Το οξύτατο πρόβλημα της ανεργίας των νέων στις χώρες-μέλη της Ευρωζώνης απαιτεί μια πολυδιάστατη προσέγγιση, όπως αναφέρει στην τελευταία του έκθεση με το θέμα αυτό το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ). Η οικονομική ανάπτυξη από μόνη της δεν αρκεί, ενώ οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας πιθανώς να συντείνουν στη μείωση της επίμονης και παρατεταμένης ανεργίας των νέων. Στις πιο ευάλωτες οικονομίες της Ευρωζώνης, δηλαδή της Κύπρου, της Ελλάδας, της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας και της Ισπανίας, η απουσία ανάπτυξης «ευθύνεται» για το 70% της ανόδου της ανεργίας στις ηλικίες 15 – 24 ετών, παρατηρεί το ΔΝΤ. Σήμερα στις εν λόγω χώρες μόνον οι 4 στους 10 νέους εργάζονται.
Γήρανση
Στην Ευρωζώνη η ανεργία στις νεαρές ηλικίες μπορεί να αποβεί ιδιαίτερα προβληματική, γιατί ο πληθυσμός της γηράσκει, ενώ μεγάλο μέρος των κεφαλαίων της και του εργατικού της δυναμικού δεν χρησιμοποιείται. Οσο πιο παρατεταμένη αποβαίνει η ανεργία, τόσο σοβαρότερη είναι και η αλλοίωση των δεξιοτήτων και η διάβρωση της κοινωνική συνοχής και των θεσμών. Xωρίς τη ζωτικότητα των νέων εργαζομένων, οι οικονομίες δεν μπορούν να χρηματοδοτήσουν το δίχτυ ασφαλείας τους. Δεν μπορούν να ανταποκριθούν στην καινοτομία και την ανταγωνιστικότητα, ειδικά όταν οι πιο προικισμένοι από τους νέους επιλέγουν να σπουδάσουν και να εργαστούν εκτός συνόρων.
Αν και, όπως αναφέρει στην έκθεσή του το ΔΝΤ, είναι εύκολο να κατηγορήσει κανείς την οικονομική κρίση, αυτή δεν αρκεί για να αποτυπώσει όλη την κατάσταση. Στην Ιρλανδία, την Ελλάδα, την Ισπανία και την Πορτογαλία παρατηρήθηκε άνοδος της ανεργίας μεσούσης της κρίσης. Ωστόσο, εξαιρουμένης της Ιρλανδίας, οι δείκτες της ανεργίας των νέων ξεπερνούσαν ήδη τον ευρωπαϊκό μέσο όρο και πριν από αυτήν.
Οι νέοι εργαζόμενοι έχουν τριπλάσιες πιθανότητες να επηρεαστούν δυσμενώς από αλλαγές στην οικονομική δραστηριότητα από ό,τι οι μεγαλύτερης ηλικίας εργαζόμενοι. Λόγου χάριν, είναι τρεις φορές πιθανότερο να προσληφθούν με συμβάσεις προσωρινής απασχόλησης. Βάσει των πορισμάτων της έκθεσης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ένα πολυπαραγοντικό πρόβλημα όπως είναι πλέον η ανεργία των νέων στην Ευρωζώνη απαιτεί και πολυδιάστατη λύση. Χρειάζονται μεταρρυθμίσεις με στόχο τη μείωση της ανεργίας των νέων, όπως λόγου χάριν το να γίνει λιγότερο δαπανηρή η πρόσληψη εργαζομένων από τις εταιρείες.
Η προοπτική αυτή θα αυξήσει τη ζήτηση για εργατικά χέρια, ενώ μπορεί και να συμβάλει στο να ορισθεί ο ελάχιστος μισθός, συνεκτιμώντας τους μισθούς γενικότερα στην εκάστοτε χώρα. Δεδομένης, επίσης, της μεγάλης κλίμακας απώλειας θέσεων εργασίας, η οποία ήδη έχει συντελεσθεί, θα πρέπει οι κυβερνήσεις να περιορίσουν το διπλό καθεστώς στην απασχόληση, όπου όσοι έχουν μόνιμη εργασία έχουν μεγαλύτερη ασφάλεια από τους ημιαπασχολούμενους. Επιπλέον, χρειάζεται και δυναμική επανεκκίνηση της ανάπτυξης με στήριξη ιδιωτικών επενδύσεων και εργαλείο τη χαλαρή νομισματική πολιτική, με προώθηση κρατικών επενδύσεων, όπως είναι εφικτό και με αποκατάσταση των ισολογισμών των τραπεζών.
Προτεραιότητες
Σε έκθεση της αρμόδιας επιτροπής εργασίας για τις προτεραιότητες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αναφέρεται ότι χρειάζονται άμεσες πρωτοβουλίες για να διαρραγεί ο φαύλος κύκλος της χαμηλής ανάπτυξης και της υψηλής ανεργίας. Ως εκ τούτου, η επίσπευση των επενδύσεων στους τομείς της ενέργειας, της ψηφιακής οικονομίας και καινοτομίας, των μεταφορών, των κοινωνικών υποδομών και των πόρων και του περιβάλλοντος είναι απολύτως απαραίτητες για την ανάκαμψη και την απασχόληση στο μέλλον. Εκτιμάται πως θα υπάρξει έλλειψη 5 – 8 εκατομμυρίων εξειδικευμένων εργαζομένων στην υψηλή τεχνολογία στην Ευρώπη έως το 2020. Υπό το πρίσμα αυτό, επισημαίνεται πως πρέπει η Ε.Ε. να βρεθεί στην πρώτη γραμμή της ψηφιοποιημένης εκπαίδευσης με επενδύσεις σε συναφείς υποδομές, καθώς και με επενδύσεις σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, συμπεριλαμβανομένης και της επαγγελματικής.
Καθημερινή
Έντυπη
