Δεν τελειώσαμε

Η σημερινή μέρα καταγράφεται ως ιστορική στην σύγχρονη ιστορία της χώρας μας, με την απόφαση καταδίκης του ναζιστικού μορφώματος. Η απόφαση αυτή όμως, δεν θα σημάνει και τέλος της μάχης κατά του φασισμού. Η καταδίκη είναι προϋπόθεση μεν, αλλά όχι αρκετή για να λυθεί το πραγματικό πρόβλημα.  Είναι προφανές ότι ακροδεξιά αντανακλαστικά συνεχίζουν να αναπαράγονται μέσα στην κοινωνία. Δεν τελειώσαμε. Προσοχή στους ασυμπτωματικούς ναζί των κοινωνικών δικτύων, της διπλανής πόρτας τους «ναι μεν αλλά». Στα αβγά του φιδιού που φωλιάζουν στην κοινωνία και γεννάνε φαινόμενα τύπου Χρυσής Αυγής. Στον κρυφοφασίστα, στον κρυμμένο ρατσιστή, της διπλανής πόρτας. Οι οι ρατσιστές και οι μισάνθρωποι διαφόρων ειδών, ο υφέρπων φασισμός, έχει φωλιάσει για τα καλά σε μεγάλη μερίδα της ελληνικής κοινωνίας. Τρέχει με την ταχύτητα των Social Media, αλλά και με δεκάδες μεταμφιέσεις αναλόγως την εποχή και τη συγκυρία. Συχνά πυκνά βγαίνει στο ξέφωτο και φοβερίζει . Άλλοτε με πρόσχημα το προσφυγικό-μεταναστευτικό, συχνά με όχημα τον παραλογισμό του εθνικισμού και άλλοτε πατώντας σε πραγματικά κοινωνικά προβλήματα.  Ο φασισμός φούντωσε μέσα σε συγκεκριμένες συνθήκες και βοηθήθηκε από συγκεκριμένες πολιτικές. Βρήκε γόνιμο έδαφος. Βρήκε μία οικονομία διαλυμένη. Μία χώρα στα πρόθυρα της οικονομικής και ηθικής της καταστροφής . Το αυγό πρέπει να σπάσει παντού πριν επωαστεί ξανά, κάτω από τις δύσκολες συνθήκες που έχουμε μπροστά μας με αφορμή την πανδημία (  Οικονομική κρίση-ανεργία-φτώχεια) τα ελληνοτουρκικά (Εθνικισμός-σωβινισμός-ακραίος συντηρητισμός)  το μεταναστευτικό-προσφυγικό (Ξενοφοβία-ρατσισμός)  και άλλες παρεμφερείς αιτίες. Το μόνο που λείπει από αυτό το εκρηκτικό μίγμα, είναι ο μελλοντικός επικεφαλής. Και αυτός όταν έρθει, θα είναι λουστραρισμένος, προσεκτικός, με τη γραβάτα του και το χαμόγελό του, τις ισχυρές πλάτες, και ΜΜΕ έτοιμα από πάντα να τον εμφανίσουν ως κάποιον που «αγαπά την πατρίδα λίγο πιο εριστικά». Δεν τελειώσαμε. Η δίκη ήταν σταθμός, εγρήγορσης για τους θεσμούς, τα πολιτικά κόμματα και την κοινωνία. Ας κρατήσουμε αυτό που έγραφε ο Μάνος Χατζηδάκης:  «… Ο φασισμός στις μέρες μας φανερώνεται με δυο μορφές. ‘Η προκλητικός, με το πρόσχημα αντιδράσεως σε πολιτικά ή κοινωνικά γεγονότα που δεν ευνοούν την περίπτωσή τους, ή παθητικός μες στον οποίο κυριαρχεί ο φόβος για τι συμβαίνει γύρω μας. Ανοχή και παθητικότητα λοιπόν. Κι έτσι εδραιώνεται η πρόκληση. Με την ανοχή των πολλών…».