-Σε ακίνητο του Ελληνικού Δημοσίου υπάρχει ανύπαρκτο κτηματολογικά κτήριο
στο οποίο στεγάζονται υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών, της Περιφέρειας
Νοτίου Αιγαίου, της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου και του Υπουργείου Παιδείας
-Να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα επιδιώκει ο περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου κ. Γιώργος Χατζημάρκος-Εκκρεμότητες από το 1995 με την ακίνητη περιουσία της Περιφέρειας
Διαστάσεις πραγματικού «θρίλερ» για την περιφερειακή αρχή προσλαμβάνει η προσπάθεια τακτοποίησης ακινήτων ιδιοκτησίας της, μετά τη διαπίστωση ότι το κτήριο του «Ζέφυρος» είναι κτηματολογικά ανύπαρκτο.
Μετά από έρευνα, διαπιστώθηκε συγκεκριμένα ότι το συγκεκριμένο κτήριο, για την κατασκευή του οποίου δεν εκδόθηκε οικοδομική άδεια και ανεγέρθη με διαδικασίες «εξπρές», κείται σε γήπεδο ιδιοκτησίας του δημοσίου, αφού η αίτηση για την μεταβίβασή του στην ιδιοκτησία της πρώην Νομαρχίας Δωδεκανήσου εκκρεμεί από το έτος 1995!
Πιο συγκεκριμένα μέχρι και το έτος 1983, για την ανέγερση δημοσίων ακινήτων η διοίκηση δεν ήταν υποχρεωμένη να εκδώσει οικοδομική άδεια. Προϋπόθεση ήταν όμως να υφίσταται πιστοποιητικό ιδιοκτησίας.
Για την ιδιοκτησία του συγκεκριμένου ακινήτου υπήρχε εκκρεμότητα αφού το διεκδικούσε από το Ελληνικό Δημόσιο η ανώνυμη εταιρεία Ορυκτέλαιων και Καυσίμων «ΑΕΚΟ» η οποία χρησιμοποιούσε υφιστάμενο ακίνητο, κοντά στη θάλασσα, πλησίον της νέας μαρίνας, για την τροφοδοσία με πλοία των εγκαταστάσεών της.
Σημειώνεται μάλιστα ότι στη μερίδα 1486 Γαιών Ρόδου στην οποία έχει ανεγερθεί το κτήριο, πέρασε η περιμετρική οδός χωρίς να ακολουθηθούν οι διαδικασίες απαλλοτρίωσης και χωρίς να υπάρξει καμία όχληση από την πρώην Νομαρχία Δωδεκανήσου, ιδιοκτησία της οποίας υποτίθεται ότι ήταν το ακίνητο.
Εν πάση περιπτώσει με την υπ’ αρίθμ. 59/56 απόφαση του Εφετείου Δωδεκανήσου, που είναι γραμμένη στα οικεία βιβλία της συγκεκριμένης μερίδας στο Κτηματολόγιο το ακίνητο φέρεται να παρέμεινε στην ιδιοκτησία του Ελληνικού Δημοσίου.
Η μόνη εγγραφή που υφίσταται και μάλιστα με μολύβι (πρόκειται για προσωρινή εγγραφή που δεν παράγει έννομα αποτελέσματα) είναι της αιτήσεως του πρώην νομάρχη Δωδεκανήσου κ. Γιάννη Παρασκευά, το έτος 1995 για την παραχώρηση του συγκεκριμένου γηπέδου και όχι του κτηρίου, το οποίο δεν υφίσταται κτηματολογικά ως κτίσμα, από το Ελληνικό Δημόσιο στην πρώην Νομαρχία Δωδεκανήσου.
Αλλη εγγραφή δεν προκύπτει κτηματολογικά!
Αυτό που προκύπτει δηλαδή, για τη νομική κατάσταση του ακινήτου και είναι πράγματι για «γέλια και για κλάματα» είναι ότι σε ακίνητο του Ελληνικού Δημοσίου, υπάρχει ανύπαρκτο κτηματολογικά κτήριο, στο οποίο στεγάζονται υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών, της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου και του Υπουργείου Παιδείας…
Το ζήτημα που έχει ανακύψει είναι σοβαρό, αν αναλογιστεί κανείς ότι η Νομική Σύμβουλος της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Δωδεκανήσου έχει κρούσει τον κώδωνα με γνωμοδότησή της για τη συγκεκριμένη εκκρεμότητα από την 14η Ιουλίου 2003, που αφορούσε την ακίνητη περιουσία της Νομαρχίας Δωδεκανήσου!
Με αφορμή την με αριθμό κατάθεσης 358/1998 αγωγή του Ελληνικού Δημοσίου κατά της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Δωδεκανήσου, για την κυριότητα 8 ακινήτων, η οποία εκκρεμεί από τον Οκτώβριο του 2013 στο Εφετείο Δωδεκανήσου για την έκδοση απόφασης, η νομική σύμβουλος είχε κάνει έρευνα στο Κτηματολόγιο Ρόδου.
Διαπίστωσε ότι με την από 20-6-1995 αίτηση του τότε νομάρχη Δωδεκανήσου Ιωάννη Παρασκευά ζητήθηκε η μεταγραφή υπέρ της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Δωδ/σου, σύμφωνα με το άρθρο 39, ακινήτων του Ελληνικού Δημοσίου.
Eιδικότερα, σύμφωνα με την ως άνω διάταξη οι υφιστάμενες κατά την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού δημόσιες πολιτικές υπηρεσίες, που συγκροτούν τη Νομαρχία καθώς και τα Επαρχεία και οι διοικητικές τους υπηρεσίες καταργούνται αυτοδικαίως με την έναρξη λειτουργίας της Nομαρχιακής Aυτοδιοίκησης, ενώ ακίνητα που ανήκουν στην κυριότητα του Δημοσίου ή Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου και χρησιμοποιούνται από τις υπηρεσίες που καταργούνται για τη στέγασή τους, περιέρχονται αυτοδικαίως στη Nομαρχιακή Aυτοδιοίκηση, στην περιφέρεια της οποίας βρίσκονται.
Η ανωτέρω διάταξη, όμως, έχει εφαρμογή μόνο στις περιπτώσεις που στο δημόσιο κτήμα στεγάζονται αποκλειστικώς και αμιγώς υπηρεσίες, οι οποίες με την έναρξη λειτουργίας της Nομαρχιακής Aυτοδιοίκησης καταργούνται αυτοδικαίως και δεν εφαρμόζεται όταν συστεγάζονται.
Tούτο διότι, όπως δέχεται και η υπ’ αριθμόν 218/2004 απόφαση του Eφετείου Δωδεκανήσου αλλά και απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου, την ακύρωση της οποίας επιδιώκει η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, ενώπιον του Εφετείου Δωδεκανήσου, δημόσια ακίνητα που δεν χρησιμοποιούνται αποκλειστικώς από τις καταργούμενες υπηρεσίες δεν μπορούν να περιέλθουν αυτοδικαίως στη Nομαρχιακή Aυτοδιοίκηση.
Το ακίνητο του «Ζέφυρος», όπως και εκείνο της 95 ΑΔΤΕ στο κέντρο της πόλης, φέρεται να περιλαμβάνεται στα ακίνητα που δεν στέγαζαν μόνο υπηρεσίες της πρώην Νομαρχίας και έτσι φέρεται να δικαιολογείται το γεγονός ότι δεν έγινε οριστική εγγραφή στα οικεία βιβλία του Κτηματολογίου.
Στην γνωμοδότηση της νομικής συμβούλου της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου αναφερόταν συγκεκριμένα για το θέμα τα εξής:
«Η μερίδα 1486 Γαιών Ρόδου, στην- οποία έχει ανεγερθεί το κτήριο όπου στεγάζονται κάποιες υπηρεσίες της ΝΑΔ και η ΔΟΥ Ρόδου, είναι από αυτά τα ακίνητα, στα οποία εκκρεμεί η αίτηση της ΝΑΔ.
Είχα προτείνει, παλιότερα και το ξαναπροτείνω, ότι πρέπει οι τεχνικές υπηρεσίες της Νομαρχίας να προβούν σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες προκειμένου να γίνουν συστάσεις οριζόντιων, ιδιοκτησιών και ό,τι άλλο χρειάζεται προκειμένου,να μεταγραφούν στο Κτηματολόγιο και να γίνει μια πλήρης καταγραφή της υφισταμένης κατάστασης.
Στην προηγούμενη νομαρχιακή αρχή δεν είχε παραδοθεί κανένας φάκελος όσον αφορά την ακίνητη περιουσία της ΝΑΔ και αυτό ενισχύεται από το γεγονός ότι τα όλα τα πιστοποιητικά που σας προσκομίζω είναι μετά το 2000 (σε όλα αυτά τα ακίνητα οι αιτήσεις στο Κτηματολόγιο , ήταν αμετάγραπτες, όπως συνηθίζουμε να λέμε “με το μολυβάκι”).
Οδηγό σ’ αυτή την προσπάθειά μου είχα την προηγούμενη αναφερόμενη αγωγή του Ελληνικού Δημοσίου κατά των αιτήσεων μεταγραφών που έγιναν όταν νομάρχης ήταν ο Γ. Παρασκευάς.
Αλλο χαρακτηριστικό ότι δεν υπήρχε φάκελος ακίνητης περιουσίας είναι και το γεγονός ότι στον ετήσιο προϋπολογισμό-απολογισμό, που συντάσσεται από τις οικονομικές υπηρεσίες της ΝΑΔ, μέχρι πρόσφατα, στην ένδειξη ακίνητη περιουσία, δεν αναφερότανε τίποτα».
Οπως έχει αποκαλύψει η “δημοκρατική”, πέραν του ακινήτου που στέγαζε τις εγκαταστάσεις της Μεραρχίας της 95 ΑΔΤΕ στο κέντρο της πόλης, η νομαρχιακή με αρχή απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου έχει «χάσει» την ιδιοκτησία της σε ακόμη 7 ακίνητα συμπεριλαμβανομένου και του τεραστίας αξίας ακινήτου του Φυτωρίου!!
Σημειώνεται μάλιστα ότι με αφορμή τους “λεονταρισμούς” του κ. Γιάννη Μαχαιρίδη μετά την έκδοση της απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου με την οποία κρίθηκε παράνομη η μεταγραφή υπέρ της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Δωδεκανήσου των ως άνω ακινήτων ιδιοκτησίας του Ελληνικού Δημοσίου, σημειώθηκε δημόσια παρέμβαση από τον πρώην Νομάρχη κ. Γιάννη Παρασκευά…
«Στραβά που τα φέρνει καμιά φορά η ζωή. Προσπαθείς, ταλαιπωρείσαι, σχεδιάζεις με προσοχή και φροντίδα, ανοίγεις λάκκους για τους άλλους και εντελώς ξαφνικά εκεί που δεν το περιμένεις σκουντουφλάς και βρίσκεσαι εσύ ο ίδιος στους λάκκους, που προόριζες για τους καλούς σου φίλους».
Ο πρώην Νομάρχης, με λακωνικό άρθρο του, είχε υπενθυμίσει ότι ο κ. Μαχαιρίδης, που εμφανίζεται υπέρμαχος της ιδέας να αφαιρεθεί η αρμοδιότητα της αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας στα Δωδεκάνησα από το Ελληνικό Δημόσιο, με αιχμή του δόρατος το ακίνητο που στέγαζε την 95 ΑΔΤΕ, ήταν εκείνος που ενεργώντας στο παρελθόν ως κρατικός αξιωματούχος – Περιφερειακός Διευθυντής, εμπόδισε, ασκώντας προσφυγή υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου, την ομαλή μετάβαση της κυριότητας των 8 επίδικων ακινήτων στη Nομαρχιακή Aυτοδιοίκηση Δωδεκανήσου!
