“Στου κουφού την πόρτα… όσο θέλεις βρόντα”. Αυτή ήταν η απάντηση του προέδρου του Φαρμακευτικού Συλλόγου Δωδεκανήσου κ. Νίκου Φουτούλη, κληθείς από την “δημοκρατική” να περιγράψει την κατάσταση που επικρατεί ως προς τις ελλείψεις φαρμάκων στα Δωδεκάνησα.
Όπως είπε, μεγαλύτερη από ποτέ είναι η έλλειψη φαρμάκων στη Ρόδο και τα νησιά της Δωδεκανήσου, με την κατάσταση να γίνεται όλο και χειρότερη, παρά τις εκκλήσεις του Φαρμακευτικού Συλλόγου Δωδεκανήσου και τις παρεμβάσεις σε κάθε αρμόδια αρχή, προκειμένου να βρεθεί λύση.
Μεταξύ των αιτιών των ελλείψεων είναι οι εξαγωγές φαρμάκων που είτε γίνονται νομίμως, είτε παρανόμως από ιδιώτες που αγοράζουν γνωστά φάρμακα για να τα μεταπωλήσουν στο εξωτερικό, όπου οι τιμές τους είναι υψηλότερες, ακόμα και έως 100% όπως δήλωσε στην “δ” ο πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Δωδεκανήσου κ. Νίκος Φουτούλης.
Επιπλέον, οι ίδιες οι παρασκευάστριες εταιρείες αποσύρουν τα σκευάσματα από την ελληνική αγορά (!) λόγω υπερβολικών μειώσεων στις τιμές τους, ενώ συχνά δεν τροφοδοτούν την αγορά με τις απαραίτητες ποσότητες ως αποτέλεσμα μιας πιo “σφικτής” πολιτικής που ακολουθούν στην Ελλάδα.
Το πρόβλημα μέρα με την ημέρα εντείνεται και η κατάσταση είναι πλέον απελπιστική αφού παρουσιάζονται ελλείψεις σε όλα τα φάρμακα, από τα ευρείας κατανάλωσης μέχρι τα εξειδικευμένα και αναγκαία.
«Προ μηνών απέστειλα και έγγραφο στον ΙΦΕΤ ζητώντας προτεραιότητα και για τα φάρμακα που είναι εισαγόμενα», λέει στη “δ” ο πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Δωδεκανήσου, χωρίς όμως μέχρι σήμερα (!) να υπάρξει ανταπόκριση.
«Αν κάποιος ασθενής πάθει κάτι, θα ζητηθούν ευθύνες και από τον φαρμακοποιό που δεν είχε να διαθέσει τα φάρμακα. Το πρόβλημα με τις εξαγωγές φαρμάκων και την έλλειψη στην εγχώρια αγορά, εμφανίστηκε από την αρχή της οικονομικής κρίσης, όμως εντείνεται μέρα με την ημέρα», λέει ο κ. Ν. Φουτούλης, επισημαίνοντας ότι το πρόβλημα είναι εντονότερο στα μικρά νησιά. «Εάν ένα φάρμακο κάνει κάποιες μέρες να φτάσει στη Ρόδο που είναι η πρωτεύουσα του νομού, φανταστείτε πόσο χρειάζεται για να φτάσει στα μικρότερα νησιά. Μπορεί για να φτάσει να χρειαστεί και δέκα μέρες επιπλέον».
Ο κ. Φουτούλης έφερε ως παράδειγμα περίπτωση ασθενούς στο Καστελόριζο, όπου προκειμένου να βρεθεί συγκεκριμένο ελλειπτικό φάρμακο και να φτάσει εγκαίρως στον προορισμό του, τα 115 φαρμακεία της Ρόδου έψαχναν να το βρουν επί μία εβδομάδα!
«Είναι σημαντικό να ξεκαθαρίσουμε τι θέλουμε να κάνουμε ως χώρα. Οι εξαγωγές πλέον γίνονται ανεξέλεγκτα και θα πρέπει κάποιος ελεγκτικός μηχανισμός να μπορεί να διασφαλίσει πρώτα την επάρκεια των φαρμάκων στη χώρα και μετά να την εξαγωγή τους. Αρκεί να σας πω ότι συγκεκριμένη εταιρεία είπε ότι πανελληνίως οι ανάγκες για ένα φάρμακο είναι 500 κουτιά, έχει ρίξει στην αγορά 1500 και υπάρχει έλλειψη για το συγκεκριμένο φάρμακο. Την ευθύνη σίγουρα γι’ αυτό δεν την έχει ο φαρμακοποιός. Την ευθύνη εάν θέλετε τη μοιράζονται -και το ποσοστό που αναλογεί στον καθένα δεν μπορώ να το γνωρίζω- φαρμακαποθήκες και εταιρεία. Ο μόνος που δεν φέρει ευθύνη είναι ο φαρμακοποιός ο οποίος θέλει να δώσει το φάρμακο όχι μόνο για βιοποριστικούς λόγους αλλά και επειδή θεωρεί υποχρέωσή του να εξυπηρετήσει τον ασθενή -φίλο του- καθώς μετά από τόσα χρόνια δημιουργείται μία ιδιαίτερη σχέση μεταξύ φαρμακοποιού-ασθενή, ειδικά στην περιφέρεια και ακόμη περισσότερο σ’ ένα μικρό νησί. Εάν υπάρχει έλλειψη σε ένα φάρμακο και εφόσον αυτό το γνωρίζει η εταιρεία, ας μη δίνει στην αποθήκη. Ας το δίνει στους φαρμακοποιούς ή ας μειώσει τις παραγγελίες στις φαρμακαποθήκες και ας αυξήσει τις ποσότητες προς τα φαρμακεία. Κάποια λύση θα πρέπει να βρεθεί».
Όλο και περισσότερα σκευάσματα λείπουν πλέον από τα ράφια των φαρμακείων με αποτέλεσμα την ταλαιπωρία των ασθενών οι οποίοι βρίσκονται σε αναμονή για μέρες, προκειμένου να θεραπεύσουν τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζουν. Είναι ενδεικτικό ότι στα εξαγώγιμα σκευάσματα, ο χρόνος αναμονής του ασθενούς προκειμένου να πάρει το φάρμακό του μπορεί να φτάσει ή και να ξεπεράσει ακόμα τον ένα μήνα!
Όπως λέει ο κ. Φουτούλης, μόνο με υπουργική απόφαση και πολιτική βούληση θα μπορούσε να δοθεί λύση στην ταλαιπωρία των νησιωτών ασθενών, η ζωή των οποίων τίθεται σε άμεσο ή έμμεσο κίνδυνο εξαιτίας της ανεξέλεγκτης κατάστασης που επικρατεί με τις ελλείψεις φαρμάκων.
Το πρόβλημα της έλλειψης φαρμάκων είναι παλιό και παρά το γεγονός ότι το δημοσιοποιείται ανά τακτά χρονικά διαστήματα (η “δ” έχει ασχοληθεί κατ΄επανάληψη με εκτενή ρεπορτάζ), παραμένει άλυτο και βασανίζει τους ασθενείς. Κοινό χαρακτηριστικό των φαρμάκων που είναι σε έλλειψη είναι ότι πρόκειται για φάρμακα πολυεθνικών, οι οποίες ενδιαφέρονται να τα πουλήσουν στο εξωτερικό, αφού στην Ελλάδα οι τιμές τους είναι εξευτελιστικά χαμηλές.
Αποτέλεσμα είναι να δημιουργούνται ανυπέρβλητα εμπόδια στην εξυπηρέτηση των ασθενών, καθώς είναι πολύ συχνές οι περιπτώσεις που, εξαιτίας της αδυναμίας έγκαιρης εύρεσης πολλών σκευασμάτων από τα φαρμακεία, οι συνταγές λήγουν χωρίς να εκτελεστούν. Συνεπώς, οι ασθενείς αναγκάζονται να επισκεφθούν εκ νέου τους γιατρούς τους και να ζητήσουν επανέκδοση της συνταγής τους, ενώ κατά το διάστημα της αναμονής πολλοί από αυτούς μένουν δίχως τη φαρμακευτική τους αγωγή.
