Μετά από πρόσκληση που απηύθυνε η Ένωση Ξενοδόχων Ρόδου για συνάντηση με τη ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ, θεωρούμε ότι είναι υποχρέωσή μας ν’ απευθυνθούμε πρώτα στους χιλιάδες εργαζόμενους αυτού του νησιού, που ξεκίνησαν την δουλειά στα ξενοδοχεία με τις πιο άθλιες εργασιακές συνθήκες, όπως διαμορφώθηκαν από ΕΕ-Κυβέρνηση-Εργοδοσία, ειδικά μέσα στην καπιταλιστική κρίση.
Την αλματώδη ανάπτυξη του τουρισμού στο νησί μας, που αποτυπώνεται σε αύξηση των αφίξεων από 800.000 περίπου το 1990, να φτάνουν τις 1.782.305 το 2013 με προοπτική το 2014 ν’ αγγίξουν και τις 2.000.000 αφίξεις, τον υπερδιπλασιασμό των κλινών των ξενοδοχείων, την ακολούθησαν οι μισθοί των 400 και 500 ευρώ, η εξάπλωση της μαθητείας και της πρακτικής, η απλήρωτη δουλειά, το κόψιμο του επιδόματος ανεργίας.
Είναι δύο κόσμοι. Από την μια μεριά οι εργαζόμενοι, οι παραγωγοί του τεράστιου αυτού πλούτου, και από την άλλη μια μικρή μειοψηφία που τον καρπώνεται. Αυτός είναι ο δρόμος της καπιταλιστικής ανάπτυξης, που χαράσσεται πάντα σε όφελος των επιχειρηματικών ομίλων.
Στην ίδια όχθη με τους εργαζόμενους βρίσκονται και οι αυτοαπασχολούμενοι στον κλάδο του τουρισμού που μαστίζονται από την υψηλή φορολογία, το all inclusive, τα αυξημένα ανταποδοτικά τέλη και τα αυξημένα τιμολόγια νερού και ΔΕΗ.
Αυτόν τον δρόμο ανάπτυξης όχι μόνο δεν τον αμφισβήτησαν οι δημοτικές παρατάξεις του Φώτη Χατζηδιάκου, του Στράτου Καρίκη και του Γιώργου Υψηλάντη που συναντήθηκαν με την Ένωση Ξενοδόχων Ρόδου, αλλά αντίθετα δεσμεύτηκαν απέναντί τους σε λήψη αποφάσεων στο Δημοτικό Συμβούλιο, που θα προωθήσουν ακόμα περισσότερο τα συμφέροντά τους. Την ζούγκλα που ζουν καθημερινά οι ξενοδοχοϋπάλληλοι δεν την έθιξαν ούτε γι’ αστείο.
Στον αντίποδα της έκκλησης για συστράτευση που απευθύνουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι στον τουρισμό μαζί με όλες τις άλλες παρατάξεις για ανοχή αυτής της κατάστασης από τους εργαζόμενους και τους αυτοαπασχολούμενους, εμείς τους καλούμε σε λαϊκή συμμαχία με τους άλλους εργαζόμενους, με τους άνεργους, την φτωχή αγροτιά να διεκδικήσουν τον κόπο τους, τον μόχθο τους, τον πλούτο που αυτοί παράγουν.
Η ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ δεν είναι ενάντια στην τουριστική οικονομική δραστηριότητα, όμως πρέπει πρώτα απ’ όλα, αυτή να διασφαλίζει την κάλυψη των αναγκών του λαού σε διακοπές και αναψυχή, την ελεύθερη πρόσβαση στις παραλίες αλλά και να στοχεύει στην ισόρροπη ανάπτυξη περιοχών και κλάδων.
Επιπλέον αυτή η ανάπτυξη να διασφαλίζει την ανάπτυξη του τουριστικού τομέα σε αναλογία με τη βιομηχανική – αγροτική παραγωγή, τις αναγκαίες υποδομές (ενεργειακές, ύδρευσης κλπ), την προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας, σε ισορροπία με τη φύση, την πλήρη – σταθερή εργασία των εργαζομένων του κλάδου με μισθούς που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες τους, την προστασία της υγείας και της ασφάλειάς τους.
Στον καπιταλισμό, η ανάπτυξη του τουρισμού με σκοπό το κέρδος δε μπορεί να καλύψει αυτούς τους στόχους και τα κριτήρια.
Θεωρούμε ότι οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι και μικροεπιχειρηματίες του κλάδου έχουν αντικειμενικό συμφέρον να ταχθούν με τη ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ και το δρόμο ανάπτυξης που προτείνει.
Δρόμος που προϋποθέτει σύγκρουση με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τους μονοπωλιακούς ομίλους ώστε να θέσει στην υπηρεσία του λαού και της ευημερίας του όλο τον πλούτο της χώρας. Σε αυτή την κοινωνία ο τουρισμός θα έχει περίοπτη θέση ως λαϊκό δικαίωμα στην ξεκούραση και την αναψυχή.
Ρόδος 11/05/2014
Το βρίσκω λιγο ειρωνικό, αυτοί που παλεύουν και καλα για τα δικαιώματα των πολιτών σε όλες τις παραλίες να χρεώνουν ταυτόχρονα και να ειναι ιδιοκτήτες παραλιών – ομπρελλων. Και παράλληλα να τσακώνονται για κυριολεκτικά έναν πόντο η έναν πελάτη ……..κάτι σαν την παπαριγα που κατηγορούσε τα ιδιωτικά σχολεία κτλ αλλα ΕΚΕΙ φοιτούσαν τα παιδια της……