Ρεπορτάζ

«Σε άσχετα και ακατάλληλα χέρια η Δημοτική Πινακοθήκη Ρόδου»

Στο στόχαστρο του τέως προέδρου -υπέβαλε παραίτηση- της καλλιτεχνικής επιτροπής του Μουσείου Νεοελληνικής Τέχνης, μπήκε η δημοτική αρχή Ρόδου. Αφορμή η στάση της προέδρου του Δ.Σ. Σουζάνας Καρδούλια που κατηγορεί για δημόσιες σχέσεις. εν μέσω εθελοτυφλούντων παραγόντων που δεν επιδεικνύουν κανένα ενδιαφέρον για την λειτουργία του ΜΝΤΔΡ (σημειώνεται ότι ο κ. Στεφανίδης ορίσθηκε πρόεδρος από την νυν δημοτική αρχή). Μάλιστα από την σφοδρή επίθεση του κ. Στεφανίδη δεν εξαιρείται ο δήμαρχος Αλέξανδρος Κολιάδης, ούτε ο αντιδήμαρχος Πολιτισμού, όπως και όσοι εμπλέκονται στην λειτουργία του Μουσείου, υποστηρίζοντας ότι σήμερα έχει πέσει στα πιο “άσχετα και ακατάλληλα χέρια”. Μάλιστα ο ομότιμος καθηγητής του ΕΚΠΑ δεν παραλείπει να οδηγείται σε συμπέρασμα υποστηρίζοντας τα εξής: «Δεν χρειάζεται να σέβεσαι όσους δεν σέβονται τίποτα. Δεν πρέπει να σιωπάς εμπρός στην ηλιθιότητα γιατί τότε αυτή καθίσταται επικίνδυνη. Κρίμα πάντως για τη Ρόδο…», καταλήγει ο κ. Στεφανίδης.
Αποκαΐδια και Δημοτική Πινακοθήκη Ρόδου
Ο κ. Στεφανίδης με μια σκωπτική φωτογραφία από την μεγάλη φωτιά του περσινού Ιουλίου, σχολιάζει τα τεκταινόμενα στην προσωπική του σελίδα στα social media.
«Η φωτογραφία από την περσινή, τρομαχτική φωτιά που αφάνισε σχεδόν τη μισή Ρόδο, μου θυμίζει, σε συμβολικό επίπεδο, την άθλια τύχη του Μουσείου της Νεοελληνικής Τέχνης – Πινακοθήκης Ρόδου που δημιούργησαν οι αείμνηστοι φιλότεχνοι Ανδρέας Ιωάννου, Χάρης Καμπουρίδης μαζί το χορηγικό ζεύγος Νεστορίδη και σήμερα έχει πέσει στα πιο άσχετα και ακατάλληλα χέρια. Με μία πρόεδρο του Δ.Σ, την τ. ηθοποιό κα Σουζάννα Καρδούλια, να κάνει μόνο δημόσιες σχέσεις εν μέσω εθελοτυφλούντων “παραγόντων”. Με τα πολύτιμα έργα της στοιβαγμένα σε μια άθλια αποθήκη που την ψήνει ο ήλιος και με ανύπαρκτο, εκθεσιακό πρόγραμμα.
Προσπάθησα, πριν από 4 περίπου μήνες, όταν ανέλαβα, καλή τη πίστει, άμισθος πρόεδρος της καλλιτεχνικής επιτροπής να μαζέψω τα ασυμμάζευτα. Πλην όμως έπεσα σ’ έναν τοίχο αδιαφορίας και υπονόμευσης. Κυρίως γιατί ήθελα να εφαρμόσω ό,τι είχαμε εφαρμόσει στη Λάρισα με αρκετή επιτυχία, λόγω της συνεργασίας της δημοτικής αρχής κατά το ίδιο, χρονικό διάστημα.
Φανταστείτε, η καλλιτεχνική επιτροπή δεν συνεδρίασε ούτε μία φορά, δεν μίλησα ποτέ με τα υπόλοιπα μέλη ούτε καν τηλεφωνικά, και παρά τα παχιά λόγια του δημάρχου, του αντιδημάρχου και των λοιπών “παραγόντων”, όλες μου οι εισηγήσεις αγνοήθηκαν σιωπηρά, όσο και συστηματικά με αποτέλεσμα να παραιτηθώ από αξιοπρέπεια κι επειδή δεν ήθελα να είμαι το άλλοθι κανενός.
Η παραίτησή μου έγινε αμέσως αποδεκτή διά περιφοράς από τα μέλη του Δ.Σ χωρίς καν να αναγνωστεί ή να συζητηθεί αλλά και χωρίς να αναρτηθεί το κείμενό της στην Διαύγεια. Όπως όφειλε να πράξει η πρόεδρος του Δ.Σ. Λίγο μετά παραιτήθηκε από μέλος και ο πρόεδρος της Σχολής Καλών Τεχνών Θεσσαλονίκης Δημήτρης Ζουρούδης.
Στη συνέχεια βολιδοσκοπήθηκε για τη θέση του προέδρου ο συνάδελφος Γιώργος Μυλωνάς αλλά απορρίφθηκε κι αυτός επειδή, λέει, είχε μιλήσει μαζί μου στο τηλέφωνο (sic)! Φαίνεται πως στη Ρόδο οι πολιτιστικές πυρκαγιές είναι διαρκέστερες από τις άλλες και, φοβάμαι, λόγω ηλιθιότητας, πολύ πιο επικίνδυνες. Επειδή είναι πιο ύπουλες. Στη φωτό μια κυρία ακκίζεται στα αποκαΐδια.
Μάνος Σ. Στεφανίδης
ΥΓ: Δυστυχώς η Ρόδος εδώ και αρκετά χρόνια διακατέχεται από την νοσηρότητα του άσχετου ….υπάρχει μια διαχρονικότητα στο θέμα….ο επόμενος να είναι πιο άσχετος από τον προηγούμενο….
Η επιστολή παραίτησης του κ. Στεφανίδη
«Προς την πρόεδρο και τα μέλη του Δ.Σ
Κοινοποίηση: προς τον δήμαρχο και την γενική γραμματέα Δήμου Ρόδου
Κυρίες και κύριοι
Με λύπη είμαι υποχρεωμένος να παραιτηθώ από την θέση του προέδρου της καλλιτεχνικής επιτροπής του Μουσείου Νεοελληνικής Τέχνης του Δήμου Ρόδου γιατί παρά την επιθυμία μου και παρά τις προσπάθειες που κατέβαλα ώστε να υπάρξει ένα μίνιμουμ δράσεων για την ανάκαμψη του ιδρύματος, δεν βρήκα κανένα πνεύμα συνεργασίας, δεν απαντήθηκαν οι προτάσεις μου και τα τηλεφωνήματά μου ενώ η καλλιτεχνική επιτροπή δεν έχει συνεδριάσει ούτε μια φορά (!) από τη σύστασή της εδώ και τρεις μήνες. Αντίθετα, στην Λάρισα που ανέλαβα την ίδια περίοδο, την ίδια θέση ήδη έχουμε πραγματοποιήσει, σε άψογη συνεργασία με το Δ. Σ, δύο εκθέσεις, μιαν έκδοση, προγραμματίσαμε άλλες δύο ενώ οργανώσαμε περί τις πέντε ξεναγήσεις και ανάλογες συνεδριάσεις της καλλιτεχνικής επιτροπής. Παράλληλα επιτύχαμε την δωρεά και πανηγυρική έκθεση – με την παρουσία του υφυπουργού πολιτισμού – εικοσιπέντε (25) πινάκων και γλυπτών για την ενίσχυση των συλλογών της Πινακοθήκης.
Σεβόμενος λοιπόν και την προσωπική ιστορία μου αλλά και την ιστορία της Πινακοθήκης σας και επειδή δεν θέλω η παρουσία μου στη Ρόδο να είναι διακοσμητική ή προσχηματική, δια της παρούσης υποβάλλω την παραίτησή μου.
ΥΓ. Είναι ενδεικτικό πως ένα από τα πρώτα πράγματα που ζήτησα από την κα Καρδούλια, ήταν να αποσταλεί δεοντολογικά μια ευχαριστήρια επιστολή προς την πρόεδρο και τα μέλη της προηγούμενης καλλιτεχνικής επιτροπής για την συνεργασία τους. Κάτι που δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Για αυτό και σας απαλλάσσω από την υποχρέωση να μού στείλετε ανάλογο κείμενο. Θα ήταν προτιμότερο να ασχοληθείτε ουσιαστικότερα με τον θεσμό που νοσεί.
Μάνος Στεφανίδης
Ομότιμος καθηγητής του ΕΚΠΑ
Στις φωτό οι παρεμβάσεις και οι ξεναγήσεις που έκανα στο Μουσείο σε μια επίσκεψη – αστραπή δύο ημερών. Για να ετοιμάσω τις εκθέσεις – προσφορές των Θόδωρου Παπαγιάννη – Μεμά Καλογηράτου και την αναδρομική του μεγάλου φωτογράφου Αρά Γκιουλέρ (1928 – 2018). Συμπέρασμα: Δεν χρειάζεται να σέβεσαι όσους δεν σέβονται τίποτα. Δεν πρέπει να σιωπάς εμπρός στην ηλιθιότητα γιατί τότε αυτή καθίσταται επικίνδυνη. Κρίμα πάντως για τη Ρόδο…» καταλήγει ο κ. Στεφανίδης.

Σχολιασμός Άρθρου

Τα σχόλια εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Η Δημοκρατική δεν υιοθετεί αυτές τις απόψεις. Διατηρούμε το δικαίωμα να διαγράψουμε όποια σχόλια θεωρούμε προσβλητικά ή περιέχουν ύβρεις, χωρίς καμμία προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

  • Ιωάννης Ηρακλείδης    11.07.2024 19:44

    Ο υπερβολικά επιθετικός τόνος του τ. προέδρου της καλλιτεχνικής επιτροπής δε βοηθά στην απαραίτητη συζήτηση για τα προβλήματα και τις αδυναμίες του Μουσείου. Περιγράφει όμως μια κατάσταση που, δυστυχώς, όλοι γνωρίζουμε πως δεν απέχει από την πραγματικότητα.
    Σε κάθε περίπτωση η διοίκηση του Μουσείου οφείλει μια απάντηση στις αιτιάσεις και τις καταγγελίες, καθώς εδώ δεν έχουμε μια ιδιωτική διαφορά, αλλά μια αντιπαράθεση που αφορά τον δημόσιο χώρο.

Σχολιασμός άρθρου