Η τοπική Αυτοδιοίκηση φορέας των λύσεων
Αν κάποιος έπρεπε να προσδιορίσει το πώς είναι σήμερα διαμορφωμένη η ελληνική κοινωνία, είναι βέβαιο πως θα την χαρακτήριζε κουρασμένη. Έπειτα από μία σκληρή οικονομική κρίση και με τις λύσεις που δόθηκαν να μην είναι απαραίτητα οι σωστές, αλλά και στη συνέχεια με την πρωτόγνωρη υγειονομική κρίση, η κούραση είναι εμφανής.
Συνυπολογίζοντας και την ενεργειακή κρίση που βιώνουμε, μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, τα σημάδια κόπωσης γίνονται ακόμη πιο έντονα, σε κάθε τομέα, διαπερνώντας κάθετα και οριζόντια όλα τα κοινωνικά στρώματα.
Το ζητούμενο βέβαια για όσους λαμβάνουν τις αποφάσεις δεν είναι ο προσδιορισμός του προβλήματος, αλλά η εξεύρεση ρεαλιστικών και υλοποιήσιμων λύσεων, που θα δίνουν ελπίδα στην κοινωνία, δημιουργώντας παράλληλα συνθήκες βιώσιμης ανάπτυξης, ως θεμέλιο λίθο στην ευημερία των επόμενων γενιών. Η εποχή των δικαιολογιών για όσα δεν έγιναν έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί.
Στη Δημοκρατία οι λύσεις είναι πολιτικές και φορείς των πολιτικών λύσεων τα κόμματα του Κοινοβουλίου. Είναι όμως αυτή ικανή συνθήκη σήμερα, που οι εξελίξεις είναι ραγδαίες, ώστε να υπάρξει ισόρροπη και βιώσιμη ανάπτυξη; Η υποκειμενική απάντηση είναι πως όχι. Όχι, γιατί η Ελλάδα μπορεί να είναι μικρή χώρα αναφορικά με τον πληθυσμό της, όμως οι γεωγραφικές και άλλες ιδιαιτερότητες, αναδεικνύουν την τοπική Αυτοδιοίκηση ως τον σημαντικότερο φορέα λύσεων.
Οι Περιφέρειες και οι Δήμοι, αποτελούν σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά, τους φορείς αυτούς που θα οδηγήσουν την κοινωνία μπροστά και ψηλά. Γνωρίζουν τα προβλήματα καλύτερα και καλούνται να δώσουν λύσεις, ενώ ελέγχονται από τους πολίτες καθημερινά σε μία ιδιότυπη αμεσοδημοκρατία λογοδοσίας, πολλές φορές άδικη, αφού πρέπει να λειτουργούν σε ένα στενό πλαίσιο κανόνων που χαράσσει η εκάστοτε κεντρική κυβέρνηση. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που εισπράττουν την μήνιν της κοινωνίας, για αποφάσεις της κεντρικής κυβέρνησης, ενάντιες στη δική τους βούληση, ή αναγκαζόμενοι να λειτουργούν στο έντονα γραφειοκρατικό πλαίσιο, δεν μπορούν να τρέξουν έργα και δράσεις προς όφελος των περιοχών τους.
Η μεγαλύτερη αυτοτέλεια Περιφερειών και Δήμων είναι αναγκαία. Δεν μπορούμε όμως ως κοινωνία να περιμένουμε. Μοναδικό μας «όπλο» η ψήφος μας, που πρέπει να είναι συνειδητή επιλογή προς Ηγέτες και όχι διαχειριστές. Έχουμε τη δύναμη να επιλέξουμε αυτούς που θέλουν και μπορούν. Όχι αυτούς που ψάχνουν είτε την εφήμερη καταξίωση, είτε το οικονομικό όφελος μέσα από μία διαχειριστική λογική, που δεν αφήνει κανένα αποτύπωμα βιώσιμης ανάπτυξης στην κοινωνία. Έχουμε τη δύναμη της επιλογής και πρέπει να την εκφράσουμε προς αυτούς που μπορούν να συνδιαλέγονται με τα κέντρα εξουσίας της κεντρικής κυβέρνησης, δίνοντας λύσεις για τις τοπικές κοινωνίες. Έχουμε το προνόμιο της επιλογής, ώστε να θέσουμε οριστικό τέλος σε λογικές του παρελθόντος. Έχουμε το σθένος να αξιολογήσουμε τους ανθρώπους μακριά από μικροκομματικές λογικές. Έχουμε την ευφυία να αντιληφθούμε τις διαφορές με το παρελθόν.
Στη Ρόδο η τοπική Αυτοδιοίκηση απέδειξε πως μπορεί να αντεπεξέλθει με επιτυχία στα κελεύσματα. Ενώνοντας δυνάμεις, Περιφέρεια και Δήμος πέτυχαν όχι απλώς να θέσουν το θεμέλιο λίθο της βιώσιμης ανάπτυξης, αλλά να έχουν σε τροχιά υλοποίησης έργα και δράσεις, που για χρόνια παρέμεναν ευχολόγιο στα χείλη των εχόντων την ευθύνη.
Το τουριστικό ρεκόρ του 2022 δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο αναφορικά με τη συμβολή της Αυτοδιοίκησης στην επίτευξή του. Είναι ίσως το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα της ένωσης όλων των δυνάμεων προς όφελος του τόπου. Όλοι μαζί, Αυτοδιοίκηση, εργαζόμενοι και επιχειρηματίες κατάφεραν αυτό που για κάποιους φάνταζε ακατόρθωτο. Παράλληλα, η αποδεδειγμένη συμβολή του δημάρχου στη νέα σύμβαση εργασίας ξενοδοχοϋπαλλήλων και ξενοδόχων, με την πλάστιγγα να γέρνει προς τους εργαζόμενους, σηματοδοτεί την ουσία ανάπτυξης μίας περιοχής, με τα κέρδη της επιτυχίας να διαχέονται και προς τη βάση, αντί να παραμένουν μόνο στην κορυφή, όπως συμβαίνει σε άλλες περιοχές που σθεναρά αρνούνται να υιοθετήσουν τις προτάσεις του Αντώνη Καμπουράκη, για γενναία αύξηση των αποδοχών των εργαζόμενων.
Έργα όπως το Εθνικό Θέατρο ή η Νέα Αγορά, που αποτελούν εμβληματικά κτήρια και μνημεία πολιτισμού, ξέφυγαν από την απλή συζήτηση σε συμβούλια και μετατράπηκαν σε έργα που βρίσκονται σε τροχιά υλοποίησης με εξασφαλισμένους οικονομικούς πόρους.
Η γέφυρα της Κρεμαστής όπως και αυτή του Μάκκαρη υλοποιήθηκαν με άριστο τεχνικό αποτέλεσμα και σε χρόνους, που δεν είχαμε συνηθίσει στο παρελθόν.
Η προγραμματική σύμβαση για την Μεσαιωνική Πόλη είναι γεγονός. Πρώτη φορά μετά το 2004 και αφού πολλά είχαμε ακούσει και μας είχαν υποσχεθεί, έχουμε ένα υπογεγραμμένο και με εξασφαλισμένη χρηματοδότηση σχέδιο έργων και δράσεων, που θα αναδείξει την παλιά πόλη της Ρόδου και θα της δώσει την αίγλη της.
Η πρωτοποριακή συμφωνία πλαίσιο για την καθαριότητα της Ρόδου, εισάγει ένα νέο σύγχρονο μοντέλο καθαριότητας με βασικούς άξονες την αποτελεσματικότητα και τη βιωσιμότητα, όπως αρμόζει σε έναν τόπο όπως η Ρόδος.
Το μοναδικό διεθνώς Rhodes Co-Lab, που αναδεικνύει τη Ρόδο πρώτο παγκοσμίως βιώσιμο τουριστικό προορισμό εξελίσσεται και αποδεικνύει περίτρανα, όπως χαρακτηριστικά τόνισε και ο δήμαρχος Ρόδου Αντώνης Καμπουράκης, πως «όλοι οι άνθρωποι επιθυμούν να πετύχουν, αλλά λίγοι είναι διατεθειμένοι να θυσιάσουν, να δουλέψουν για να πετύχουν, ή να προετοιμαστούν για να πετύχουν».
Η Β’ φάση του φράγματος Γαδουρά υλοποιείται και λύνει οριστικά το πρόβλημα υδροδότησης της Νότιας Ρόδου, ένα ζήτημα που ταλαιπωρούσε κατοίκους και επισκέπτες.
Στην τελική του φάση έχει εισέλθει και το εργοστάσιο επεξεργασίας απορριμμάτων, ένα έργο πνοής για βιώσιμο και κλιματικά ουδέτερο μέλλον, που θα επιλύσει πολλά προβλήματα, αφού πρόκειται για ολοκληρωμένο μοντέλο διαχείρισης απορριμμάτων.
Η ένταξη της Ρόδου, πρώτης πόλης μάλιστα σε όλη την Ελλάδα, στο πρόγραμμα Έξυπνων Πόλεων (Smart Cities) με εξασφαλισμένη χρηματοδότηση 3.267.000 ευρώ, επενδύοντας σε συστήματα και υποδομές για ένα βιώσιμο και πράσινο αστικό μέλλον, συνεπικουρεί να καταστεί η Ρόδος πιο ανθρώπινη, περισσότερο τεχνολογικά ευφυής και ανθεκτική απέναντι στις προκλήσεις.
Ασφαλτοστρώσεις, που είχαμε χρόνια να δούμε να υλοποιούνται, αγροτικές οδοποιίες, παιδικές χαρές και έργα καθημερινότητας, αρχίζουν να δημιουργούν ένα διαφορετικό περιβάλλον που τόσο ανάγκη είχε ο τόπος μας.
Είναι βέβαιο πως οι ανάγκες είναι πολλές, πολύπλοκες και έχουν παρελθόν. Οφείλουμε όλοι να στεκόμαστε πάντοτε κριτικά απέναντι στις τοπικές αρχές διεκδικώντας όλο και περισσότερα, αντιλαμβανόμενοι τις συνθήκες που επικρατούν, σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο, χωρίς να μηδενίζουμε. Αυτή την κριτική στάση θα συνεχίσουμε αξιολογώντας τα πρόσωπα και την προσφορά τους. Το οφείλουμε κυρίως στα παιδιά μας και δεν θα παίξουμε το μέλλον τους στα ζάρια.
