Συνεχίζεται με εντατικούς ρυθμούς η προώθηση των Κοινωνικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων (Κοιν.Σ.Επ.). Μετά την ανακοίνωση του Υπουργείου Εργασίας για τη δημιουργία Περιφερειακών Μηχανισμών Υποστήριξής τους, σειρά πήρε η Περιφέρεια Ν. Αιγαίου. Χρηματοδοτεί πρόγραμμα εκπαίδευσης που αφορά το λογιστικό περιβάλλον και τα νομικά, φορολογικά & διοικητικά ζητήματα διαχείρισης των Κοιν.Σ.Επ., αποδεικνύοντας πως η Τοπική Διοίκηση αποτελεί το δεξί χέρι της κυβέρνησης, εφαρμόζοντας την ίδια αντιλαϊκή και αντεργατική πολιτική.
Πιο συγκεκριμένα δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα πρόσκληση ενδιαφέροντος για υποψήφιους εκπαιδευτές που θα συμμετάσχουν σε σεμινάρια, στο πλαίσιο του έργου «Προγράμματα Επαγγελματικής Κατάρτισης Ανέργων, Εργαζομένων & Αυτοαπασχολούμενων στο νομό Κυκλάδων», με προϋπολογισμό 196.000 ευρώ.
Το πρόγραμμα υλοποιείται από την περιφέρεια Ν. Αιγαίου σε συνεργασία με το ΚΕΚ Γ. Γεννηματάς και την Ελίχρυσος Κοιν.Σ.Επ. Δηλαδή πληρώνουμε – μέσω της Περιφέρειας – ώστε να γίνουν μαθήματα για τις… Κοιν.Σ.Επ., οι οποίες ενισχύουν την αυταπάτη ότι μπορεί να λύσουν οι άνεργοι τα εργασιακά τους προβλήματα με τη μετατροπή τους σε επιχειρηματίες και αποπροσανατολίζουν τους ανέργους ότι μπορεί να υπάρξει κοινωνικό όφελος από μια επιχείρηση, μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα, ενώ στην πραγματικότητα αυτό που τους σπρώχνει σε αυτή τη διαδικασία είναι η ανάγκη για μεροκάματο.
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι, ο ρυθμός με τον οποίο αυξάνονται οι Κοιν.Σ.Επ. εμφανίζει ραγδαία άνοδο και φτάνει το 60%, τους τελευταίους εννέα μήνες (στις αρχές του χρόνου ήταν περίπου 400 ενώ τώρα φτάνουν σχεδόν τις 650 σε όλη τη χώρα).
Οι Κοιν.Σ.Επ. νομοθετήθηκαν με τη λεγόμενη «κοινωνική οικονομία» επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, με το ν. 4019/2011 («Νόμος Κατσέλη»). Οι θιασώτες της «κοινωνικής οικονομίας» ή του «τρίτου τομέα της οικονομίας» τις προπαγανδίζουν ως μια «νησίδα» ανάμεσα στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα. Η κατεύθυνση, που δόθηκε, ήταν να δημιουργηθεί «το κράτος, το οποίο ρυθμίζει το κοινωνικό περιβάλλον, αντί του κράτους που χορηγεί κοινωνικές παροχές», ενώ υπογραμμίστηκε και η συμβολή της στην «κοινωνική συνοχή».
Την «κοινωνική οικονομία» υιοθετεί και ο ΣΥΡΙΖΑ («αλληλέγγυα οικονομία») ως βασική μορφή στην «παραγωγική ανασυγκρότηση» που προτείνει, για την (καπιταλιστική) ανάπτυξη και την ανακύκλωση της ανεργίας.
Σε κάθε περίπτωση, οι Κοιν.Σ.Επ. όχι μόνο δεν είναι μέσο αντιμετώπισης της ανεργίας και στήριξης των κοινωνικών ομάδων που έχουν εγκαταλειφθεί στη μοίρα τους -όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση και η ΕΕ – αλλά ένα ακόμα αντιδραστικό υποκατάστατο στην ανάγκη για πλήρη και σταθερή εργασία με δικαιώματα, που ο καπιταλισμός ούτε μπορεί, ούτε επιθυμεί να εξασφαλίσει.
Οι Κοιν.Σ.Επ. θα λειτουργούν με τους κανόνες της αγοράς και άρα θα προσπαθούν να είναι ανταγωνιστικές. Θα είναι κατ’ ουσία δουλεμπορικές καθώς θα απασχολούν εργαζόμενους με μισθούς της τάξεως των 350 ευρώ, χωρίς εργασιακά δικαιώματα, για την παροχή των υπηρεσιών που πραγματοποιούν σήμερα εργαζόμενοι του Δήμου με διάφορες σχέσεις εργασίας (μόνιμοι υπάλληλοι αορίστου χρόνου, συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου κ.α.).
Τρανταχτό παράδειγμα του χαρακτήρα τους, αποτελεί η αποκάλυψη mail που προωθούσε πρόεδρος μιας Κοιν.Σ.Επ. σε ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, ισχυριζόμενος ότι μπορεί να τους προσφέρει νόμιμα ανασφάλιστο προσωπικό, για να ρίξει το κόστος εργασίας. Με ποιο τρόπο; Πρότεινε στους ξενοδόχους, τους υπάλληλους που θέλουν να προσλάβουν να τους δεχθεί
ως επαγγελματικά-συνεταιριστικά μέλη της Κοιν.Σ.Επ. του, προκειμένου να τους «εξυπηρετούν» (αντί εργάζονται) εφεξής νόμιμα με αυτή την ιδιότητά τους και όχι με εκείνη του μισθωτού – ασφαλισμένου.
Στην πράξη δηλ. μπορούν οι ΚοινΣΕπ που κάνουν χρήση της ισχύουσας νομοθεσίας, να λειτουργούν σαν εταιρείες ενοικίασης εργαζομένων, με το… «ανταγωνιστικό πλεονέκτημα» να παρέχουν «νόμιμα» ανασφάλιστη εργασία!
Πιο συγκεκριμένα ο Ν4019/2011 :
* θεωρεί ότι τα μέλη της Κοιν.Σ.Επ. μπορεί να είναι και εργαζόμενοί της (παρ. 6, άρθρο 4).
* ανοίγει το δρόμο για την ανασφάλιστη εργασία (παρ. 4, άρθρο 3), αφού μόνη η συμμετοχή ενός φυσικού προσώπου με την ιδιότητα του μέλους-εταίρου, σε Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση, δεν του προσδίδει εμπορική ιδιότητα και δεν δημιουργεί ασφαλιστικές ή φορολογικές υποχρεώσεις.
* ξεχωρίζει μια κατηγορία μελών που μπορούν να προσφέρουν εργασία χωρίς όμως να θεωρούνται ότι εργάζονται και άρα δεν απαιτείται να αμείβονται (παρ. 7, άρθρο 4). Η παροχή υπηρεσιών από αυτά τα μέλη θα γίνεται κατ’ εφαρμογή των άρθρων 713 (και επομένων) του Αστικού Κώδικα. Με άλλα λόγια, το ένα μέλος της Κοιν.Σ.Επ. μπορεί να αναθέτει σε ένα άλλο μέλος να παρέχει μια οποιαδήποτε υπηρεσία, χωρίς να προβλέπεται αμοιβή.
Η ρύθμιση αυτή είναι συνειδητή απόφαση της κυβέρνησης και όχι αβλεψία αφού λίγους μήνες πριν την ψήφιση του Ν.4019/2011 είχε ψηφιστεί ο Ν.3996/2011 όπου προβλεπόταν η υποχρεωτική ασφάλιση στον ΟΑΕΕ για όλα τα μέλη των Κοιν.Σ.Επ. μειούμενη κατά 50%. Ο ΟΑΕΕ τότε εξέδωσε την εγκύκλιο 20/2011 ζητώντας την ασφάλιση των μελών των Κοιν.Σ.Επ. Έρχεται όμως ο Ν.4019/2011 οπότε αναγκάζει τον ΟΑΕΕ να εκδώσει νέα εγκύκλιο (49/2011), όπου σημειώνει: «…τα μέλη-εταίροι της Κοιν.Σ.Επ. με μόνη την ιδιότητα του μέλους, απαλλάσσονται από κάθε ασφαλιστική υποχρέωση…».
Αν μια Κοιν.Σ.Επ. δεν αντέξει στους νόμους της αγοράς, ή θα κλείσει, εγκαταλείποντας το αντικείμενο της εργασίας της , δημιουργώντας ξανά άνεργους τους άνεργους που τη συνέστησαν, ή θα πουλά υποβαθμισμένες και περιορισμένες υπηρεσίες που δε θα καλύπτουν τις πραγματικές ανάγκες. Στρώνουν έτσι το δρόμο στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους να διεισδύσουν και να επενδύσουν σε αυτούς τους τομείς.
Σαν “Λαϊκή Συσπείρωση” είμαστε αντίθετοι σε κάθε μορφή “κοινωνικής οικονομίας”, γιατί δεν υπάρχει τέτοια μέσα στον καπιταλισμό. Παλεύουμε για μέτρα ουσιαστικής στήριξης των ανέργων. Είμαστε αντίθετοι σε κάθε μορφή επιχειρηματικής δράσης στην Τοπική Διοίκηση, καταδικάζουμε τις διαθεσιμότητες και απολύσεις και παλεύουμε για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με δικαιώματα, μονιμοποίηση των συμβασιούχων χωρίς όρους και προϋποθέσεις, λειτουργία όλων των κοινωνικών υπηρεσιών, της υγειονομικής περίθαλψης, με αποκλειστική ευθύνη του κράτους.
