Το ότι η ανακήρυξη του 2017 ως έτους Δωδεκανήσου ήταν προσχηματική -παρόλο που έγινε με τιμές, χαρές και πανηγύρια- δεν πέρασαν παρά μόνον λίγες ημέρες για να πεισθούν και οι πλέον αιθεροβάμονες.
Λίγες μέρες μετά την ανακήρυξη, δεν βρέθηκε ούτε ένας (!) να εκπροσωπήσει την κυβέρνηση στις επετειακές εκδηλώσεις για τα 70 χρόνια από την Ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα.
Δεν βρέθηκε ούτε ένας από την κυβέρνηση να ψελλίσει μια δικαιολογία για αυτή την απαράδεκτη και προσβλητική απουσία.
Δεν περιμέναμε βέβαια αυτό το ατόπημα της κυβέρνησης για να εμπεδώσουμε ότι μας έχουν γραμμένους στα παλιά τους τα παπούτσια και οπωσδήποτε δεν θεωρήσαμε ότι η ανακήρυξη του 2017 θα έλυνε τα προβλήματά μας, ως δια μαγείας.
Είναι όμως χαρακτηριστικό ότι δεν πέρασαν παρά μόνο λίγες ημέρες, για να αναιρέσουν τις υποσχέσεις τους… Όχι ασυνήθιστο πράγμα πάντως, για αυτή την κυβέρνηση.
Παρόλα αυτά, ο πανηγυρικός χαρακτήρας της εκδήλωσης με ομόφωνη απόφαση της Ολομέλειας της Βουλής για την ανακήρυξη, οι βαρύγδουπες εκφράσεις, τα παχιά λόγια και τα χαμόγελα που περίσσευαν από τους παριστάμενους, μας έκαναν προς στιγμήν να αναθαρρήσουμε… Φευ! Μοίρασαν καθρεφτάκια και καραμελίτσες και θεώρησαν ότι κάτι σπουδαίο έκαναν για τους «ιθαγενείς». Αυτοδιαψεύστηκαν και αυτοαναιρέθηκαν με την ηχηρή τους απουσία. Και κάπως έτσι προσγειωθήκαμε ξανά στην πραγματικότητα.
Αν δεν θεώρησαν σπουδαίο οι κύριοι της κυβέρνησης να τιμήσουν δια της παρουσίας τους την επέτειο της Ενσωμάτωσης της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα –στο έτος Δωδεκανήσου, μην ξεχνιόμαστε- τότε πολύ φοβούμαι ότι δεν έχουμε να περιμένουμε και πολλά σπουδαία πράγματα.
Σε μια περίοδο τεταμένη, που ο Ερντογάν διεκδικεί το μισό Αιγαίο και βάζει χρωματιστές πινέζες πάνω στον χάρτη «μαρκάροντας» ακόμα και κατοικημένα νησιά της Δωδεκανήσου, δεν βρέθηκε ένας από την κυβέρνηση να πατήσει το πόδι του στη Ρόδο και να υψώσει το ανάστημά του απέναντι στις παράλογες απαιτήσεις της γείτονος, από εδώ, από την άκρη του Αιγαίου. Αν δεν έγινε επί τούτου και απλώς μας αγνόησαν, τότε αυτό κάνει τα πράγματα ακόμα χειρότερα.
Δεν υπήρχε μεγαλύτερη ευκαιρία για την κυβέρνηση, να στείλει από τα Δωδεκάνησα το μήνυμά της στους γείτονες που κλιμακώνουν καθημερινά τις προκλήσεις στο Αιγαίο, εκμεταλλευόμενη την συγκυρία της Επετείου. Ψιλά γράμματα…
Για μια κυβέρνηση, που πορεύεται με αυταπάτες, δεν θα μπορούσε να περιμένει κανείς κάτι περισσότερο από μια συμπεριφορά, κατώτερη των περιστάσεων, κατώτερη των προσδοκιών. Ουτε καν ο Δωδεκανήσιος Πάνος Καμμένος, δεν φιλοτιμήθηκε να παραστεί- με ή χωρίς στολή παραλλαγής.
Η απουσία της κυβέρνησης από τις επετειακές εκδηλώσεις συνιστά προσβολή σε κάθε Δωδεκανήσιο ξεχωριστά, προσβολή στην ιστορία, προσβολή σε όσους αγωνίστηκαν για ελεύθερα Δωδεκάνησα… Αλλά πολύ αμφιβάλλω, αν κατάλαβαν το μέγεθος του ατοπήματος ή ακόμα χειρότερα αν αντιλήφθηκαν καν ότι διέπραξαν ατόπημα.
Α-τυπος και υπογραμμός: Αυταπάτες
