Ακόμη ένα κεφάλαιο στην δικαστική διερεύνηση της διαθήκης μιας 93χρονης Καλυμνιάς, για την οποία έχουν παραπεμφθεί σε δίκη ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου επί κακουργημάτων, οκτώ κάτοικοι της Καλύμνου, γράφηκε ενώπιον του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Κω.
Κατηγορούμενοι, στην υπόθεση που εκκρεμεί ενώπιον του κακουργιοδικείου, είναι συγκεκριμένα μια συμβολαιογράφος για το αδίκημα της ψευδούς βεβαίωσης, το συνολικό όφελος ή η συνολική βλάβη της οποίας υπερβαίνουν το ποσό των 120.000 ευρώ, δύο κάτοικοι της Καλύμνου για το αδίκημα της ηθικής αυτουργίας στην ανωτέρω πράξη και 5 ακόμη κάτοικοι του ίδιου νησιού για άμεση συνέργεια στο ίδιο αδίκημα.
Η συμβολαιογράφος υπέβαλε ενώπιον του Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Κω μήνυση κατά μιας κατοίκου της Ρόδου και δύο κατοίκων της Καλύμνου για τα αδικήματα της ψευδούς καταμήνυσης, της ψευδούς ανωμοτί κατάθεσης, της ηθικής αυτουργίας σε ψευδορκία και της ψευδορκίας.
Στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Κω εξετάστηκε υπόθεση με κατηγορούμενους τρείς κατοίκους του ίδιου νησιού για τις πράξεις της ψευδορκίας μάρτυρα και της ηθικής αυτουργίας σε ψευδορκία μάρτυρα.
Και οι τρείς κατηγορούμενοι κρίθηκαν αθώοι από το δικαστήριο.
Η πρώτη εξ’ αυτών είχε καταθέσει την 3η Φεβρουαρίου 2009, ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, σε δίκη που προκάλεσε η εγκαλούσα περί ακυρότητας της δημόσιας διαθήκης της 93χρονης, για το λόγο ότι δεν είχε συνείδηση των πραττομένων.
Η πρώτη κατηγορούμενη, είχε υποστηρίξει ότι η διαθέτης είχε πλήρη επίγνωση του χρόνου και του τόπου, ότι μπορούσε να αυτοεξυπηρετηθεί και να διαχειρίζεται τις υποθέσεις της, ότι ήταν σε καλή κατάσταση όταν επέστρεψε από το νοσοκομείο, ότι ήταν έξυπνος άνθρωπος και δυνατός χαρακτήρας κι ότι είχε πλήρη συναίσθηση της πραγματικότητας.
Οι έτεροι κατηγορούμενοι εφέροντο από κοινού ενεργούντες να προκάλεσαν τον πρώτο να καταθέσει ψευδώς.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, που δεν επιβεβαιώθηκε από την ακροαματική διαδικασία, τα όσα είχε καταθέσει η πρώτη, ήταν ψευδή διότι η 93χρονη, δεν είχε συνείδηση των πραττομένων, εισήλθε στο νοσοκομείο Καλύμνου, την 5η Οκτωβρίου 2005 με ιατρική διάγνωση «αδυναμία λήψεως τροφής – ληθαργική κατάσταση» και εξήλθε στις 18 Οκτωβρίου 2005 με διάγνωση εξόδου «στεφανιαία νόσος- αφυδάτωση – γεροντική άνοια-καταβολή».
Σύμφωνα με το ίδιο κατηγορητήριο η 93χρονη δεν είχε αντίληψη της πραγματικότητας και μετά την επιστροφή της από το νοσοκομείο, η δεύτερη και η τρίτη των κατηγορουμένων, την είχαν τοποθετήσει στο γκαράζ του σπιτιού τους σε ένα ράντζο ολομόναχη, δεν διατρεφόταν κανονικά και της χορηγούσαν με μια σύριγγα υγρά για να μην πεθάνει από αφυδάτωση.
Τους κατηγορούμενους, που αθωώθηκαν, εκπροσώπησε ο δικηγόρος κ. Παναγιώτης Αβρίθης.
Θυμίζουμε ότι η συμβολαιογράφος, που ενεπλάκη στην υπόθεση, υποστηρίζει ότι κατά τον χρόνο συντάξεως της δημόσιας διαθήκης η διαθέτιδα είχε σώας τας φρένας, πλήρη συνείδηση των πραττομένων και επίγνωση τόσο των αποφάσεων όσο και των πράξεών της. Στο νοσοκομείο που η θανούσα νοσηλεύτηκε απλά και μόνο για την αντιμετώπιση του εγκεφαλικού επεισοδίου, όπως ισχυρίζεται, μετά την νοσηλεία και θεραπεία στην οποία υποβλήθηκε, ουδένα πρόβλημα αντιμετώπιζε που να επηρεάζει την πνευματική και διανοητική της υγεία.
Διαψεύδει επίσης ότι η διαθέτιδα έπασχε από γεροντική άνοια.
Προσθέτει ακόμη ότι η διαθήκη δεν γράφτηκε υπό την καθοδήγηση κανενός, αλλά η ίδια με πλήρη διαύγεια και πλήρη συνείδηση αυτών που ήθελε και έπραττε, της δήλωσε την τελευταία της βούληση, ορίζοντας ως μοναδικό κληρονόμο της, την κάτοικο Καλύμνου.
Διαψεύδει ακόμη ότι η 93χρονη ζούσε παραμελημένη στο γκαράζ του σπιτιού της Καλυμνιάς και τονίζει ότι διέμενε σε κανονικό δωμάτιο και απολάμβανε φροντίδας και περιποίησης.
Ισχυρίζεται ακόμη ότι η διαθέτιδα μετά την έξοδό της από το Νοσοκομείο δεν ελάμβανε τροφή με σύριγγα και ουδέποτε περιέπεσε σε λήθαργο, όπως κατατέθηκε.
Η διαθήκη μιας 93χρονης απασχόλησε ξανά τη Δικαιοσύνη
