Αρθρο του κ. Δημητρίου Μίχαλου:
Διαβάζοντας κανείς τις διάφορες αναρτήσεις και τα τοξικά σχόλια των «μπαχαλάκηδων» των κοινωνικών δικτύων και των στελεχών της «αγνής και αμόλυντης» παράταξης σχετικά με τη δημοτική αρχή και το δήμαρχο, Αντώνη Καμπουράκη, προσωπικά θα πίστευε ότι οι Ροδίτες θέλουν την «κεφαλή του επί πίνακι». Ήρθαν όμως οι εκλογές της Κυριακής και απέδειξαν ακριβώς το αντίθετο. Ο κόσμος όχι απλά εμπιστεύεται τον Αντώνη Καμπουράκη ως δήμαρχο αλλά μόλις για μερικές δεκάδες ψήφους δεν τον επανεξέλεξε από τον πρώτο γύρο. Ο ροδιακός λαός δεν έπεσε θύμα του άκρατου λαϊκισμού, της ανυπαρξίας προτάσεων και του ευκαιριακού της «παράταξης της αλλαγής». Διαπίστωσε ότι πίσω από την ευκολία με την οποία εκτοξεύεται το κατηγορητήριο για την υποτιθέμενη ανεπάρκεια του δημάρχου, κρύβεται μια παρέα επικίνδυνη για την πορεία του νησιού χωρίς κανένα πλάνο για το αύριο. Μόνο ανάθεμα και συνθήματα. Όμως στον ολισθηρό δρόμο που έχουν επιλέξει ακόμα και μετά τη συντριβή τους, είναι τέτοια η δίψα τους για εξουσία που προσπαθούν να διαστρεβλώσουν και την κοινή λογική. Με τα δικά τους μαθηματικά έκαναν το άθροισμα των ποσοστών που έλαβαν αυτοί και οι άλλες δύο παρατάξεις, που ουδεμία σχέση έχουν μαζί τους, και άλλαξαν το αφήγημα λέγοντας πως το 57% του λαού δεν θέλει το δήμαρχο. Με το ίδιο σκεπτικό όμως μπορούμε να μεταφράσουμε το αποτέλεσμα κι από άλλη σκοπιά. Το 71% δεν θέλει την παράταξη τους. Όλα τα νομίσματα έχουν δύο όψεις. Από τη μια υπάρχει μια διαστρεβλωμένη πραγματικότητα και μια άκρατη καταστροφολογία που θέλει το δημαρχιακό θώκο για να επιφέρει την κάθαρση και την πρόοδο χωρίς όμως ποτέ να μας λέει τον τρόπο με τον οποίο θα το κάνει. Από την άλλη υπάρχει μια σύγχρονη και ρεαλιστική δημοτική αρχή με έργο και ενας δήμαρχος, του οποίου η προσωπικότητα είναι βαρόμετρο στις διεθνείς σχέσεις του τόπου με ξένες ηγεσίες και σημαντικούς οικονομικούς παράγοντες. Ο ροδιακός λαός έδωσε ήδη μια φορά την απάντηση του αλλά κάποιοι δεν το πήραν το μήνυμα. Αυτή την Κυριακή που θα συγκρουστούν οι δύο πραγματικότητες, θα είναι πολύ ξεκάθαρο και σαφές. Πέρασαν οι εποχές που ο λαϊκισμός έβρισκε τρόπο να αναρριχηθεί στην εξουσία. Πλέον όλοι έχουμε πάθει κι έχουμε μάθει. Με τις ζωές μας δεν έχει δικαίωμα να ρισκάρει κανείς.
