Την αντίθεσή της στην επιδιωκόμενη αναστολή εκτέλεσης τελεσίδικων πρωτοκόλλων κατεδάφισης αλλά και σε νομοθετική ρύθμιση τροποποίησης των όσων ισχύουν σχετικά με τα όρια του αιγιαλού και της παραλίας στα Δωδεκάνησα εκφράζει η Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου.
Οπως έγραψε χθες η «δημοκρατική», την αναστολή εκτέλεσης των 421 πρωτοκόλλων κατεδάφισης αυθαιρέτων, σε παραλίες, αιγιαλούς, δάση και ρέματα στα Δωδεκάνησα αιτήθηκε με επιστολή της προς τους υπουργούς Οικονομικών κ. Χρήστο Σταϊκούρα, Περιβάλλοντος κ. Κώστα Σκρέκα, Τουρισμού κ. Χάρη Θεοχάρη και στον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών κ. Απόστολο Βεσυρόπουλο, η Ενωση Ξενοδόχων Ρόδου.
Στην επιστολή, ενημερώνουν μεταξύ άλλων για το ειδικό καθεστώς, που για ιστορικούς λόγους διέπει την σχετική νομοθεσία της Ρόδου «περί αιγιαλού και παραλίας» και η οποία την διαφοροποιεί από την νομοθεσία που ισχύει στην υπόλοιπη Ελλάδα σε τρόπο που κρίνονται αυθαίρετες κατασκευές που απέχουν ακόμα και άνω των 100 μέτρων από την ακτογραμμή!
Η Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου επισημαίνει σε επιστολή της προς το Υπουργείο Οικονομικών ότι το ιδιοκτησιακό καθεστώς των ακινήτων (ιδιωτικά και δημόσια ακίνητα) στα Δωδεκάνησα διέπεται από τις διατάξεις του Κυβερνητικού Διατάγματος 132/1929 “περί Κτηματολογικού Κανονισμού Δωδεκανήσου” που διατηρήθηκε σε ισχύ με το άρθρο 8 Ν.510/1947 και το άρθρο 26 του Ν.2971/01.
Ο κανονισμός αυτός, όπως επισημαίνει, βασικά δεν κατάργησε, αλλά διατήρησε και κωδικοποίησε τις κατά τον χρόνο της ιταλικής κατάληψης, επικρατούσες στα Δωδεκάνησα διατάξεις του Οθωμανικού δικαίου, περί ακινήτου ιδιοκτησίας.
Επισημαίνεται ακόμη ότι η ελληνική πολιτεία ως διάδοχος της ιταλικής πολιτείας, σεβάσθηκε τις έννομες καταστάσεις που οριστικά διαμορφώθηκαν κατά το δίκαιο της προκατόχου (ιταλικής) πολιτείας, καθώς επίσης και το προ της κατάληψης νόμιμο καθεστώς.
Προσθέτει η ΚΥΔ ότι «εμμεσα αλλά με σαφή και αδιαμφισβήτητο τρόπο, καθορίζονται τα όρια της παραλίας και του αιγιαλού που είναι από την μία πλευρά η θάλασσα και από την άλλη η οριογραμμή των καταχωρημένων στα κτηματικά βιβλία ακινήτων, που έχουν όριο στα στοιχεία της εξακρίβωσής τους την παραλία ή τον αιγιαλό», ενώ τονίζεται παρακάτω ότι: «Λόγω του ορισμού της παραλίας παρατηρείται το γεγονός ύπαρξης κοινόχρηστων χώρων παραλίας σε βάθος 100 μέτρων περίπου σε ορισμένες περιπτώσεις, κυρίως σε περιοχές όπου δεν υπήρχε κατά την κτηματογράφηση ανθρώπινη δραστηριότητα. Πρόκειται για εκτάσεις άγονες και ακαλλιέργητες οι οποίες δεν προσφέρονται για πιθανές αποβάσεις και οχυρωματικά έργα, όπως ισχυρίζεται η Ένωση Ξενοδόχων Ρόδου, καθώς το βάθος της θαλάσσης εκεί είναι μικρό. Το δε επιχείρημα ότι ουδέποτε παρατηρήθηκε απλή χρήση του κοινόχρηστου χώρου σε αποστάσεις 50 – 100 μέτρων από την ακτογραμμή, ακόμα κι αν ίσχυε, δε νομιμοποιεί σε καμία περίπτωση την ανέγερση αυθαίρετων κατασκευών και λοιπές αυθαίρετες παρεμβάσεις ξενοδοχειακών επιχειρήσεων στα εν λόγω τμήματα εκ του κοινόχρηστου χώρου ιδιοκτησίας Ελληνικού Δημοσίου».
Αναφέρει η ΚΥΔ επίσης ότι «τα φερόμενα περί δήθεν υποχρέωσης των όμορων επιχειρήσεων να καλλωπίζουν τον κοινόχρηστο χώρο Αιγιαλού-Παραλίας δεν ευσταθούν, αντιθέτως ο Νομοθέτης έδινε το δικαίωμα εκτέλεσης έργων και καθόριζε τους όρους και την διαδικασία εκτέλεσης αυτών, σύμφωνα με την ανωτέρω νομοθεσία. Με άλλα λόγια ο εκάστοτε ξενοδόχος δύναται να διαμορφώσει τον υπό κρίση χώρο μέσω σχετικής δανειοδότησης και σε καμία περίπτωση δεν υποχρεούται να πράξει κάτι ανάλογο σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία όπως ισχυρίζεται η Ένωση Ξενοδόχων Ρόδου.
Στη Ρόδο αλλά και στα υπόλοιπα Δωδεκάνησα, παρατηρείται το γεγονός ότι ξενοδοχειακές και τουριστικές επιχειρήσεις προέβαιναν και προβαίνουν στην κατασκευή έργων εντός κοινοχρήστου χώρου και έμπροσθεν των εγκαταστάσεών του, αυθαίρετα και άνευ αδείας (όπως προβλέπεται στο άρθρο 14 του Ν.2971). Πιο συγκεκριμένα, παρατηρείται η κατασκευή εστιατορίων, περγκόλων, μπαρ, πισινών, μπανγκαλόους, γηπέδων τένις και πολλών άλλων συναφών κατασκευών καθώς και η τσιμεντόστρωση και δεντροφύτευση. Για τους λόγους αυτούς η Κτηματική Υπηρεσία προβαίνει στη λήψη μέτρων προστασίας του κοινοχρήστου χώρου δια της εκδόσεως πρωτοκόλλων κατεδάφισης, αποζημίωσης κ.τ.λ., όπως αυτά προβλέπονται στο άρθρο 27 του Ν.2971/2001.
Σε κάθε περίπτωση, τα πρωτόκολλα κατεδάφισης αφορούν κατασκευές εκτός ιδιωτικών ιδιοκτησιών. Σημειώνεται εδώ ότι αρμόδια υπηρεσία για την εκτέλεση των πρωτοκόλλων κατεδάφισης που εκδίδει η Κτηματική Υπηρεσία είναι η Οικεία Αποκεντρωμένη Διοίκηση.
Ωστόσο, σε ό,τι αφορά στα τμήματα του σημερινού κοινόχρηστου χώρου παραλίας στη Δωδεκάνησο, στις εκτός σχεδίου περιοχές και πιο συγκεκριμένα τη ζώνη μεταξύ της μέγιστης απόστασης χειμερίου κύματος + 12 μέτρα και των ορίων των ιδιοκτησιών, άποψη της υπηρεσίας είναι ότι αυτές θα μπορούσαν να περιέλθουν στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου ως άγονες και ακαλλιέργητες εκτάσεις, προκειμένου να υπάρχει η δυνατότητα μίσθωσης τους από τους εκάστοτε ενδιαφερόμενους».
Καταλήγει η ΚΥΔ πως μία τέτοιου είδους τροποποίηση της νομοθεσίας θα μπορούσε να έχει σαφές αναπτυξιακό πρόσημο στον Νομό Δωδεκανήσου, ενώ η οποιαδήποτε τροποποίηση αυτής προς την κατεύθυνση της κατάργησης του κατισχύοντος Κτηματολογικού Κανονισμού θα δημιουργούσε μεγάλες ανισότητες και προβλήματα στην περιοχή αρμοδιότητάς της».
Αντιτίθεται η Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου σε κάθε προσπάθεια αναστολής των κατεδαφίσεων που ζητά η EΞP
