Με την υπ’ αρίθμ. 83/2014 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου αναβλήθηκε η συζήτηση δύο αγωγών μιας 82χρονης χήρας, που διαμένει στη Ρόδο, κατά τριών κατοίκων του νησιού, που έχει καταμηνύσει για τα αδικήματα της απάτης, της απειλής, της υπεξαίρεσης, της εκβίασης και της κλοπής.
Η υπερήλικη κατήγγειλε ότι με τη χρήση διαφόρων τεχνασμάτων αλλά και με το πρόσχημα παροχής φροντίδας στα γηρατειά της, “αφαιμάχθηκαν” οι λογαριασμοί της, ενώ ισχυρίστηκε ακόμη ότι αφαιρέθηκαν οικοσυσκευές από την κατοικία της. Ταυτόχρονα κατήγγειλε τη μεταβίβαση στην ιδιοκτησία των μηνυομένων ενός ακινήτου της.
Με δύο αγωγές της επιδιώκει να της καταβάλουν έκαστος, αλληλεγγύως και εις ολόκληρον το ποσό των 56.636,89 ευρώ, να της αποδώσουν τη νομή κινητών της πραγμάτων και να αναγνωριστεί η ακυρότητα των μεταβιβάσεων σε ακίνητα της.
Το δικαστήριο έκρινε, ωστόσο, ότι πριν τη συζήτηση της αγωγής θα πρέπει να προηγηθεί αμετάκλητη περάτωση της εκκρεμούσας ποινικής διαδικασίας.
Ο πρώτος εκ των εναγομένων έχει αφεθεί ελεύθερος με τους περιοριστικούς όρους της καταβολής χρηματικής εγγύησης ύψους 3.000 ευρώ, της απαγόρευσης εξόδου του από τη χώρα, της εμφάνισής του μια φορά κάθε μήνα στο αστυνομικό τμήμα του τόπου κατοικίας του και της απαγόρευσης συναναστροφής του με την 82χρονη.
Ελεύθερη με τους περιοριστικούς όρους της απαγόρευσης εξόδου της από τη χώρα και της συναναστροφής της με την ηλικιωμένη, αφέθηκε η σύζυγός του και ελεύθερος χωρίς όρους ο γιος τους.
Ένας εκ των εγκαλουμένων, όπως ισχυρίζεται η 82χρονη, προσπάθησε και πέτυχε αφενός μεν την απομάκρυνσή της από το παιδί της και αφετέρου με την πλήρη εξουσίασή της, την όλο και πιο συχνή παρουσία του στο σπίτι της.
Υποστηρίζει ότι από τον Οκτώβριο του 2009, οι επισκέψεις της τριμελούς οικογένειας των εγκαλούμενων, άρχισαν να γίνονται συχνές, συνοδευόμενες μερικές φορές από φαγητό, κερδίζοντας με τον καιρό τη συμπάθεια και την εμπιστοσύνη της για την φαινομενικά άδολη προθυμία τους να την βοηθήσουν.
Διατείνεται μεταξύ άλλων ότι γνωρίζοντας την ύπαρξη καταθέσεών της σε Τράπεζες της αφαίρεσαν, δια σταδιακών αναλήψεων, χωρίς τη συγκατάθεσή της, άλλοτε δια της βίας και άλλοτε δι’ απειλών, διάφορα χρηματικά ποσά.
Περί τα τέλη Φεβρουαρίου 2010, όπως ισχυρίζεται, χρειάστηκε να εισαχθεί σε νοσοκομείο για εγχείρηση και υποστηρίζει ότι με το πρόσχημα της ενδεχόμενης ανάγκης χρημάτων για την κάλυψη των εξόδων νοσηλείας της, υπέγραψε εξουσιοδότηση, που καθιστούσε έναν εκ των μηνυομένων συνδικαιούχο λογαριασμού, στον οποίο είχε χρήματα σε προθεσμιακή κατάθεση.
Ισχυρίστηκε ότι πιέστηκε να τον καταστήσει συνδικαιούχο και σε άλλο τραπεζικό λογαριασμό στον οποίο κατατίθετο η σύνταξη και το επικουρικό επίδομά της κάθε μήνα. Επίσης ισχυρίζεται ότι της αφαίρεσε μετρητά από το σπίτι της, τα οποία προέρχονταν από πώληση διαμερίσματος ιδιοκτησίας της, ως επίσης και ποσό 600 ευρώ τα οποία προέρχονταν από την πώληση του μεταχειρισμένου αυτοκινήτου της.
Η 82χρονη υποστηρίζει πιο πέρα ότι αναγκάστηκε να ορίσει έναν εκ των εγκαλουμένων μοναδικό της κληρονόμο σ’ ολόκληρη την κινητή και ακίνητη περιουσία της.
Διατείνεται επίσης, και αυτό είναι ουσιαστικά και το αντικείμενο της αστικής δίκης, ότι με τη χρήση απειλών και ψυχολογικής βίας της απέσπασαν μια οριζόντια ιδιοκτησία που είχε στη Ρόδο αντί εικονικού τιμήματος 15.000 ευρώ.
Οι κατηγορούμενοι αρνούνται κατηγορηματικά τα καταγγελλόμενα σε βάρος τους και ισχυρίζονται ότι η ηλικιωμένη δεν είχε καλές σχέσεις με τον γιο της και επειδή την φρόντιζαν ήθελε να τους ανταμείψει με τον τρόπο αυτό.
Η στάση της απέναντί τους άλλαξε, όπως τονίζουν, όταν αποκαταστάθηκαν οι σχέσεις της με το παιδί της, ενώ υποστηρίζουν ότι τα όσα διατείνεται σχετικά με κλοπές χρημάτων, εκβιασμούς και απειλές είναι παντελώς ψευδή.
