Διαστάσεις ενδοπαραταξιακής χιονοστιβάδας αναμένεται να προσλάβει η απόφαση «καρατόμησης» του αντιδημάρχου Μεσαιωνικής Πόλης κ. Δώρου Κωνσταντίνου, που έλαβε «αιφνιδίως» ο δήμαρχος Ρόδου κ. Φώτης Χατζηδιάκος.
Αβίαστα πλέον επιβεβαιώνεται, από τα ίδια τα στοιχεία, ότι οι λόγοι που επικαλέστηκε για να αιτιολογήσει την απόφαση ο δήμαρχος, για να την καταστήσει νόμιμη και σύμφωνη με τις επιταγές του Καλλικράτη, ήταν προσχηματικοί.
Πιο συγκεκριμένα ο δήμαρχος επικαλέστηκε ως τρίτο λόγο για την απόφασή του το ό,τι «ως αντιδήμαρχος με αρμοδιότητα θεμάτων της Διεύθυνσης Τεχνικών Έργων και Υποδομών, προέβη στην επιλογή και κίνηση των διαδικασιών υποβολής και έγκρισης από τα αρμόδια όργανα και στην εκτέλεση με δαπάνες του Δήμου Ρόδου έργου ολοκλήρωσης διαμόρφωσης οδού σε τυπικώς ξένη και τελούσα υπό αμφισβήτηση ιδιοκτησία μη αναφέροντας ότι αυτή διεκδικείται από το ΤΑΙΠΕΔ και χωρίς προηγούμενη ενημέρωση ή συνεννόηση με τη διοίκησή του, προς αποφυγή δικαστικών διενέξεων, ως έκταση κτηματολογικώς κυριότητάς του, που ξεκινάει από εντός του μείζονος ακίνητο του ΤΑΙΠΕΔ, ασφαλτοστρωμένο δρόμο που συνδέει την παραλία της περιοχής Αφάντου με τον κεντρικό επαρχιακό δίκτυο της Ρόδου και καταλήγει στο βόρειο άκρο του ακινήτου του ΤΑΙΠΕΔ κοντά στο δυτικό όριο της Κ.Μ. 1093 γαιών Αφάντου, με συνέπεια να ασκηθεί ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου η από 19-01-2016 αγωγή του ΤΑΙΠΕΔ κατά του Δήμου Ρόδου (αρ. καταθ. 84/2016 τακτικής διαδικασίας). Ήτοι επιβάλλεται η ανάκληση του διορισμού από του τη θέση του αντιδημάρχου πριν τη λήξη της θητείας του, για τους παραπάνω λόγους χρηστής διοίκησης».
Πώς έχουν όμως τα πράγματα;
Η ως άνω αγωγή του ΤΑΙΠΕΔ, που υποβλήθηκε στο αρμόδιο δικαστήριο, την 5η Ιουλίου 2016 και επιδόθηκε στον Δήμο Ρόδου την 8η Ιουλίου 2016 (πρωτοκολλήθηκε δύο μέρες μετά) αφορά ακίνητο στο γκολφ Αφάντου και συγκεκριμένα στην περιοχή «Χαράκια», όπου σύμφωνα με έρευνα επιτελών του, έχει διανοιχτεί δρόμος εντελώς παράνομα.
Η παράνομη διάνοιξη του δρόμου διαπιστώθηκε, όπως εκθέτει το ΤΑΙΠΕΔ, την 7η Απριλίου 2015 κατά τη διάρκεια αυτοψίας από στέλεχός της και συγκεκριμένα ότι ο Δήμος Ρόδου, είχε καταπατήσει τμήμα τού προς αξιοποίηση ακινήτου στην κτηματομερίδα 1093, παρότι εγνώριζε ότι δεν έχει κανένα δικαίωμα επί του ακινήτου.
Οπως επισημαίνει το ΤΑΙΠΕΔ για την παρατυπία αυτή απεστάλη μάλιστα αυθημερόν μέσω της ΕΤΑΔ έγγραφο στην ΕΛΑΣ, διαμαρτυρόμενη για τις ενέργειες αυτές του Δήμου Ρόδου.
Από τη διενέργεια τοπογράφησης διαπιστώθηκε ότι ο δρόμος εμβαδού 1171,70 τμ έχει διαστρωθεί με 3Α, έχει μέσο πλάτος 6 μέτρα και μήκος 202 μέτρα. Ξεκινάει συγκεκριμένα από τον ασφαλτοστρωμένο δρόμο που συνδέει την παραλία Αφάντου με το κεντρικό επαρχιακό δίκτυο της Ρόδου και καταλήγει στο βόρειο όριο του ακινήτου.
Kι ενώ έτσι έχουν οι ισχυρισμοί του ΤΑΙΠΕΔ, που εμμέσως δέχεται ο δήμαρχος στην απόφαση «καρατόμησης», επικαλούμενος μάλιστα «λόγους χρηστής διοίκησης» για την λήψη της (εμμέσως αφήνει να εννοηθεί ότι ο αντιδήμαρχος εξέθεσε τον Δήμο Ρόδου), τα όσα διαλαμβάνονται στις προτάσεις του Δήμου Ρόδου, στην ίδια αντιδικία… εκθέτουν τον κ. Χατζηδιάκο.
Πέραν των ενστάσεων αοριστίας, που υπέβαλε ο Δήμος Ρόδου, με τις προτάσεις του στην συγκεκριμένη υπόθεση και ένσταση μη μεταγραφής, εξαιρετικό ενδιαφέρον έχουν οι ισχυρισμοί που αναπτύσσει για την άρνηση της αγωγής:
«Αρνούμαι την κρινόμενη αγωγή, επειδή όσον αφορά το επίδικο ακίνητο και τα επίδικα τμήματα αυτού, που περιγράφει στην αγωγή του η αντίδικος και την απόδοση των οποίων ζητά από εμένα, ουδέποτε απέκτησε κυριότητα, καθώς το ακίνητο φέρεται να περιήλθε στην καθής προ 5ετίας, ενώ τα επίδικα τμήματα ήταν ήδη από ετών διαμορφωμένος δρόμος, γεγονός γνωστό και εμφανές σε όλους και ουδέποτε απέκτησε νομή ή κατοχή σε αυτό, άλλως ο τίτλος κτήσεώς του πάσχει ακυρότητας λόγω παραβίασης του άρθρ. 13 παρ. 4 του Ν.4014/2011!!!!».
Επιπλέον υπέβαλε και ένσταση χρησικτησίας ο Δήμος Ρόδου, τονίζοντας στις προτάσεις του τα εξής:
«Επειδή ο Δήμος μας, ως ΝΠΔΔ εχρησιδέσποσε νόμιμα, δια της συνεχούς πλέον της δεκαπενταετίας ασκήσεως της νομής του δικαιώματος πραγματικής δουλείας διαβάσεως επί των επιδίκων τμημάτων, που περιγράφει στην αγωγή του η αντίδικος, δια της ακωλύτου διελεύσεως δημοτών μας δι’ αυτού, δικαιούμαστε να ζητήσουμε την αναγνώριση της προκείμενης κτητικής παραγραφής και απόρριψη της αγωγής του αντιδίκου για τον λόγο αυτό».
Σε έτερη ένσταση δημοκοινού χαρακτήρα ο Δήμος Ρόδου για το ίδιο ακίνητο τονίζει ότι το ΤΑΙΠΕΔ έχει απολέσει την επ’ αυτού κυριότητα του και υποστηρίζει με ένσταση κοινού δόλου ότι το ΤΑΙΠΕΔ γνωρίζει ότι ο επίμαχος δρόμος είναι κοινόχρηστος επί σειράν ετών, επισημαίνοντας μάλιστα ότι η διαμόρφωση και η απόδοση κοινόχρηστου χαρακτήρα σε αυτόν έγιναν με την συναίνεση αν όχι με τη θέληση του!
«Κερασάκι» αποτελεί και η ένσταση νόμω αβασίμου του Δήμου Ρόδου στην ίδια αγωγή. Τονίζεται συγκεκριμένα ότι «σε διαμορφωμένους δρόμους το Δημόσιο δεν μπορεί να προβάλει δικαιώματα κυριότητας!!!!! και οι δρόμοι αυτοί περιέχονται στην κυριότητα των Ο.Τ.Α.!!!!!».
Είναι έτσι να απορεί κανείς πότε και ποιος εκτίθεται, εκείνος που υπερασπίζεται το έργο και την ιδιοκτησία του Δήμου Ρόδου στον επίδικο δρόμο ή εκείνος, που παρά το γεγονός ότι έχει αντικρούσει σε όλους τους τόνους την αγωγή του ΤΑΙΠΕΔ, στην πορεία εμμέσως την δέχεται και την χρησιμοποιεί ως αιτιολογία για την… «καρατόμηση» αντιδημάρχου;
