Σε πλήρη αμφισβήτηση της ελληνικής και της κυπριακής υφαλοκρηπίδας σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο επιμένει η Τουρκία, καθώς με επιστολή στα Ηνωμένα Έθνη, η οποία δημοσιεύτηκε και ως επίσημο έγγραφο των Ηνωμένων Εθνών στις 30 Σεπτεμβρίου (Α/71/421), δηλώνει ότι έχει “απαράγραπτα” δικαιώματα στην υφαλοκρηπίδα δυτικά των ακτών της Κύπρου, έξω από τα στενά όρια των χωρικών υδάτων της, όπως μεταδίδει στην προσωπική του ιστοσελίδα ο Μιχάλης Ιγνατίου.
Ειδικότερα, όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα πρόκειται για μια περιοχή που όχι μόνο επικαλύπτει ένα σημαντικό τμήμα της κυπριακής ΑΟΖ και Οικοπέδων για τα οποία ήδη υπάρχει διαδικασία διεθνούς διαγωνισμού, αλλά “εξαφανίζει” και την ελληνική υφαλοκρηπίδα στην περιοχή βάσει της επήρειας που έχουν όχι μόνο το Καστελόριζο και η Στρογγύλη, αλλά και η Ρόδος, η Κάρπαθος και η Ανατολική Κρήτη.
Ο μόνιμος Αντιπρόσωπος της Τουρκίας στα Ηνωμένα Έθνη (και νέος πρεσβευτής στην Ελλάδα) Χαλιτ Τσεβικ, με την επιστολή του προς τον Γ.Γ. του ΟΗΕ, απαντά ουσιαστικά στην επίσημη διαμαρτυρία της Κυπριακής Δημοκρατίας (της 6ης Σεπτεμβρίου) για την παρενόχληση από τουρκικό πολεμικό πλοίο, του κυπριακού ερευνητικού σκάφους R/V Flash Royal στις 25 Αυγούστου, ενώ πραγματοποιούσε επιστημονική έρευνα εντος της κυπριακής ΑΟΖ.
Η τουρκική επιστολή δηλώνει ότι οι συντεταγμένες στις οποίες έγινε η παρενόχληση “βρίσκονται δυτικά του μεσημβρινού 32ο 16’ 58” και εμπίπτει στην τουρκική υφαλοκρηπίδα, όπου η Τουρκία έχει ipso facto και ab initio δικαιώματα, καθώς και νόμιμα συμφέροντα”.
Και η επιστολή προειδοποιεί για συνέχιση τέτοιου είδους πειρατικών ενεργειών επισημαίνοντας:
“Σε συμφωνία με τους κανόνες και τις αρχές του διεθνούς δίκαιου, τα τουρκικά πολεμικά πλοία έχουν το νομιμοποιημένο δικαίωμα να παρεμβαίνουν σε κάθε επιστημονική ερευνητική δραστηριότητα που γίνεται χωρίς την συγκατάθεση η άδεια της Τουρκίας. Συνεπώς το τουρκικό πλοίο έδρασε σύμφωνα με τις καθιερωμένες διεθνείς πρακτικές και κανένα περιστατικό “παρενόχλησης” δεν έλαβε χώρα…”.
Η Άγκυρα όμως με την συγκεκριμένη επιστολή παραπέμπει σε μια σειρά μονομερών διακοινώσεων προς τον ΟΗΕ, που θεωρεί ότι έχουν αποτυπώσει το εξωτερικό όριο της υφαλοκρηπίδας της στην Ανατολική Μεσόγειο. Στις διακοινώσεις αυτές όμως έκτος εκείνων που αμφισβητούν την οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ Κύπρου και Αιγύπτου (και στην οποία περιγράφεται η τουρκική διεκδίκηση στην περιοχή αυτή ,περιμαζώνεται και η διακοίνωση της 12ης Μάρτιου 2013 η οποία μεταξύ άλλων χαρακτηρίζει τουρκική την υφαλοκρηπίδα του Καστελόριζου και στην περιοχή της Ρόδου, τις οποίες μάλιστα έχει συμπεριλάβει σε Οικόπεδα τα οποία έχει προσφέρει για έρευνα και εκμετάλλευση στην τουρκική κρατική εταιρία ΤΡΑΟ.
Καθώς η τουρκική αυτή επιστολή στον ΟΗΕ έγινε λίγες ημέρες μετά τις συνομιλίες του κ. Αναστασιάδη στον ΟΗΕ και την Τριμερή συνάντηση του με τον γ.γ. του ΟΗΕ Μπαν κι Μουν και τον κατοχικό ηγέτη Μουσταφά Ακιντζι, έχει ιδιαίτερη βαρύτητα και η συνολική παρέμβαση για το θέμα της υφαλοκρηπίδας αλλά και η αναφορά ότι “δεν υπάρχει μια μόνο Αρχή, η οποία νομίμως να εκπροσωπεί τόσο τους τουρκοκυπρίους όσο και τους ελληνοκυπρίους, αλλά και την Κύπρο ως ένα σύνολο”, αμφισβητώντας φυσικά και πάλι εμπράκτως την ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας, καταλήγει το δημοσίευμα.
Τα συμφραζόμενα της τουρκικής πρόκλησης
Αξιοποιώντας την αφορμή της επίσημης κυπριακής διαμαρτυρίας της 6ης Σεπτεμβρίου η τουρκική διπλωματία επαναλαμβάνει σε αναβαθμισμένη μορφή την θέση της περί θαλάσσιων δικαιοδοσιών στην Ανατολική Μεσόγειο, προκειμένου να παρεμβληθεί στην τριμερή συνεργασία Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου που άλλωστε μόλις την Δευτέρα αποτυπώθηκε σε άλλη μία συνάντηση κορυφής στο Κάιρο.
Παράλληλα, η Άγκυρα ασφαλώς συγκρατεί στο οπτικό της πεδίο την εντονότερη από ποτέ την τελευταία 12ετία κινητικότητα περί το Κυπριακό, όπως αυτή αποτυπώνεται στο εντατικό πρόγραμμα συναντήσεων των ηγετών Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων για το μήνα Οκτώβριο (μετά την τριμερή συνάντησή τους υπό τον Ban Ki-Moon στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών) καθώς και στην εν εξελίξει επίσκεψη της Αμερικανίδας υφυπουργού Εξωτερικών (και πιθανότερης υπουργού σε μία κυβέρνηση Clinton) Victoria Nuland.
Τα τουρκικά επιχειρήματα περιστρέφονται πάντοτε γύρω από την “ιδιαιτερότητα” του Καστελόριζου ως προς τον καθορισμό ζωνών θαλάσσιας δικαιοδοσίας, καθώς και την μη αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας ως “εκλιπούσας”. Στόχος: το να αποτραπεί μια διαμόρφωση των θαλάσσιων δικαιοδοσιών στην ανατολική Μεσόγειο με την οποία θα εφάπτονται οι ζώνεςΕλλάδας και Κύπρου, ενώ θα αποκλείεται η Τουρκία από το βάθος που θα δικαιούται ότι έχει λόγω του ηπειρωτικού της όγκου.
capital.gr