Ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου με αίτηση αναστολής εκτελέσεως της υπ’ αρίθμ. 59/2018 απόφασης του ίδιου δικαστηρίου και κατά ενός κατοίκου της Αμμοοπής Μενετών Καρπάθου προσέφυγε χθες ο ισοβίτης πρώην διευθυντής της Αγροτικής Τράπεζας της Καρπάθου.
Όπως έγραψε η «δημοκρατική», ενώπιον του Ειρηνοδικείου Καρπάθου θα συζητηθεί την Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2019 η αίτηση κατασχέσεως ειδικού περιουσιακού στοιχείου που υπέβαλε εις βάρος του πρώην διευθυντή της Αγροτικής Τράπεζας της Καρπάθου, ο ανωτέρω.
Το θύμα του πρώην τραπεζικού διευθυντή στρέφεται συγκεκριμένα και κατά ανώνυμης ξενοδοχειακής εταιρείας της Καρπάθου δηλώνοντας στο δικόγραφο ότι έχει απαίτηση, ανεξόφλητη εις βάρος του ύψους 258.000 ευρώ, η οποία βεβαιώθηκε με την υπ’ αριθμ. 59/2018 προσωρινώς εκτελεστή απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου.
Η ως άνω απόφαση επεδίκασε το ανωτέρω χρηματικό ποσό ως κεφάλαιο με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της σχετικής αγωγής, απαίτηση, την οποία μετά των λοιπών εξόδων προτίθεται να εκτελέσει σε βάρος του πρώην τραπεζικού διευθυντή, στον οποίο ήδη έχει κοινοποιηθεί αντίγραφο πρώτου εκτελεστού απογράφου της απόφασης, με επιταγή προς εκούσια συμμόρφωση, έχει δε παρέλθει άκαρπη η τριήμερη προθεσμία συμμορφώσεως.
Συνολικά δε διεκδικεί το ποσό των 338.372,30 ευρώ συν τον τόκο επιδικίας επί του ποσού αυτού.
Ο πρώην τραπεζικός διευθυντής φέρεται να είναι μέτοχος κατά ποσοστό 50% στην ξενοδοχειακή εταιρεία με έδρα στην Κάρπαθο, με καταβεβλημένο κεφάλαιο 2.500.000 ευρώ διαιρούμενο σε 250.000 ονομαστικές κοινές μετοχές ονομαστικής αξίας δέκα (10) ευρώ η κάθε μία, μη εισηγμένων, οι τίτλοι των οποίων δεν έχουν εκδοθεί από το Διοικητικό Συμβούλιο της εταιρείας.
Αξιώνει την εκπλειστηρίαση του ως άνω δικαιώματος του πρώην τραπεζικού διευθυντή, προκειμένου να ικανοποιηθεί η απαίτησή του, αφού ουδέν άλλο εμφανές περιουσιακό στοιχείο διαθέτει.
Θυμίζουμε ότι ο ενάγων διεκδικεί αποζημίωση ύψους 399.956 ευρώ από αδικοπραξία και υποστηρίζει, ότι διατηρούσε ένα λογαριασμό με την ηλικιωμένη θεία του, αδελφή του πατέρα του, που απεβίωσε την 7η Μαΐου 2006.
Είχαν, όπως αναφέρει, επενδύσει τις καταθέσεις τους σε repos της τράπεζας και είχαν απευθυνθεί στον τραπεζικό διευθυντή.
Όπως ισχυρίζεται, ο τραπεζικός διευθυντής, εκμεταλλευόμενος την ηλικία της θείας του αλλά και την ιδιαίτερη εμπιστοσύνη τους στο πρόσωπό του, τους έπεισε να προβούν στην αγορά repos διότι θα είχαν ασυγκρίτως υψηλότερες αποδόσεις.
Η θεία του μηνυτή φέρεται να προέβη στις 31.03.2003 σε ανάληψη ποσού 100.000€ και στις 13.08.2003 σε ανάληψη ποσού 150.000 ευρώ και να τα παρέδωσε στον τραπεζικό διευθυντή, λαμβάνοντας τους αντίστοιχους τίτλους, οι οποίοι, όπως αργότερα απεδείχθη και έχει ήδη αναγνωρίσει η Αγροτική Τράπεζα, ουδεμία αξία έχουν καθώς τυγχάνουν πλαστοί.
Υποστηρίζεται συγκεκριμένα ότι ο τέως διευθυντής, συμπλήρωσε ένα έντυπο (σύμβαση εξωνήσεως δικαιωμάτων επί τίτλων του Ελληνικού Δημοσίου), το οποίο υπέγραψε η θεία του και ο ίδιος και στις δύο περιπτώσεις και έθεσε μάλιστα επ’ αυτού και τη σφραγίδα της τράπεζας.
Με την δημοσιοποίηση του σκανδάλου διαπίστωσε με μεγάλη έκπληξη, ότι τόσο ο ίδιος όσο και η ηλικιωμένη θεία του, είχαν πέσει θύματα μίας απίστευτης υπόθεσης απάτης, της μεγαλύτερης στα δωδεκανησιακά χρονικά, με θύματα εκατοντάδες ανυποψίαστους Καρπαθίους και κατοίκους της νήσου Καρπάθου εν γένει, οι οποίοι προχώρησαν στη σύναψη ανυπάρκτων repos, εξαπατηθέντες από τον τέως διευθυντή, ο οποίος τους παρουσίαζε τους εν λόγω τίτλους, την ύπαρξη και εγκυρότητα των οποίων αρνείται η Aγροτική Τράπεζα, ως υπαρκτούς, απολύτως ασφαλείς και κερδοφόρους, προκειμένου να προσποριστεί ίδιον χρηματικό όφελος και ενώ γνώριζε εκ της θέσεώς του, ότι οι εν λόγω τίτλοι, που αυτός επινόησε, ουδεμία αξία και υπόσταση είχαν. Στην αίτηση αναστολής που άσκησε διατείνεται, μεταξύ άλλων, ότι οι σχετικές πράξεις σύστασης repos ήταν ανυπόστατες, μη καταχωρισθείσες στα συστήματα και τα σχετικά βιβλία της Τράπεζας.
Την υπόθεση χειρίζεται η δικηγόρος κ. Δέσποινα Κοκκάρη – Κυρίτση.
-Στο μεταξύ χθες έπαυσε οριστικά σε εφαρμογή σχετικής πρόβλεψης του νέου Ποινικού Κώδικα υπόθεση με κατηγορούμενο τον ίδιο πρώην τραπεζικό διευθυντή για υπεξαίρεση αντικειμένου ιδιαιτέρως μεγάλης αξίας, το οποίο είχαν εμπιστευτεί στον υπαίτιο, λόγω της ιδιότητάς του ως εντολοδόχου και διαχειριστή ξένης περιουσίας. Του είχε επιβληθεί πρωτοδίκως ποινή κάθειρξης 7 ετών με ανασταλτικό ως προς την έφεση αποτέλεσμα υπό τον όρο της καταβολής χρηματικής εγγύησης ύψους 3.000 ευρώ και της εμφάνισής του μια φορά κάθε μήνα στο αστυνομικό τμήμα του τόπου κατοικίας του.
Την 5η Σεπτεμβρίου 2008, ημέρα Παρασκευή και περί ώρα 14.30 και ενώ το ταμείο της τράπεζας είχε κλείσει, εμφανίστηκε ο μηνυτής, προκειμένου να προβεί σε χρηματική κατάθεση 90.000 ευρώ, σε μετρητά. Μόλις εισήλθε εντός του υποκαταστήματος φέρεται να κατευθύνθηκε προς τον ταμία, ο οποίος όμως του είπε ότι λόγω λήξεως του ωραρίου τα ταμεία είχαν κλείσει και κάλεσε τον διευθυντή. Αφού κατέφτασε ο διευθυντής, φέρεται να προέτρεψε τον πελάτη να αφήσει τα χρήματα εντός του υποκαταστήματος ούτως ώστε να καταμετρηθούν και να κατατεθούν την επόμενη εργάσιμη ημέρα, ήτοι την Δευτέρα, 8 Σεπτεμβρίου 2008. Μετά ταύτα ο καταθέτης πείστηκε, έχοντας εμπιστοσύνη στον διευθυντή και στην αξιοπιστία της τράπεζας, άφησε τα χρήματα και αποχώρησε. Εντούτοις μέχρι και την 15η Φεβρουαρίου 2012, παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις του δεν πραγματοποιήθηκε η κατάθεση του ποσού στον λογαριασμό του.
Αίτηση αναστολής εκτέλεσης απόφασης που οδηγεί σε κατάσχεση μετοχών ξενοδοχειακής εταιρείας
