Εσωτερικός τουρισμός – ώρα μηδέν για τα Δωδεκάνησα, τα οποία δεν μπορούν να διεκδικήσουν μερίδιο από την πίτα στην οποία έχουν επενδύσει οι εγχώριοι τουριστικοί προορισμοί, την ώρα που ο εξωτερικός τουρισμός… πάει αύτανδρος!
Πέρα από τα ιδιαιτέρως ακριβά εισιτήρια που καλείται κανείς να πληρώσει για να έρθει σε κάποιο από τα νησιά της Δωδεκανήσου, σε σχέση με το αντίτιμο που καλείται να καταβάλει για άλλους εγχώριους προορισμούς, η ακτοπλοϊκή σύνδεση πάει από το κακό στο χειρότερο, λειτουργώντας εξίσου αποτρεπτικά!
Η διάρκεια του ταξιδιού κυμαίνεται μεταξύ 18 και 27 ωρών (!) την ίδια ώρα που λόγω των περιοριστικών μέτρων για τον κορωνοϊό οι θέσεις στα πλοία έχουν περιοριστεί σημαντικά ενώ για την εύρεση καμπίνας, πριν καν ανοίξει η περίοδος του εσωτερικού τουρισμού, πρέπει να έχεις τουλάχιστον… μπάρμπα στην Κορώνη.
Όπως καταγγέλθηκε στη «δ», σε πολλές περιπτώσεις χρειάστηκε να επιστρατευτεί ακόμα και… μέσον για να βρεθεί θέση σε καμπίνα, προκειμένου στο πολύωρο ταξίδι που απαιτείται είτε για να φτάσει κάποιος από τα νησιά στον Πειραιά, είτε από τον Πειραιά στα νησιά μας, να μην την βγάλει… σε αεροπορικό κάθισμα ή στο σαλόνι του πλοίου.
Η κατάσταση επιδεινώθηκε ακόμα περισσότερο με την αντικατάσταση του πλοίου BLUE STAR 1 από το BLUE STAR CHIOS το οποίο είναι σαφώς μικρότερο, περιορίζοντας ακόμα περισσότερο τις επιλογές των επιβατών!
Οι καμπίνες του BLUE STAR CHIOS είναι λιγότερες από τις μισές (72 σε σχέση με τις 192 του BLUE STAR 1) ενώ ακόμα και η ικανότητα μεταφοράς οχημάτων είναι πολύ μικρότερη, καθώς το BLUE STAR CHIOS μπορεί να μεταφέρει μόλις 418 οχήματα ενώ το BLUE STAR 1 μεταφέρει έως και 780!
Ηδη, όπως καταγγέλθηκε στη «δ», σε πολλές περιπτώσεις επιβάτες με προορισμό κυρίως από μικρά νησιά προς Πειραιά με το BLUE STAR CHIOS, τελικά δεν επιβιβάστηκαν διότι δεν υπήρχε διαθέσιμος χώρος για τα οχήματά τους!
Τα μέτρα για την αποφυγής διασποράς του κορωνοϊού, περιορίζουν ακόμα περισσότερο τον αριθμό και τις επιλογές των επιβατών.
Ειδικότερα ο καθορισμός του μέγιστου αριθμού των μετακινούμενων επιβατών ανέρχεται στο 50% του συνολικού αριθμού επιβατών που ορίζεται στο πιστοποιητικό ασφαλείας του πλοίου ή στο 55% αν διατίθενται καμπίνες.
Επιπλέον, σύμφωνα με τα πρωτόκολλα επιβάλλεται η χρήση κάθε καμπίνας μόνο από ένα άτομο, εκτός αν πρόκειται για οικογένεια (συγγενείς πρώτου βαθμού), οπότε μπορούν να είναι έως τέσσερα άτομα, ή ΑΜΕΑ με τον συνοδό τους.
Επίσης με βάση την ειδική διάταξη, για τις θέσεις των επιβατών σε αεροπορικά καθίσματα προβλέπεται ένα κάθισμα κατειλημμένο και ένα κάθισμα κενό, παρακείμενο, εμπρός και πίσω.
Ετσι λοιπόν, την ώρα που οι τουριστικές επιχειρήσεις «επενδύουν» στον εσωτερικό τουρισμό, τα Δωδεκάνησα δεν μπορούν να διεκδικήσουν επί ίσοις όροις Ελληνες επισκέπτες.
Είναι λογικό ότι με τα περιορισμένα χρήματα και τον περιορισμένο χρόνο που θα διαθέσει ο Ελληνας επισκέπτης για να κάνει φέτος τις διακοπές του, θα προτιμήσει έναν κοντινότερο προορισμό δαπανώντας λιγότερα χρήματα στα εισιτήρια και περνώντας λιγότερο χρόνο μέσα στο πλοίο. Τα Δωδεκάνησα δεν ανήκουν σε αυτές τις επιλογές.
Η δρομολόγηση ενός σύγχρονου, γρήγορου πλοίου, στα Δωδεκάνησα καθίσταται αναγκαία όπως υποστηρίζουν κάτοικοι αλλά και φορείς των μικρών νησιών, αναδεικνύοντας παραλλήλως το τεράστιο κενό που άφησε το λουκέτο στη ΔΑΝΕ το οποίο δεν αναπληρώθηκε ποτέ.
«Ονειρο θερινής νυκτός» ο εσωτερικός τουρισμός για τα Δωδεκάνησα!
