Κι αν δεν ακούσαμε λόγια, με την ευκαιρία της Παγκόσμιας ημέρας Περιβάλλοντος από τους πολιτικούς μας, για να μας δείξουν όλοι πόσο «πράσινοι» μπορούν να γίνουν, να γράψουν, να πουν ή να κάνουν κάτι «περιβαλλοντικό». Άλλο Βέβαια πολιτική οικολογία και άλλο περιβαλλοντισμός, αλλά που εξηγείς τώρα τη διαφορά. Κράτη και όμιλοι επιχειρήσεων κάνουν τα πάντα για να αποφύγουν οποιαδήποτε περιβαλλοντική δέσμευση που θα τους επέφερε κάποιο οικονομικό κόστος. Δήμοι στέλνουν «πράσινα» μηνύματα εν μέσω ξεχειλισμένων κάδων. Ταυτόχρονα, εμείς οι απλοί πολίτες με περισσή ευκολία ανοίγουμε το παράθυρο του αυτοκινήτου μας για να ρίξουμε έξω ένα μικρό σκουπιδάκι και αφήνουμε πίσω μας σε δάση και παραλίες μικρούς και μεγάλους σωρούς σκουπιδιών. Σε μια αγαστή συνεργασία, κυβερνήσεις, επιχειρηματίες και πολίτες έχουμε πυροδοτήσει την περιβαλλοντική ωρολογιακή βόμβα και είτε κάποιοι θέλουν να ακούσουν το «τικ-τακ» της αντίστροφης μέτρησης είτε όχι, το μόνο βέβαιο είναι ότι η στιγμή που θα ακούσουμε όλοι το μεγάλο μπαμ, δεν είναι πλέον μακριά.
«Πράσινα» λόγια
