Την τελευταία του πνοή άφησε το Σάββατο ο Κώστας Αρβανίτης, ο ήρωας – ψαράς ο οποίος με το καΐκι κατάφερε να σώσει δεκάδες πυρόπληκτους στο Μάτι, την 23η Ιουλίου, όταν η φονική πυρκαγιά ξέσπασε στην περιοχή.
Τη μέρα της φωτιάς στο Μάτι, ο Κώστας Αρβανίτης, σύμφωνα με το tempo24news.gr, βγήκε με το καΐκι του «Ταξιάρχης», και μαζί με την γυναίκα του, Χρύσα, τον γιο του Δημήτρη και τον Μαχμούντ Μεσαφέρ, έσωσαν 70 ανθρώπους που ήταν στη θάλασσα και καλούσαν για βοήθεια. Η 23η Ιουλίου, ήταν η ημέρα των γενεθλίων του.
«Εκείνο το βράδυ, το αφεντικό μου ο Κώστας Αρβανίτης, που είναι και ιδιοκτήτης του σκάφους, είχε γενέθλια και μετά τη δουλειά κανονίζαμε να γιορτάσουμε. Ενώ ήμουν στο σπίτι και ετοιμαζόμουν για τη γιορτή, με πήρε τηλέφωνο και μου είπε να τα παρατήσω όλα γιατί πρέπει να πάμε να σώσουμε τους ανθρώπους που πνίγονται. Κατέβηκα γρήγορα και μαζί με τον Κώστα, τον γιο του Δημήτρη και τη γυναίκα του Χρύσα, βγήκαμε στα ανοιχτά περίπου στις 6.30», είχε πει ο Αιγύπτιος ψαράς, περιγράφοντας όλα όσα έγιναν εκείνη τη μέρα και συνέχιζε:
«Ήμασταν το πρώτο καΐκι που βγήκε στη θάλασσα, πριν ακόμα από το λιμενικό. Ήταν η πιο δύσκολη στιγμή, είχε πάρα πολύ αέρα και όταν πλησιάζαμε στο σημείο με τη φωτιά, ο καπνός ήταν τρομερός. Από τον πολύ καπνό δεν μπορούσες να ξεχωρίσεις που ξεκινάει η θάλασσα. Ήμασταν σε πολύ δύσκολη κατάσταση αλλά έρεπε να μπούμε μέσα στον μαύρο καπνό. Μέσα στα επόμενα λίγα λεπτά και μέσα στον πυκνό καπνό αρχίσαμε να βλέπουμε δεξιά και αριστερά ανθρώπους που είχαν μπει στη θάλασσα για να σωθούν από τη φωτιά. Αρχίσαμε να μαζεύουμε τον κόσμο. Ένας άνδρας φώναζε μέσα στο μαύρο καπνό το όνομα της γυναίκας του. Κατερίνα, Κατερίνα… Αμέσως μετά μαζέψαμε ένα ζευγάρι, έριξα σχοινί και σημαδούρα και τους τράβηξα. Λίγο πιο κάτω βρήκαμε κάποιους ηλικιωμένους. Δεν μπορούσαν να δουν την παραλία. Κολυμπούσαν αλλά κόντευαν να πεθάνουν. Αυτοί οι άνθρωποι θα χανόντουσαν, αν δεν ήμασταν εκείνη την ώρα εκεί για να τους μαζέψουμε».
«Ήταν μέρα και παρόλα αυτά δεν μπορούσες να δεις τίποτα. Δεν μπορούσες να πάρεις αέρα, όλα ήταν μαύρα. Εμείς όμως πηγαίναμε ακόμα πιο κοντά στις πέτρες. Ο Δημήτρης, ο γιος του Αρβανίτη έπεσε στη θάλασσα και με μία μεγάλη σημαδούρα τραβούσε τον κόσμο προς το σκάφος. Εγώ τους ανέβαζα στη βάρκα. Μικρούς, μεγάλους τους τραβούσα πάνω από την κουπαστή, σαν τα ψάρια. Ανάμεσά τους ήταν και πολλά μικρά παιδιά και μωρά. Και όλοι μαζί τρομαγμένοι, έκλαιγαν. Άλλοι μας αγκάλιαζα, μας φιλούσαν, άλλοι φώναζαν τα ονόματα των δικών τους. Μέσα στα επόμενα λεπτά μαζέψαμε 24 ανθρώπους από τη θάλασσα και τα βράχια. Τότε ξεκίνησαν να έρχονται και άλλα καΐκια και το λιμενικό. Πήραμε τα 24 άτομα και τα μεταφέραμε στη Ραφήνα. Αμέσως μετά ξαναγυρίσαμε αφού ήταν εκατοντάδες οι εγκλωβισμένοι στις παραλίες. Μας είπαν πως στο Μάτι είχαν εγκλωβιστεί 150 άτομα. Αμέσως μόλις τους αποβιβάσαμε φύγαμε τρέχοντας ξανά πίσω. Είχε νυχτώσει και είχαν έρθει πλέον πάρα πολλές βάρκες. Είχε έρθει και το Λιμενικό που όμως δεν μπορούσε να βγει στο γιαλό, γι’ αυτό και πηγαίναμε εμείς στην παραλία,μαζεύαμε τους ανθρώπους και τους πηγαίναμε στο σκάφος του Λιμενικού. Μέχρι τις 2 το βράδυ, κάναμε συνεχή δρομολόγια. Όταν μας τελείωσε το πετρέλαιο, γυρίσαμε πίσω. Όλα πλέον είχαν σχεδόν τελειώσει…» είχε πει ο ίδιος.
Από την πλευρά του ο πρώην υφυπουργός, Γιώργος Θωμάς έγραψε στο Facebook:
«Σήμερα έφυγε ένας φίλος, ένας άνθρωπος που ήξερε να δίνει αγάπη , που πίστευε και ζούσε με αρχές, που είχε κάνει βίωμα την προσφορά και την αλληλεγγύη. Πόσο μας λείπουν αυτοί οι άνθρωποι! ».
