Π. Xρήστος Συμεωνίδης: O ιερέας που άφησε πίσω τη Θεσσαλονίκη και εγκαταστάθηκε Kαστελλόριζο στέλνει μήνυμα για εθνική ομοψυχία

Ο πατέρας Χρήστος Συμεωνίδης μαζί με τη σύζυγό του, άφησαν πίσω τους πριν από περίπου έναν χρόνο τη Θεσσαλονίκη και εγκαταστάθηκαν στο Καστελλόριζο το οποίο δεν είχαν επισκεφθεί προηγουμένως ποτέ!
Σήμερα, ο πατέρας Χρήστος, σε συνέντευξή του στη «δημοκρατική» περιγράφει τα πλεονεκτήματα αλλά και τις δυσκολίες, που βιώνει ένας νέος ιερέας στο νοτιοανατολικότερο άκρο της Ευρώπης, μιλά για τις προκλήσεις της περιόδου εξαιτίας και της πανδημίας και στέλνει μήνυμα ενότητας για εθνική ομοψυχία από το ακριτικό Καστελλόριζο.

• Πατέρα Χρήστο, πώς βρεθήκατε στο Καστελλόριζο;
Στο Καστελλόριζο, ήρθα πριν από έναν χρόνο. Ο πατήρ Γεώργιος, ο ιερέας του νησιού που βρίσκεται εδώ για περίπου 50 χρόνια, είναι 76 ετών. Ηθελε ο Μητροπολίτης Σύμης, όπου ανήκει και το Καστελλόριζο, και κάποιον νέο ιερέα για να συνεχίσει την παράδοση, να διασφαλιστεί μια συνέχεια στην εκκλησία. Με πρότειναν κάποιοι γνωστοί και αποφασίσαμε με τη σύζυγό μου να έρθουμε στο Καστελλόριζο από τη Θεσσαλονίκη όπου βρισκόμασταν. Η σύζυγός μου είναι από την Αθήνα, μέναμε ωστόσο στη Θεσσαλονίκη τα τελευταία χρόνια που παντρευτήκαμε και από εκεί ήρθαμε στο Καστελλόριζο. Ούτε εμείς περιμέναμε αυτή τη μετάβαση εδώ, όπως δεν περιμέναμε και την πανδημία… Εγιναν όλα χωρίς να το περιμένουμε. Μπορώ να σας πω ότι δεν έχουμε ακόμα συνειδητοποιήσει ότι ήρθαμε για μόνιμη εγκατάσταση στο Καστελλόριζο. Ειναι σαν όνειρο να το πω… Ηταν μάλλον η στιγμή για να γίνει κι έγινε.
• Είχατε επισκεφθεί προηγουμένως το Καστελλόριζο, γνωρίζατε το νησί;
Οχι, ήρθαμε κατευθείαν για εγκατάσταση!
• Οταν το είδατε για πρώτη φορά πώς σας φάνηκε; Πώς ήταν η μετάβαση από τη Θεσσαλονίκη στο Καστελλόριζο;
Ηταν σοκαριστική! Εγώ έμενα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, η σύζυγός μου είναι από την Αθήνα, τα δυο μεγαλύτερα αστικά κέντρα της Ελλάδας και ξαφνικά βρεθήκαμε σε ένα από τα μικρότερα κατοικημένα νησιά της χώρας! Ηταν σοκαριστική η αλλαγή αλλά νομίζω ότι η σύζυγός μου την επιθυμούσε αυτή την περίοδο την αλλαγή. Εγώ ήμουν πιο επιφυλακτικός. Ισως αν ερχόμουν πριν για να δω τις συνθήκες διαβίωσης εδώ, να μην έπαιρνα την απόφαση… Επαιξε μεγάλο ρόλο το ό,τι δεν γνώριζα το Καστελλόριζο και εμπιστεύτηκα τους ανθρώπους που μου πρότειναν να έρθω στο νησί για να βοηθήσω.
• Η απόφαση ενός ιερέα, και μάλιστα νέου, να εγκατασταθεί στο νησί για να εξασφαλιστεί η συνέχεια της εκκλησίας, είναι σημαντική και καθοριστική όχι μόνο για εσάς αλλά και για το νησί.
Νομίζω ότι οποιοσδήποτε δημόσιος υπάλληλος αποφασίζει να μετακομίσει εδώ, έρχεται για να προσφέρει στο Καστελλόριζο και χωρίς ιδιαίτερα κίνητρα. Εμείς δεν είχαμε κίνητρο για να έρθουμε εδώ. Ακόμα και το σπίτι που μένουμε με ενοίκιο είναι, δεν είχαμε κάποιο σπίτι της εκκλησίας.
• Υπήρχε κάτι που σας δυσκόλεψε μέχρι να εγκλιματιστείτε, να ενσωματωθείτε σε αυτή την μικρή κοινωνία;
Κάθε μέρα συναντώ δυσκολίες αλλά κάθε μέρα είναι και μια ευχάριστη έκπληξη. Ακόμα και σήμερα που μιλάμε υπάρχουν πράγματα που δεν είναι λυμένα, γραφειοκρατικά, θεσμικά, πρακτικά, αλλά υπάρχουν και πράγματα που είναι πολύ όμορφα και που δεν θα τα είχα σε ένα αστικό κέντρο. Είμαι σε ένα νησί, η θάλασσα είναι απλόχερα γύρω μου, έχω πρόσβαση σε ανθρώπους που δεν θα την είχα εύκολα… Εδώ όποιον συναντάς θα μιλήσεις, είτε κάτοικο είτε επισκέπτη. Είμαστε έναν χρόνο περίπου εδώ και έχουμε μιλήσει από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, μέχρι εκπροσώπους φορέων, μέχρι διάσημους και επώνυμους ανθρώπους που ενδιαφέρονται για το νησί. Αυτά είναι τα καλά. Τώρα, τα άσχημα είναι ότι δεν υπάρχουν πολλές εκκλησίες, οι περισσότερες αντιμετωπίζουν κτηριακά προβλήματα, ο εργασιακός χώρος -αν υπάρχει- είναι άσχημος, γραφείο εδώ δεν έχω ως ιερέας, προσπαθώ να διαμορφώσω κάποια αίθουσα με τη βοήθεια ορισμένων δωρητών… Το εργασιακό περιβάλλον πρέπει να πω ότι είναι δύσκολο. Αλλά υπάρχουν άλλα καλά που εξισορροπούν αυτές τις δυσκολίες. Εξαρτάται πού θα επιλέξεις να δώσεις έμφαση, στα αρνητικά ή στα θετικά.
• Η σύζυγος πώς το βιώνει όλο αυτό;
Η σύζυγος είναι χημικός μηχανικός και πήρε το πτυχίο της πρόσφατα από το Πολυτεχνείο. Είναι σε μια φάση που ήθελε λίγο ηρεμία, μακριά από αστικά κέντρα. Της αρέσει εδώ, ήθελε αυτή την αλλαγή.
• Ο σχεδιασμός είναι να παραμείνετε στο Καστελλόριζο;
Αν με ρωτούσατε πριν από ενάμιση χρόνο, αν θα ερχόμουν στο Καστελλόριζο ως ιερέας, θα σας έλεγα ότι δεν υπήρχε στο πλάνο ούτε καν ως σκέψη και με την πανδημία σε εξέλιξη. Εξάλλου, υπάρχει άλλη διαδικασία που πρέπει να ακολουθήσει ένας ιερέας για να αλλάξει Μητρόπολη, δεν ισχύει ό,τι για τους άλλους δημοσίους υπαλλήλους. Πέρα όμως από το διαδικαστικό μέρος, εδώ στο Καστελλόριζο είναι σημαντικό και το ηθικό κομμάτι. Εδώ είναι το νοτιοανατολικότερο άκρο της Ελλάδας και της Ευρώπης αφενός και αφετέρου δεν υπάρχουν αντικαταστάτες που να περιμένουν στην…. ουρά και που επιθυμούν -αν φύγω- να με αντικαταστήσουν. Είναι ισχυρό λοιπόν και το ηθικό κομμάτι και πρέπει να το δούμε και αυτό. Δεν έχουμε σχέδιο, ούτε πλάνο. Βλέποντας και κάνοντας…
• Ακούγοντάς σας πάντως αντιλαμβανόμαστε ότι, περνώντας ο χρόνος, αυτό το ηθικό αίσθημα της ευθύνης και της εθνικής συνείδησης ενισχύεται μέρα με τη μέρα.
Στο νησί ήρθαμε πέρυσι τον Ιούνιο για εγκατάσταση. Λίγο αργότερα, ακολούθησε η ελληνοτουρκική ένταση -τον Αύγουστο του 2020- και μάλιστα οι ντόπιοι που έχουν ζήσει κι άλλα περιστατικά, δεν θυμούνται τέτοιας έντασης επεισόδια.Οπότε, ναι έχετε δίκιο, κάθε μέρα που περνάει αυτό βαρύνει περισσότερο, το εθνικό και το ηθικό κομμάτι αποκτά μεγαλύτερη βαρύτητα και έτσι το βιώνουμε κι εμείς.
• Υπάρχει κάτι που σας λείπει από τη Θεσσαλονίκη;
Εδώ στο Καστελλόριζο και εγώ και η σύζυγός μου, δεν έχουμε κανέναν συγγενή, μόνο φίλους και γνωστούς που αποκτήσαμε στο τελευταίο έτος. Οπότε όλοι μας οι συγγενείς, οι φίλοι, είναι στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα. Κι αν κάτι μας λείπει είναι οι οικογένειές μας και οι φίλοι μας. Δεν είναι εύκολη η μετάβαση και η πρόσβαση προς τη Θεσσαλονίκη. Στον έναν χρόνο που είμαι εδώ, μόνο μια φορά κατάφερα να πάω. Σίγουρα το να μην έχεις τους δικούς σου ανθρώπους κοντά σου, είναι ένα μειονέκτημα. Οι καιρικές συνθήκες παίζουν καθοριστικό ρόλο εδώ για τις μετακινήσεις, και για τα πλοία και για τα αεροπλάνα, οπότε ο βαθμός δυσκολίας είναι μεγαλύτερος διότι μπορεί ένα ταξίδι να αναβληθεί ιδίως σε μια έκτακτη ανάγκη. Αυτό το κομμάτι είναι δύσκολο.
• Μιας και αναφερθήκατε στις περιπτώσεις εκτάκτων αναγκών, η περιορισμένη πρόσβαση σε οργανωμένες δομές υγείας στο Καστελλόριζο, όπως και στα περισσότερα ελληνικά νησιά, ήταν κάτι που σας απασχόλησε φεύγοντας από ένα μεγάλο αστικό κέντρο;
Δεν το σκεφτήκαμε στην αρχή, το αντιληφθήκαμε στην πορεία και βεβαίως είναι κι αυτός ένας παράγοντας ανασταλτικός για τα μικρά νησιά, παίζει κι αυτό το ρόλο του. Η σύζυγός μου για παράδειγμα, τώρα θα πρέπει να πάει στην Αθήνα για κάποιες εξετάσεις που πρέπει να κάνει οι οποίες δεν μπορούν να γίνουν εδώ και που είναι δύσκολο να γίνουν και στη Ρόδο. Ισως αν είχαμε μια μεγαλύτερη οικογένεια, αν είχαμε παιδιά, να μας απασχολούσε περισσότερο.
• Είστε νέος ιερέας σε ηλικία και ήθελα να σας ρωτήσω αν είναι αυτό ένα στοιχείο που μπορεί να φέρει τους νέους ανθρώπους πιο κοντά στην εκκλησία.
Είμαι 34 ετών, υπάρχουν και νεότεροι που έγιναν ιερείς στα 20 τους χρόνια για παράδειγμα. Πρώτιστο στοιχείο για έναν ιερέα είναι ο χαρακτήρας του. Η νεότητα παίζει σίγουρα ένα ρόλο, ίσως γιατί ο νέος ιερέας είναι πιο κοντά στην ηλικία με τα παιδιά, αλλά κυρίως ο χαρακτήρας, ο τρόπος του ιερέα και οι καλές πράξεις, είναι οι βασικοί παράγοντες που θα φέρουν κοντά στην εκκλησία τον νέο άνθρωπο. Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε εμείς οι ιερείς είναι να γινόμαστε κάθε μέρα καλύτεροι, να είμαστε ελκυστικοί, προσεκτικοί και όμορφοι στην ψυχή.
• Σε κρίσιμες περιόδους όπως αυτή της πανδημίας ή σε κρίσιμες καταστάσεις όπως τα γεγονότα που βιώσαμε πέρυσι στο Καστελλόριζο με την ελληνοτουρκική ένταση, θα λέγατε ότι ωθούν τον κόσμο να στραφεί προς την εκκλησία αναζητώντας ελπίδα;
Νομίζω ότι πολύ σωστά το θέτετε, ιδίως σε περιπτώσεις κρίσεων, όπως αυτή της πανδημίας ή της έντασης με την Τουρκία, ο κόσμος στρέφεται προς την εκκλησία- και όχι κατ΄ανάγκην στον ιερέα- για να βρει μια παρηγοριά, ένα αποκούμπι, μια ελπίδα… Ο κόσμος αποζητά μια άγκυρα στο χώρο της εκκλησίας, στο χώρο της θρησκείας, στο χώρο του Θείου. Πέρα από την πανδημία, πέρα από την οικονομική κρίση, πέρα από την υγειονομική κρίση, ζούμε και μια ηθική κρίση την τελευταία θα έλεγα όχι 10ετία, αλλά 20ετία. Ισως συμβαίνουν τέτοια φαινόμενα για να επαναφέρουν τις ηθικές μας αξίες, να επανέλθουμε στο δρόμο του Θεού…
• Ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε από το Καστελλόριζο;
Ολοι οι Ελληνες, με αφορμή τα επεισόδια που έγιναν εδώ αλλά και στον Εβρο στα τελευταία χρόνια, να αγαπήσουν λίγο περισσότερο την πατρίδα τους. Νομίζω ότι κάποιες τέτοιες στιγμές ενώνουν τον κόσμο περισσότερο. Τα εθνικά θέματα είναι ένας παράγοντας ενότητας όπως και η εκκλησία είναι ένας παράγοντας ενότητας.