Περί των αθλητικών είπαμε πως έχω μαύρα μεσάνυχτα. Εμεινα επομένως στην είδηση πως πέθανε ο Παύλος Γιαννακόπουλος, γνωστός επιχειρηματίας και αθλητικός παράγοντας. Mέχρι που άρχισαν να περνούν μπροστά μου στον τύπο και στο διαδίκτυο, σχόλια αθλητικών παραγόντων της Ελλάδας και του εξωτερικού, αλλά και απλών φιλάθλων φίλων και αντιπάλων (επέμενα σ’ αυτά των αντιπάλων). Εκείνο λοιπόν που κατάλαβα, ήταν, πως ο Παύλος Γιαννακόπουλος, ήταν μακράν ο καλύτερος αθλητικός παράγοντας, από όσους κυκλοφορούν. Άλλου ύφους,αγαπούσε και ζούσε για την ομάδα του όπως περιγράφουν οι γνωρίζοντες. Δεν την είδε ποτέ ως «όχημα» για οτιδήποτε άλλο -και ονόματα δε λέμε. Το μεγαλύτερο «παράσημο» του όμως σαν παράγοντας είναι ο καθολικός σεβασμός από τους «αντιπάλους» του. Mεγαλύτερο, από όλα μαζί τα πρωταθλήματα σε Ελλάδα και Ευρώπη: Κάτι εξαιρετικά δύσκολο να συμβεί μέσα στο νοσηρό περιβάλλον του ελληνικού αθλητισμού, σε έναν χώρο, που δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο. Μακάρι να μην είναι ο τελευταίος του είδους…
Αλλου ύφους
