1-2015) δεν ήταν πλέον σύννομη ούτε η βεβαίωση ούτε η είσπραξη του ΔΗΦΟΔΩ. Ο ΔΗ.ΦΟ.ΔΩ. καταργήθηκε πλέον και νομοθετικά. Αξιώσεις κατά του Δήμου Ρόδου επιστροφής καταβληθέντων ποσών δεν είναι κατά νόμο σύννομες.
Ωστόσο ύστερα από τις ως άνω αποφάσεις του ΣτΕ, εκκρεμούντων ήδη άνω των 100 υποθέσεων προς εκδίκαση στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Ρόδου, που ύστερα από εκδικάσεις, σήμερα περιορίσθηκαν περίπου σε 30, ισχύουν τα εξής:
Κατ’ αρχήν για τις μεταγενέστερες των αποφάσεων της Ολομέλειας του ΣτΕ και της νομοθετικής κατάργησης του νόμου, αποφάσεις που εκδόθηκαν και εκδίδονται σε προσφυγές/ανακοπές που αφορούν απλώς ακύρωση βεβαιωθέντων ποσών και όχι επιστροφή καταβληθέντων ποσών (το συνολικό ποσό των τελευταίων προσεγγίζει τα 4.000.000 ευρώ), επί των πρωτόδικων αποφάσεων που εκδίδονται και παγίως επί της ουσίας τις κάνουν δεκτές ή καταργούν τις δίκες λόγω έλλειψης αντικειμένου, δεν ασκούνται εφέσεις, επειδή είναι προδιαγραμμένο το απορριπτικό αποτέλεσμα επί των εφέσεων και για την μη επιπλέον επιβάρυνση του Δήμου Ρόδου με δικαστικές δαπάνες.
Eξάλλου σύμφωνα με τις διατάξεις των παρ. 2 και 3 του άρθρου 92 Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, δεν υπόκεινται σε έφεση αποφάσεις πρωτοβάθμιων Δικαστηρίων που αφορούν χρηματικές διαφορές που το αντικείμενό τους δεν υπερβαίνει το ποσόν των 5.000,00 ευρώ, για τη Διοίκηση δε αντικείμενο επί φορολογικών διαφορών που από τον νόμο προβλέπεται δήλωση, είναι η διαφορά του κύριου φόρου που προκύπτει ανάμεσα σε αυτόν που ορίστηκε με τη πράξη και σε αυτόν που καθορίστηκε με την απόφαση του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου.
Ειδικότερα και επιπλέον και νομοθετικά σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 57 του Ν. 4483/2017 (ΦΕΚ Α 107/31-07-2017), στις παραπάνω διατάξεις της παραγρ. 9 της υποπαραγράφου Δ.12 του άρθρου 2 του Ν. 4336/2015 που ορίζουν «Καταργείται η διάταξη του άρθρου 60 του Ν. 2214/1994. Καταβληθέντα ποσά δεν αναζητούνται, προστέθηκαν οι λέξεις: «Βεβαιωμένες οφειλές από τον καταργούμενο φόρο και συναφείς κυρώσεις διαγράφονται, κατόπιν διαπιστωτικής απόφασης του οικείου δημοτικού συμβουλίου».
Σύμφωνα με την Αιτιολογική ΄Εκθεση της παραπάνω διάταξης: «Η ρύθμιση εισάγεται, προκειμένου να επιλυθούν οριστικά ζητήματα εφαρμογής, που προέκυψαν μετά την κατάργηση του Δημοτικού Φόρου Δωδεκανήσου με το ν. 4336/2015.
Η κατάργηση του εν λόγω φόρου υλοποιήθηκε σε συμμόρφωση του νομοθέτη προς το νομολογιακό προηγούμενο που διαμορφώθηκε από τις υπ’αριθμ. 4504/2014 και 4505/2014 αποφάσεις της Ολομέλειας του ΣτΕ».
Σε εκτέλεση και εφαρμογή της παραπάνω διάταξης το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Ρόδου με την υπ. αρ. 594/-4-8-2017 απόφαση ήδη προέβη σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 57 του Ν. 4483/2017 σε διαπιστωτική απόφαση διαγραφής κάθε βεβαιωμένης ανείσπρακτης οφειλής οποιουδήποτε φορολογικού υποκειμένου που προέρχεται από τον ΔΗ.ΦΟ.ΔΩ., (κύρια οφειλή, πρόστιμα, προσαυξήσεις) και έδωσε εντολή προς τη Δ/νση Οικονομικών Υπηρεσιών και τα αρμόδια Τμήματα αυτής να προβούν στις ως άνω διαγραφές σύμφωνα με τις καταστάσεις οφειλών του ΔΗ.ΦΟ.ΔΩ της Δ/νσης Οικονομικών.
Συνεπώς και σύμφωνα πλέον και με την παραπάνω απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου επί των παραπάνω υποθέσεων προσφυγών και ανακοπών κατά βεβαιωτικών καταλόγων ΔΗ.ΦΟ.ΔΩ. εκδίδονται παγίως αποφάσεις κατάργησης των δικών λόγω εξάλειψης του αντικειμένου τους (παραγρ. 1 του άρθρου 142 ΚΔΔ), ή και που οι προσφυγές/ανακοπές απορρίπτονται λόγω έλλειψης νομιμοποίησης των προσφευγόντων/ανακοπτόντων, αφού διοικητικά διαγράφηκαν οι οφειλές και δεν υπάρχει λόγος να παρίστανται στα Δικαστήρια.
Υστερα από όλα τα παραπάνω, κρίσιμη σημασία έχουν μόνο οι εκκρεμείς υποθέσεις με βάση προσφυγές ή ανακοπές ή αναιρέσεις στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Ρόδου ή στο Διοικητικό Εφετείο Πειραιώς ή στο Συμβούλιο της Επικρατείας, που αφορούν όχι μόνο ακύρωση βεβαιωθέντων ποσών αλλά και επιστροφή καταβληθέντων ποσών ΔΗ.ΦΟ.ΔΩ. ή συμψηφισμού τους με άλλες οφειλές.
Οι υποθέσεις αυτές έχουν κινηθεί από την Καζίνο Ρόδου Α.Ε και την κοινοπραξία Νοσοκομείου Ρόδου ΤΕΡΝΑ Α.Ε. – ΑΚΤΩΡ Α.Τ.Ε.-ΕΜΠΕΔΟΣ Α.Ε. – J και P ΑΒΑΞ Α.Ε. – ΙΜΕΨ GMBH.
Υπήρξαν παραιτήσεις στο Διοικητικό Πρωτοδικείου Ρόδου από προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας όμως εκδικάσθηκαν αναιρέσεις κατά αποφάσεων επί προσφυγών της Κ/Ξ μετά επιστροφής καταβληθέντων.
Με τις πρόσφατες αντίστοιχες αποφάσεις Α 2551/09-12-2020, Α 2552/09-12-2020, Α 2553/09-12-2020 του ΣτΕ, οι παραπάνω αναιρέσεις απορρίφθηκαν επί του παραδεκτού.
Το όλο θέμα έτσι παραμένει σε εκκρεμότητα.
