A-τυπος και υπογραμμός: Ο φασισμός ήταν πάντα εδώ

Ο φασισμός ήταν πάντα μπροστά μας, δίπλα μας…
Η καταδίκη της Χρυσής Αυγής και η αναγνώρισή της ως εγκληματική οργάνωση δεν σημαίνει και το τέλος του φασισμού. Ο φασισμός υπήρχε και πριν το ναζιστικό μόρφωμα να μπει στη Βουλή και στην Ευρωβουλή, και θα συνεχίσει να υπάρχει και μετά την καταδίκη των μελών του διευθυντηρίου. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια.
Οσοι ψήφισαν Χρυσή Αυγή δεν όλοι είναι φασίστες. Όπως και όλοι οι φασίστες δεν ψήφισαν Χρυσή Αυγή.
Ως κοινωνία έχουμε από καιρό εξοικειωθεί με τη βία, την ανεχθήκαμε, την τροφοδοτήσαμε, της αφήσαμε χώρο, δίνοντας άλλοθι στους υποκινητές και τους «φασίστες της διπλανής πόρτας».
Η παρουσία της Χρυσής Αυγής στο Κοινοβούλιο ήταν απόρροια μιας τεταμένης περιόδου. Κι αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία αλλά παραδοχή.
Από την ταραγμένη περίοδο των μνημονίων, τις γεμάτες από αγανακτισμένους πλατείες, τις κρεμάλες που στήνονταν στο Σύνταγμα, τις επιθέσεις και τις βιαιοπραγίες εναντίον πολιτικών προσώπων μέχρι και τις διαδηλώσεις για το δημοψήφισμα, κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι.
Η ιστορία διδάσκει, πως κανένα αντιφασιστικό κίνημα δεν είναι ικανό να ξεριζώσει τον πυρήνα του φασισμού, τους σπόρους του από την κοινωνία, αλλά και τον φασισμό ως στάση ζωής και ως δομικό στοιχείο της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης.
Πιο επικίνδυνος από τον δηλωμένο και υπερήφανο Χρυσαυγίτη, είναι ο κρυφός φασίστας. Εκείνος ο βαθιά συντηρητικός που φορά τον μανδύα του φιλελεύθερου και ως δήθεν προοδευτικός που φοβάται για τη μίζερη βολεμένη ζωούλα του, δεν εκδηλώνεται αλλά σιγοντάρει τον φανερό φασίστα με τα “ναι μεν αλλά…” και δηλητηριάζει την κοινωνία.
Ο κρυφοφασίστας δεν θα πάρει μέρος σε ξυλοδαρμούς, τραμπουκισμούς και επεισόδια, θα τα δικαιολογήσει όμως, θα τα υποκινήσει, θα τα υποδαυλίσει και ως άλλος Πόντιος Πιλάτος θα νίψει τας χείρας του δείχνοντας με το δάχτυλο τους άλλους…
Ο κρυφοφασίστας μπορεί να ψηφίζει ΝΔ, ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ και να κινείται από την άκρα αριστερά μέχρι την άκρα δεξιά, να αντιδρά κάθε φορά που η διαφορετικότητα «σκοντάφτει» στον συντηρητισμό του και στον περιορισμένο τρόπο σκέψης του.
Είμαστε μια κοινωνία υπερφίαλων, με πολύ έντονα συμπλέγματα αυτοδικαίωσης σε όλο το κοινωνικοπολιτικό φάσμα. Και μπορεί ως κοινωνία να ξεφορτωθήκαμε τη Χρυσή Αυγή αλλά το αυγό του φιδιού πάντα θα βγάζει φασίστες.
Ο Γιάννης Αγγελάκας, σε μια συναυλία του στο Θέατρο Βράχων, λίγο μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, όταν το κοινό άρχισε να φωνάζει «φασίστες, κουφάλες, έρχονται κρεμάλες», απάντησε πολύ ψύχραιμα λέγοντας: «Ξέρετε ότι δεν συμφωνώ με το συγκεκριμένο σύνθημα. Η απάντηση στο φασισμό δεν είναι αυτή. Είναι η παιδεία, ο λόγος, η ορθή σκέψη και, στο τέλος, η αγάπη. Αυτή είναι η λύση. Και η αδιαφορία. Ας τους αγνοήσουμε και λίγο. Και μην ξεχνάτε. Να προσέχουμε τον φασίστα που κρύβουμε μέσα μας…»