Συνεχίζεται ο σάλος στο νησί της Αποκαλύψεως, στην Πάτμο, μετά την ανάρτηση των δασικών χαρτών, η οποία χαρακτηρίζεται ως ανυπόστατη, ενώ ο οικείος Δήμος, απέστειλε προς το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, την ακόλουθη επιστολή – αναφορά:
Κ. ΥΠΟΥΡΓΕ
Ανυπόστατη μπορεί να χαρακτηρισθεί η ανάρτηση των δασικών χαρτών για την νήσο Πάτμο, για 2 σοβαρούς και απόλυτους λόγους.
Πρώτος Λόγος
ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΣΗ ΖΩΝΩΝ ΟΙΚΙΣΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ
α] ΦΕΚ 239/30.3.1995 τεύχος ΔΕΥΤΕΡΟ
β] ΦΕΚ 407/7.9.2007 τεύχος ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΩΝ ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ και
γ] ΦΕΚ 621/1.8.2001 τεύχος ΤΕΤΑΡΤΟ
α) Κατά το έτος 1995, εκδόθηκε η υπ. αριθμ. 13877/273, υπουργική απόφαση σύμφωνα με την οποία καθορίζεται η Ζώνη Α αδόμητη στην νήσο Πάτμο.
Ως εκ τούτου, δημοσιεύθηκε το υπ. αριθμ. 239/30.3.1995 ΦΕΚ (τεύχος δεύτερο), σύμφωνα με το οποίο καθορίστηκε η Ζώνη Α ως αδόμητη στην νήσο Πάτμο με τις διαβαθμίσεις της, ήτοι Α1,Α2,Α3,Α4,Α5,Α6.
β) Κατά το έτος 2007, εκδόθηκε η υπ. αριθμ. ΥΠΠΟ/ΓΔΑΠΚ/ΑΡΧ/Β1/Φ29/78223/4030 υπουργική απόφαση πού καθορίζει τα όρια Ζωνών Προστασίας Α’ και Β’ εντός του κηρυγμένου αρχαιολογικού χώρου.
Ως εκ τούτου, δημοσιεύθηκε το υπ. αριθμ. ΦΕΚ 407/7.9.2007 (τεύχος ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΩΝ ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ).
γ] Κατά το έτος 2001, εκδόθηκε διάταγμα περί «Καθορισμού Ζώνης Οικιστικού Ελέγχου, κατωτάτου ορίου κατάτμησης και λοιπών όρων και περιορισμού δόμησης στην εκτός εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών προϋφισταμένων τού έτους 1923 περιοχή Δήμου Πάτμου (νήσου Πάτμου Ν. Δωδεκανήσου).
Ως εκ τούτου, δημοσιεύθηκε το υπ. αριθμ. 621/1.8.2001 ΦΕΚ (τεύχος τέταρτο) σύμφωνα με το οποίο εκτός των σχετικών διατάξεων πού αναφέρονται σ’ αυτό (Αρθρο 29 (παρ.1) του ν 1337/1983, όπως τροποποιήθηκε, αθρ. 25 παρ.5 του ν. 2508/1997, τού άρθρου 29Α του ν. 1558/1985 προστιθεμένου καί τού άρθρου 27 τού ν 2081/1992 (Α’ 154), όπως αντικαταστάθηκε…, την υπ. αριθμ. Δ17α/10/30/φ.2.2.1/ 23.5.2000 απόφαση του Πρωθυπουργού και του Υπουργού, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και δημοσίων Εργων….) ελήφθησαν και οι αποφάσεις των παρακάτω αναφερομένων Υπηρεσιών και Υπουργείων, ήτοι:
α] Η υπ. αριθμ. 28457/1972 (Β’847) απόφαση τού Υπουργού Πολιτισμού.
β] Τα 1982/5.6.1991 και 2338/3.8,1992 έγγραφα τής KB Εφορείας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων Δωδ/σου.
γ] Το 5235571/26.6,1992 έγγραφο τού Ε.Ο.Τ.
δ] Το 80445/7.7.1992 έγγραφο τού Υπουργείου Γεωργίας και το σχετικό πρακτικό της Ε.Ν.Ε. Δωδ/σου.
ε] Το Τ.Υ. 2707/3.7.1992 έγγραφο της Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών Νομαρχίας Δωδ/σου.
στ] Το 8203/16.9.1992 έγγραφο της Διεύθυνσης πολεοδομικού Σχεδιασμού.
ζ] Την ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Β1/ Φ29/18909/343/15.4.1993 απόφαση τού Υπουργού Πολιτισμού.
η] Τις 73/1992, 53/1993, 70/1993 και 3/1998 γνωμοδοτήσεις του δημοτικού συμβουλίου Πάτμου.
θ] Την 1/συν.3η/9.6.1993 γνωμοδότηση τού Συμβουλίου Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος του Ν. Δωδ/σου.
ι] Την 121/1998 γνωμοδότηση του Κεντρικού Συμβουλίου Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος.
κ] Τις 495/1999 και 159/2001 γνωμοδοτήσεις του Συμβουλίου Επικρατείας, με πρόταση του Υφυπουργού Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Εργων.
Ως εκ τούτου, οι άνω ΖΟΕ, από το έτος 1995 μέχρι σήμερα, εφαρμόζονται εκ μέρους του πολεοδομικού γραφείου Καλύμνου, για την έκδοση οικοδομικών αδειών, σε ΙΔΙΟΚΤΗΤΑ ακίνητα εκτός οικισμού, στη νήσο Πάτμο.
Τούτο όμως δεν δικαιολογεί ως ιδιοκτήτη το ελληνικό δημόσιο.
Έφ όσον όμως, οι άνω ΖΟΕ δημιουργήθηκαν και εφαρμόζονται απολύτως και κατά γράμμα περιορίζοντας ή αναστέλλοντας πάσα δόμηση στα ιδιόκτητα ακίνητα των πολιτών, θα πρέπει να έχουν απόλυτη εφαρμογή και στην Διοίκηση.
Επομένως η ανάρτηση των άνω δασικών χαρτών, που έγινε μετά την δημιουργία των άνω ΖΟΕ αλλά και με την συμβολή τού οικείου Υπουργείου (τότε Γεωργίας) και εκδόθηκαν τα άνω ΦΕΚ που περιλαμβάνουν υπουργικές αποφάσεις και προεδρικά διατάγματα και έχουν γίνει νόμοι τού Κράτους, παύουν να είναι ισχυροί και δεν μπορούν να συντρέχουν παράλληλα με τα άνω ΦΕΚ, ΕΠΕΙΔΗ είτε οι ΖΟΕ θα ισχύουν είτε οι δασικοί χάρτες
Δεύτερος λόγος
ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΣΤΗΝ ΝΗΣΟ ΠΑΤΜΟ
Το νησί της Πάτμου ανήκει καθ’ ολοκληρία στην Ιερά Μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου αλλά και στο Δήμο της Πάτμου.
Αναλυτικά:
1] Η νήσος Πάτμος δεν ανήκει στο Ελληνικό Δημόσιο και ουδέποτε ανήκε, δεδομένων όλων των διαχρονικών της τίτλων, που ουδέποτε και από κανένα αμφισβητήθηκαν, ήτοι:
Α] ΤΙΤΛΟΙ ΕΠΙ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ
α] Την Διαθήκη ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ.
Διά της Διαθήκης τού ΟΣΙΟΥ, όπου από το απόσπασμα εκ της υποτυπώσεως «ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ HMΩN ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ» εν έτει 1091, φαίνεται να μεταβιβάζεται στην άνω ΜΟΝΗ, η κυριότητα των νήσων ΠΑΤΜΟΥ, APKIΩN και ΛΕΙΨΩΝ και περιοχών τινών εν ΛΕΡΟ.
β] Οι Χρυσόβουλοι λόγοι των Βυζαντινών, Αυτοκρατορων: δηλαδή, του ΑΛΕΞΙΟΥ Α” ΚΟΜΝΗΝΟΥ, του ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ Β” του ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ και ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ Γ’ του ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ:
α’) Διά του χρυσόβουλου λόγου, του ΑΛΕΞΙΟΥ Α’ του ΚΟΜΝΗΝΟΥ, εν έτει 1088, εδωρήθη η Πάτμος μετά πάσης περιοχής καί διακρατήσεως εις τον ιδρυτή της ΜΟΝΗΣ της ΠΑΤΜΟΥ, Οσιο Χριστοδουλο τον Λατρηνό.
β’) Διά του χρυσόβουλου λόγου, του ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ Β” του ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ, εν έτει 1292, χορηγείται εις την άνω ΜΟΝΗ, η ΠΑΤΜΟΣ κατά την καθόλου δεσποτεία και κυριότητα αλλά και τα περί αυτήν δύο νησίδια το της ΛΕΙΨΟΥΣ και το ΑΓΑΘΟΝΗΣΙΟΝ
γ’) Διά του χρυσόβουλου λόγου, του ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ Γ’ του ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ εν έτει 1329, έγινε αποδεκτος ο άνω χρυσόβουλος λόγος του ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ Β’ τού ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ, ως προς την καθόλου δεσποτεία και κυριότητα της ΜΟΝΗΣ επί τα περί της Πάτμου δύο νησίδια το της ΛΕΙΨΟΥΣ και το ΑΓΑΘΟΝΗΣΙΟΝ,
Ακόμα σύμφωνα με την υπ. αριθυ. 22/1955 απόφαση του Εφετείου Δωδ/σου: «Ο χρυσόβουλος λόγος του Αλέξιου Κομνηνού, θεωρείται ότι δεν χρήζει μεταγραφής, που απαιτείται η υπό του άρθρου 2137 ΙΑΚ 1865, διότι αι διατάξεις των άρθρων 1932 και 1942 του ίδιου Κωδικός δεν έχουν εφαρμογή επί των πράξεων αι οποίοι έχουσι αποκτήσει βεβαίαν χρονολογία προ της θέσεως εν ισχύει του άνω Κωδικός, κατά το άρθρο 32 παρ. 1 των μεταβατικών διατάξεων του ρηθέντος Κωδικός και άρθρο 225 μεταβατικών διατάξεων τού ΙΑΚ 1942».
Β] ΤΙΤΛΟΙ ΕΠΙ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ ΠΡΟΝΟΜΙΑ [ΒΕΡΑΤΙΑ] ΠΑΡΑΧΩΡΗΘΕΝΤΑ ΥΠΟ ΤΟΥ ΜΩΑΜΕΘ ΤΟΥ ΠΟΡΘΗΤΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΕΤΑ ΤΑΥΤΑ ΣΟΥΛΤΑΝΩΝ.
«Η εν λόγω ιδιοκτησία της Ι. Μ. Πάτμου προήλθε:
Εκ δωρεάς τού Αλέξιου Κομνηνού προς τον μοναχό ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟ και ανεγνωρίσθη δια των παραχωρηθέντων προνομίων τη Εκκλησία υπό τού Μωάμεθ του Πορθητού και των μετά ταύτα Σουλτάνων, οίτινες δια βερατίων παραχωρουμένων εις έκαστον Πατριάρχη, ανεγνώριζον τα αρχήθεν προνόμια τη Εκκλησία.
Υπό την έννοια ταύτη, ορθώς εγένετο δεκτο νομολογιακώς, ότι τα, εν Πάτμω, δωρηθέντα κτήματα είναι καθαρός, ιδιοκτησίας μούλκ. εφ ων δεν έσχε εφαρμογής ο περί γαιών νόμος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, της τοιαύτης κυριότητος αναγνωρισθείσης υπό του άρθρου 5, του Οθωμανικού Αστικού Κώδικα, ως θεμελειωθείσης και επί των εισαχθέντων εν Δωδ/σω Ιταλικών Αστικών Κωδίκων («Θεοδωρόπουλος: Το ισχύον εν ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟ ΔΙΚΑΙΟ» σελ. 105). Μούλκ δε, είναι τα ακίνητα ελευθέρας κυριότητος, πλήρους και τελείας ιδιοκτησίας κτήματα, ήτοι εκείνα επί των οποίων αι ιδιώτες και τα νομικά πρόσωπα, έχουσιν ιδίαν κάρπωσιν και ελεύθερον διάθεσιν.
Ως μούλκ δύνανται να χαρακτηρισθούν και ακίνητα ακαλλιέργητα, άγονα, ή αποτελούμενα εκ δασών, αλσών, ή βοσκοτοπων (νομών) κ.λ.π. (ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ: Το ισχύον εν ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟ ΔΙΚΑΙΩ παρ. 63)
Γ] ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΤΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ ΤΗ ΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΤΜΟ ΚΑΙ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ
Το ιδιοκτησιακό καθεστώς στα Δωδεκάνησα, διατηρήθηκε επί ιταλικής κατοχής, όπως και επί τουρκοκρατίας.
Το ιταλικό κράτος, θέλοντας να διατηρήσει την ομαλή λειτουργία της δημόσιας διοίκησης, κατοχύρωνε σταδιακά το ιδιοκτησιακό καθεστώς της κάθε νήσου, με την σύσταση κτηματολογικών γραφείων. Ετσι η άνω μονή διατήρησε:
α] την κυριότητά της, εφ’ όλων των ακινήτων της, πού είχαν χαρακτηριστεί ως μουλκ επί τουρκοκρατίας (κατά το άρθρο 237 Ιταλικού Αστικού Κώδικα του 1865, σε συνδυασμό προς το άρθρο 252 των μεταβατικών δ/ξεων του ΙΑΚ 1942, σύμφωνα με τις οποίες, η εν λόγω μονή ενεμήθη τα ως άνω ακίνητα επί δεκαετία συνεχώς και καλή τη πίστει από της ενάρξεως της ισχύος του ρηθέντος ΙΑΚ 1865 εν Δωδ/σω, ήτοι από 1ης Ιανουαρίου 1932 (Κυβερνητικό διάταγμα 200/1931) καί
β] την διηνεκή εξουσίαση [τεσσαρούφ] επί των δημοσίων γαιών, μέχρι της Ενσωματώσεως.
Δ] ΣΥΝΘΗΚΗ ΕΙΡΗΝΗΣ ΤΩΝ ΠΑΡΙΣΙΩΝ
Με το άρθρο 1 του παραρτήματος XIV της από 10/2/1947 συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων, που συνήφθη μεταξύ των συνασπισμένων συμμαχικών δυνάμεων και της Ιταλίας η οποία κυρώθηκε με το υπ. αρ. 423/1947 Ν.Δ/μα, ορίστηκε ότι όλη η κινητή και ακίνητη περιουσία επί του εκχωρουμένου από την Ιταλία εδάφους, πού ανήκε στα Ιταλικό κράτος, στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α), στα Ν.Π.Δ.Δ. στις εταιρείες και σωματεία δημόσιας ιδιοκτησίας, στο φασιστικό κόμμα ή στις οργανώσεις του, περιήλθε στο ελληνικό δημόσιο.
2] Σημαντική τομή απετέλεσαν η εισαγωγή στα Δωδεκάνησα, του Ν 510/1947, με το άρθρο 2 παρ.1 στοιχείο α, που ίσχυσε από την δημοσίευση του, στην εφημερίδα της Κυβερνήσεως (30.12.1947) και το άρθρο 14 αυτού, ο ΑΣΤΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ, ο ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ τού Α. Κ. καί το ΝΔ 7/10.5.1945.
Ε] ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΓΜΑ TOY 1975
Με το Σύνταγμα τού 1975 η άνω ιδιόκτητη κτηματική περιουσία της άνω μονής, κατά το έτος 1975, κατοχυρώθηκε και συνταγματικά με το άρθρο 18 παρ.8 του Συντάγματος του ιδίου έτους.
ΣΤ] ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΝΣΚ
Με την υπ. αριθμ. 142/1979 γνωμοδότηση τού ΝΣΚ η άνω μονή χαρακτηρίζεται Νομικό
Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου (Ν.Π.Ι.Δ.)
Να σημειωθεί ότι:
Η άνω μονή από το έτος 1950, μόλις μετά την Ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου, παραχώρησε κατά το ήμισυ [1/2] άτυπα την ιδιοκτησία της, στο Δήμο Πάτμου και τούτο αποδεικνύεται από τις κτηματολογικές εγγραφές, σύμφωνα με τις οποίες διεκδίκησε εκτάσεις και ακίνητα στο ήμισυ του νησιού αφήνοντας τα υπόλοιπα ακίνητα στο Δήμο Πάτμου, ο οποίος δήλωσε αυτά κατά τις άνω κτηματολογικές εγγραφές, τη συναίνεση της μονής άνευ ουδεμίας αντιρρήσεως, ενστάσεως ή αγωγής κατά του Δήμου Πάτμου.
Τρίτος λόγος
ΒΡΑΧΩΔΕΙΣ ΕΚΤΑΣΕΙΣ ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΝΗΣΟ ΠΑΤΜΟ.
Το έδαφος της Πάτμου μορφολογικά δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ούτε βραχώδες, ούτε δασώδες, ούτε χορτολιβαδικό, είναι καλλιεργήσιμο και αποτελείται από ένα είδος χώματος σαθρό, πού ονομάζουν οι ντόπιοι «πασπουρα» και το οποίο με την πάροδο των χρόνων υποχωρεί και αφήνει ακάλυπτες πέτρες και υπέδαφος. Η δημιουργία τέτοιας μορφολογικής κατάστασης, επήλθε είτε από την οικονομική ανέχεια και την εγκατάλειψη της ιδιόκτητης γης προς ανεύρεση εργασίας εκτός Πάτμου, είτε απώλειας ενδιαφέροντος για την καλλιέργεια τής γης, εφ’ όσον το κίνητρο της εργασίας εντός Πάτμου, είχε άλλες μορφές ενδιαφέροντος όπως π.χ. ο τουριστικός τομέας. Αυτό δε, αποδεικνύεται και από τις αεροφωτογραφίες των ετών 1945 και του 1960 οι οποίες ΔΕΝ εμφανίζουν την Πάτμο δασική, επί των οποίων όμως έγινε πρόσφατη επεξεργασία μόλις 3 χρόνια πριν, ήτοι κατά το έτος 2014!!!! όπου κατ’ εκτίμηση χαρακτηρίστηκε ολόκληρο το νησί της Πάτμου ΔΑΣΙΚΟ!!!! εκτός ελαχίστων εκτάσεων πού χαρακτηρίστηκαν ως χορτολιβαδικές, εξαιρουμένων των οικισμών και κάποιων περιοχών εξόφθαλμα αγροτικών. Επομένως τούτο δεν συνεπάγεται και ούτε δικαιολογεί τον χαρακτηρισμό ενός αγροτεμαχίου δασικού ή χορτολιβαδικού επειδή τούτο κατ’ αρέσκεια των ιδιωτών δεν καλλιεργείται!!!!
Και ενώ συντρέχουν όλοι οι παραπάνω λόγοι για την νήσο Πάτμο (ΖΟΕ από το έτος 1995 και ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ διαχρονικά) η Δασική Υπηρεσία Δωδεκανήσου, όπως εκπροσωπείται, άρχισε να απαιτεί για την έκδοση οικοδομικών αδειών, σε ακίνητα που υπάγονται στις ΖΟΕ τον χαρακτηρισμό τους και ως δασικά ή μη!!! με την σύμφωνη γνώμη και του πολεοδομικού γραφείου Καλύμνου, όπως εκπροσωπείται, ως οι άνω ΖΟΕ να μην υπήρχαν ποτέ!!!
Αρνητικό ρόλο στην υπόθεση διαδραματίζουν και οι μηχανικοί του νησιού, οι οποίοι ασχολούμενοι συνεχώς με το θέμα των αδειών, συμμορφώθηκαν με τις απαιτήσεις του δασονομείου Δωδεκανήσου χωρίς να αναδείξουν αυτό το σοβαρό θέμα στο επίπεδο των δυνατοτήτων τους, αλλά ακολούθησαν την τακτική του δασονομείου Δωδεκανήσου. Ετσι επί της ουσίας, «ΚΑΤΑΡΓΗΣΑΝ» τις άνω ΖΟΕ, για τις άνω υπηρεσίες (πολεοδομία-δασική υπηρεσία) αλλά όχι και για τους πολίτες και ιδιόκτητες των εκτός οικισμού ακινήτων, που βρίσκονται εντός ΖΟΕ!!!!!
Ανήκουστο θέμα, αλλά πρωτότυπα εφαρμόσιμο, διότι εφ’ όσον υπάρχουν ΖΟΕ νομοθετημένες, με αποφάσεις και έγγραφα των παραπάνω υπηρεσιών και μάλιστα δημοσιευμένες με ΦΕΚ η δασική υπηρεσία δεν θα είχε κανένα λόγο να επεμβαίνει, ενώ το πολεοδομικό γραφείο δεν θα έπρεπε καν να ζητάει δασικό χαρακτηρισμό και να εφαρμόζει στη συνέχεια τις διατάξεις περί ΖΟΕ !!!!
Ομως το θέμα δεν σταμάτησε εκεί αλλά συντάχθηκαν και εκδόθηκαν και δασικοί χάρτες όπου περιλαμβάνουν το 80% του νησιού της Πάτμου, ως ΔΑΣΙΚΟ!!! Στη συνέχεια και μετά τις κινητοποιήσεις των κατοίκων της Πάτμου, όπου έντρομοι έβλεπαν τις περιουσίες τους ουσιαστικά να δημεύονται με την μέθοδο των δασικών χαρτών, 16μελής επιτροπή σας επισκέφτηκε.
Κ. Υπουργέ
Κατά την επίσκεψή μας, σας ευχαριστούμε που κατανοήσατε τα δίκαια αιτήματά μας. Σας αποστέλλουμε το παρόν υπόμνημα όπως μας το ζητήσατε και αιτούμαστε την απόσυρση των δασικών χαρτών για την νήσο Πάτμο.
Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ
Γρηγόριος Στόικος
