Εντυπωσιακά τουριστικά θέρετρα, ατελείωτες εξωτικές παραλίες και νυχτερινή ζωή που προσελκύουν τουρίστες από όλο τον κόσμο, πεταλούδες και παγώνια, μοναδικά αρχαία και μεσαιωνικά αξιοθέατα, φεστιβάλ και ντόπιες παραδοσιακές γεύσεις: Αυτή είναι η Ρόδος, το νησί των ιπποτών, ένα συνονθύλευμα μακραίωνης ιστορίας, πολυπολιτισμικής παράδοσης και εκτεταμένου καλοκαιρινού ξεφαντώματος.
Ο απόλυτος καλοκαιρινός προορισμός
Η Ρόδος δεσπόζει στο σταυροδρόμι τριών πολιτισμών στο νοτιοανατολικό άκρο του Αιγαίου και χαίρει θερμού κλίματος κατά το μεγαλύτερο μέρος του έτους, γεγονός που την ευνοεί τόσο τουριστικά όσο και από πλευράς αγροτικής παραγωγής. Είναι το τέταρτο μεγαλύτερο νησί στην Ελλάδα (μετά την Κρήτη, την Εύβοια και την Λέσβο), και ο Νούμερο 1 εξωτικός τουριστικός προορισμός στην Ελλάδα. Ο έμπειρος ταξιδιώτης που θέλει να εξερευνήσει την κάθε γωνιά του νησιού σε βουνό και θάλασσα, θα χρειαστεί τουλάχιστον μία εβδομάδα. Η Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου (Παλιά Πόλη) είναι αναγνωρισμένο μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της Unesco από το 1988, ενώ άξια επίσκεψης είναι και η ακρόπολη της Λίνδου νωρίς το πρωί προτού βουτήξετε στην υπέροχη παραλία του γραφικού αυτού χωριού.
Το λιμάνι με τους ανεμόμυλους και τα ελάφια, η κοιλάδα με τις πεταλούδες και ο λόφος της Φιλερήμου με τα παγώνια και την υπέροχη θέα, πρέπει επίσης να είναι στο πρόγραμμα σας. Στις εντυπωσιακότερες παραλίες του νησιού περιλαμβάνονται: Τσαμπίκα, Χαράκι (Αγάθη), Λίνδος (δύο κεντρικές, και Άγιος Παύλος) Πλημμύρι (Άγιος Γεώργιος), Πηγές Καλλιθέας.
Διεθνής κουζίνα ή παραδοσιακές γεύσεις;
Η τουριστική σεζόν διαρκεί από αρχές Απριλίου έως τέλη Οκτωβρίου, όπου το νησί κυριολεκτικά σφύζει από ζωή. Ως εκ τούτου, η διεθνής κουζίνα εκπροσωπείται επάξια στα κατεξοχήν τουριστικά μέρη όπως η πόλη της Ρόδου, η Ιξιά, το Φαληράκι και οι Πεύκοι. Εκεί μπορείτε να γευτείτε την ιταλική, μεξικανική, ασιατική αλλά και μοντέρνα δυτική κουζίνα σε πληθώρα εξειδικευμένων εστιατορίων που σερβίρουν μεξικανικό chilli con carne ή ταϋλανδέζικα πιάτα όπως Thai green chicken curry. Από την άλλη πλευρά, στην Παλιά Πόλη της Ρόδου και στη γραφική Λίνδο κυριαρχούν οι ελληνικές γεύσεις.
Οι Ροδίτες πράγματι νιώθουν τον τόπο τους ευλογημένο, αφού έχουν ευνοϊκό κλίμα όλο τον χρόνο, πλούσια διατροφική παράδοση με τα δικά τους προϊόντα γης και θάλασσας, τουρισμό, άμεση πρόσβαση σε ιατρικές υπηρεσίες αλλά και σε πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Ως πολύ μεγάλο νησί, η Ρόδος έχει αξιοσημείωτη αγροτική παραγωγή πληθώρας οπωροκηπευτικών προϊόντων, την δική της γαλακτοβιομηχανία, ενώ αποτελεί την έδρα της Μελισσοκομικής Δωδεκανήσου με αναγνωρίσιμα τοπικά προϊόντα όπως το μελεκούνι και φυσικά το μέλι και τα παράγωγα αυτού.
Στις λαϊκές αγορές αλλά και στα χωριά του νησιού κατά την περιήγηση σας, εντοπίστε και προμηθευτείτε:
- γλυκύτατο καρπούζι και πατάτες από την Απολακκιά, με τη γιορτή καρπουζιού στα μέσα Ιουλίου
- φράουλες από το Παραδείσι, με τη γιορτή της φράουλας τον Μάιο
- αβοκάντο και όλη την γκάμα των φρούτων και ζαρζαβατικών, προερχόμενα κυρίως από Μανδρικό, Κρητηνία και Έμπωνα
- κρασί από το ορεινό χωριό Έμπωνας που βρίσκεται στην πλαγιά του Ατταβύρου, της υψηλότερης κορυφής του νησιού, όπου καλλιεργούνται αμπέλια, με την παραγωγή να εορτάζεται αρχές Σεπτεμβρίου
- γιαπράκια (ντολμαδάκια) από Σάλακο, όπου επίσης υπάρχουν αμπέλια
- μελεκούνι (μαλακό παστέλι), μέλι και παράγωγα προϊόντα αυτού της Μελισσοκομικής Δωδεκανήσου από ποικίλα καταστήματα του νησιού αλλά και από το μοναδικό στην Ελλάδα Μουσείο Μελιού
- μέλι και σούμα από Σιάνα
- λουκουμάδες και τηγανίτες στην Αρχίπολη, στην ομώνυμη γιορτή στα τέλη Νοεμβρίου
- ελιές και ελαιόλαδο από το κεντρικό τμήμα του νησιού (Αφάντου, Μαλώνα, Μάσσαρη, Σορωνή, Κρητηνία, Έμπωνα, Σιάννα)
Μεσαιωνικά φεστιβάλ
Αφού πειραματιστείτε με την τοξοβολία στο Μεσαιωνικό Φεστιβάλ Παλιάς Πόλης στα τέλη Μαϊου, μην παραλείψετε να δοκιμάσετε λεπτές τηγανητές πίτες με μπριζολάκι ή με πληγούρι και ζουμερό ψητό καρότο, κατιμέρια (τηγανιτές με μέλι) και κόκκινο κρασί, καθώς παρακολουθείτε τα θεατρικά δρώμενα, τις μονομαχίες των ιπποτών και το show με τις φωτιές.
Στη Μεσαιωνική Γιορτή Κρητηνίας στα τέλη Ιουνίου γευτείτε πίτες με μπριζολάκι ή με χοιρινή τηγανιά, κολοκυθάκι, τυρί φέτα και τριμμένο λάχανο, αλλά και γλυκύτατο καρπούζι, κατιμέρια ή λεπτή τηγανητή τυρόπιτα περιχυμένη με μέλι, και φυσικά κρασί καθώς παρακολουθείτε μεσαιωνικούς χορούς, την κάθοδο του βασιλιά και της βασίλισσας από το φωτισμένο κάστρο της Κρητηνίας με τη συνοδεία αναμμένων πυρσών και μεσαιωνικής μουσικής, μονομαχίες ιπποτών και ακροβάτες να παίζουν με τη φωτιά.
Παραδοσιακές Ροδίτικες γεύσεις
Στα ταβερνάκια και εστιατόρια του νησιού που περιλαμβάνουν ντόπιες γεύσεις στο μενού τους, θα βρείτε:
- πιταρούδια (ρεβιθοκεφτέδες Ρόδου)
- λεμονάτη συκωταριά, αρνάκι στον ξυλόφουρνο και άλλα πεντανόστιμα μαγειρευτά
- κατιμέρια σε διάφορες παραλλαγές, αποτελούν και θρεπτικό σνακ
- ποικιλία ψαριών, σουπιόρυζο αλλά και Συμιακό γαριδάκι
- κουλουρία (παραδοσιακά χειροποίητα ζυμαρικά, βρασμένα σε ζωμό κρέατος, με κεφαλοτύρι), ιδίως εάν βρεθείτε σε γάμο στην Αρχάγγελο ή και σε άλλα χωριά της Ρόδου
- μακαρούνες Χάλκης (γραφικό νησάκι δυτικά της Ρόδου)
Ακόμη πιο ιδιαίτερες παραδοσιακές συνταγές που έχουν καταγραφεί και είναι σχεδόν ξεχασμένες, ενδεικτικά είναι: λαγός με βόλους (Αρχίπολη), πιτιές-πιταρούδια με μανιτάρια (Μαλώνα), στριφτά σκορδομακάρουνα (Αρνίθα), καπνιστά πετσιά του χοίρου (Καλυθιές), βοϊδόγλωσσα με σκορδαλιά (Τριάντα), λουριά (Δαματριά), λαούρκια (Λάερμα), σκαμπάφλια με λεμονάτη σκορδαλιά (Άγιος Ισίδωρος), κουκουμάρια (Απόλλωνα), πακαμάς (Απολακκιά).
