Με κεντρικό μήνυμα την ανάγκη ανάληψης έκτακτων πρωτοβουλιών για να αντιμετωπιστούν οι σύνθετοι κίνδυνοι που απειλούν το ροδιακό τουρισμό και να μπορέσουν οι επιχειρηματίες του τουρισμού να συνεχίσουν να είναι στην πρώτη γραμμή της τοπικής ανάπτυξης και απασχόλησης, πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 09.12.2015, η Ετήσια Γενική Συνέλευση της Ένωσης Ξενοδόχων Ρόδου. (σχετικά έγραψε και χθες η «δημοκρατική»)
Κατά τη διάρκεια της γενικής συνέλευσης συζητήθηκαν οι τεράστιες προκλήσεις μέσα σε έναν εξαιρετικά πυκνό χρόνο εξελίξεων, που δεν έχει προηγούμενο στα ιστορικά δεδομένα του ροδιακού τουρισμού. Κοινή πεποίθηση ήταν πως η εγρήγορση και η ενότητα του κλάδου είναι πιο αναγκαίες από ποτέ.
Σε αυτό το πλαίσιο αποφασίστηκε η περαιτέρω ενεργοποίηση του Συνδέσμου Ενώσεων Ξενοδόχων Δωδεκανήσου καθώς επίσης και η εκπόνηση μελέτης για την κατάθεση τεκμηριωμένων προτάσεων για ισοδύναμα μέτρα, που θα αντισταθμίζουν τις αρνητικές επιπτώσεις από τις αυξήσεις του ΦΠΑ.
Κατά την εισαγωγική του τοποθέτηση ο πρόεδρος της ΕΞΡ κ. Αντώνης Καμπουράκης έκανε ειδική μνεία στην πρωτοβουλία της ένωσης για τον σχεδιασμό και την υλοποίηση ενός προγράμματος αλληλεγγύης και κοινωνικής ευθύνης, για τη στήριξη της δοκιμαζόμενης ροδίτικης κοινωνίας.
«Η κοινωνία δοκιμάζεται – τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Καμπουράκης – κι εμείς είμαστε σάρκα εκ της σαρκός, αυτής της κοινωνίας. Έχουμε την υποχρέωση σε αυτή τη δύσκολη στιγμή να σταθούμε δίπλα σε αυτούς που έχουν ανάγκη. Το “όλοι μαζί” εμείς όταν το λέμε το πιστεύουμε, το εννοούμε και το αποδεικνύουμε έμπρακτα.».
Τέλος, έντονη ήταν η ανησυχία των μελών της ΕΞΡ για το ζήτημα της τουριστικής προβολής της Ρόδου, η οποία όπως επισημάνθηκε έχει καθοριστική σημασία, όχι μόνο για τους ξενοδόχους, αλλά συνολικά για την οικονομία του νησιού.
Στο πλαίσιο αυτό εξουσιοδοτήθηκε το ΔΣ της ΕΞΡ να προχωρήσει σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες, προκειμένου να εξασφαλιστούν οι απαραίτητοι πόροι, για την απρόσκοπτη συνέχεια της αποτελεσματικής προβολής του νησιού.
Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΕΞΡ
ΑΝΤ. ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗ
Κυρίες και Κύριοι,
Αγαπητοί συνάδελφοι, μέλη της ΕΞΡ
Σας καλωσορίζω όλους σε αυτή την κορυφαία δημοκρατική διαδικασία, της Ένωσής μας, μέσα από την οποία αφενός μεν λογοδοτούμε για τα πεπραγμένα της διοίκησης, αφετέρου δε επαναβαπτιζόμαστε στην εμπιστοσύνη σας, προκειμένου να προχωρήσουμε μπροστά ενωμένοι και δυνατοί.
Αυτό που θέλω εξ αρχής να επισημάνω με έμφαση είναι πως η φετινή γενική συνέλευσή μας δεν είναι μια τυπική διαδικασία. Διότι ζήσαμε έναν πραγματικό Αρμαγεδώννα. Από πού να αρχίσει κανείς και που να σταματήσει; Από την απειλή άτακτης χρεωκοπίας και εξόδου από το ευρώ; Τη διεξαγωγή δύο βουλευτικών εκλογών κι ενός δημοψηφίσματος; Τα capital controls; Το προσφυγικό και μεταναστευτικό κύμα; Την ευρύτερη γεωπολιτική αστάθεια στην περιοχή μας και τους κινδύνους ανάφλεξης; Τον ΦΠΑ στον τουρισμό και τα νησιά μας;
Άνοιξε ο ουρανός και βρέχει προκλήσεις. Τεράστιες προκλήσεις μέσα σε έναν εξαιρετικά πυκνό χρόνο εξελίξεων, που δεν έχει προηγούμενο στα ιστορικά δεδομένα του ροδιακού τουρισμού. Κι όλα αυτά ήρθαν με καταιγιστικό ρυθμό να προστεθούν στις μεγάλες δυσκολίες, που έτσι κι αλλιώς υπήρχαν μέσα σε ένα περιβάλλον άγριας υπερφορολόγησης, χαρατσώματος κι έλλειψης ρευστότητας στην αγορά.
Δεν μου αρέσει να παριστάνω την Κασσάνδρα και να γίνομαι μάντης κακών, όμως ένας στοιχειώδης ρεαλισμός μας κάνει όλους να σκεφτόμαστε πως οι προκλήσεις δεν σταματούν εδώ. Έρχεται κι άλλο «τσουνάμι», που θα μας βάλει ακόμη δυσκολότερες ασκήσεις προς επίλυση.
Δεν προτρέχω, αλλά πλέον τα πάντα είναι πιθανά. Μήπως μπορούσε να προβλέψει κανείς για παράδειγμα την πολύ δυσάρεστη εξέλιξη με το θέμα του ΦΠΑ. Κι όμως έγινε. Και έγινε με την δημοκρατική προέγκριση των Δωδεκανησίων. Άρα, πως θα μπορούσε να τεκμηριωθεί οποιαδήποτε διαφωνία μας;
Υπάρχει λοιπόν μια γενικευμένη σύγχυση και αβεβαιότητα που καθιστούν κινούμενη άμμο το περιβάλλον, μέσα στο οποίο καλείται να δραστηριοποιηθεί ο τουρισμός.
Και τώρα που έκλεισε η σεζόν και τυπικά, οφείλουμε εδώ στο σπίτι μας, στην Ένωσή μας, να δούμε που βρισκόμαστε μετά από όλα αυτά και πως θα πρέπει να προετοιμαστούμε γι’ αυτά που ακολουθούν. Είμαστε σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι και όλοι ξέρουμε πως το Αύριο το διαμορφώνουν οι αποφάσεις του σήμερα.
Με πλήρη συναίσθηση λοιπόν της ευθύνης μου θέλω να υπογραμμίσω πως το κύριο μέλημά μας αυτή την ώρα πρέπει να είναι η εκτίμηση και η στάθμιση των κινδύνων, που μας απειλούν, αλλά και η επαναβεβαίωση της μεταξύ μας εμπιστοσύνης, που συνιστούν την αποτελεσματικότερη άμυνά μας.
Γι’ αυτό και επιτρέψτε μου να γίνω πιο αναλυτικός σε αυτό το σημείο.
Η πρώτη κατηγορία κινδύνων είναι οι συστημικοί κίνδυνοι από το οικονομικό περιβάλλον που διαμορφώνεται στη χώρα μας. Από τη συμμετοχή μου στον ΕΟΤ, στην ΠΟΞ και στο Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο μπορώ να σας μεταφέρω πως είναι κίνδυνοι που απασχολούν συνολικά τον τουριστικό κλάδο και πρέπει να υπάρξει μια εθνική γραμμή πλεύσης για να προστατεύσουμε την ανταγωνιστικότητα του ελληνικού τουρισμού και να αντιμετωπίσουμε όσους επιβουλεύονται τη θέση μας στο παγκόσμιο τουριστικό στερέωμα.
Ο δεύτερος κίνδυνος προκύπτει από το εύρος της επιρροής της νέας παγκόσμιας τάσης του Sharing Economy στον ελληνικό τουρισμό, κι εδώ το κρίσιμο ζήτημα είναι ο τρόπος αντιμετώπισης από την πολιτεία των παράνομων βραχυπρόθεσμων μισθώσεων καταλυμάτων.
Απέναντι σε αυτούς τους κινδύνους, δύναμή μας είναι η ενότητά μας. Ενότητα ώστε συντεταγμένα και με αποφασιστικότητα να περιφρουρήσουμε τη δουλειά μας, τις επιχειρήσεις μας, το ψωμί μας, το μέλλον του ελληνικού τουρισμού. Ενότητα, γιατί μόνο συλλογικά μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις πιέσεις των tour operators, που απαιτούν να απορροφήσουμε εμείς το κόστος από την αύξηση του ΦΠΑ. Και του τουριστικού, και αυτού της Ρόδου, από εφέτος. Ενισχυμένη ενότητα, για να απαιτήσουμε κι από την κυβέρνηση να κινηθεί άμεσα, για να μπορέσουμε ως χώρα να εισπράξουμε όσα περισσότερα μπορούμε από τις ευκαιρίες που διαμορφώνουν οι νέες γεωπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή μας.
Η εποχή δεν ενδείκνυται για “free riders”. Δεν μπορείς να κάθεσαι απέξω και να πετροβολάς και μετά να ζητάς να σε σώσουν οι άλλοι.
Κι έρχομαι τώρα σε μια σειρά ζητημάτων που έχουν τοπικό χρώμα αλλά συνιστούν επίσης κινδύνους και απειλές για την ανταγωνιστικότητα και τη βιωσιμότητα του τουριστικού μας προϊόντος.
Δυστυχώς – και το λέω πραγματικά με πόνο καρδιάς –υπάρχουν τοπικοί παράγοντες που κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν τι έχει συμβεί στα χρόνια της κρίσης κι εξακολουθούν να μας βλέπουν ως «παχιές αγελάδες», πρόσφορες για συστηματικό «άρμεγμα», το οποίο δεν αντέχουμε. Δεν μπορούμε να προσφέρουμε γάλα και κρέας, από την ίδια αγελάδα.
Κι αυτή η αντίληψη δυστυχώς αντανακλάται σε μια σειρά τοπικών θεμάτων που παραμένουν σε εκκρεμότητα, παρά τις εκατοντάδες συναντήσεις που έχουμε κάνει. Εμείς ως Ένωση σε όλες αυτές τις συναντήσεις πήγαμε με διάθεση συνεργασίας και με τεκμηριωμένες απόψεις.
Και αυτό τόσο γιατί και εγώ προσωπικά και το Δ.Σ πιστεύουμε στον γόνιμο διάλογο και τη δημιουργική σύνθεση, όσο και γιατί αυτή ήταν η εντολή και η εξουσιοδότηση που πήραμε από εσάς στην αντίστοιχη περσινή γενική συνέλευση.
Δυστυχώς όμως εκεί που σταματάει η κοινή λογική αρχίζουν οι εμμονές και δυστυχώς πάνω σε αυτές προσκρούσαμε και όπως ήταν φυσικό δεν θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε. Τα θέματα είναι γνωστά, δεν χρειάζεται να τα απαριθμήσω για άλλη μια φορά. Αυτό λοιπόν που χρειάζεται είναι να συμφωνήσουμε πρωτίστως μεταξύ μας για το αν αλλάζουμε «γραμμή» στην προσέγγιση αυτών των τοπικών θεμάτων.Εγρήγορση, ετοιμότητα και ενισχυμένη ενότητα είναι, αγαπητοί συνάδελφοι, το μήνυμα που πρέπει να βγει από τη σημερινή διαδικασία της γενικής μας συνέλευσης, διότι οι προκλήσεις και σε εθνικό και σε τοπικό επίπεδο είναι μεγάλες και πρέπει να μας βρουν ισχυρούς κι προετοιμασμένους.
Κι αυτή τη δύναμη της ενότητας οφείλουμε να τη δείξουμε με όλους τους τρόπους.
Οφείλουμε να την επιδείξουμε πρώτα απ’ όλα στην ίδια την τοπική μας κοινωνία, ενισχύοντας τη συνοχή της μέσα από το πρόγραμμά μας για την αλληλεγγύη και την κοινωνική ευθύνη. Η κοινωνία δοκιμάζεται κι εμείς είμαστε σάρκα εκ της σαρκός αυτής της κοινωνίας. Έχουμε την υποχρέωση σε αυτή τη δύσκολη στιγμή να σταθούμε δίπλα σε αυτούς που έχουν ανάγκη. Το «όλοι μαζί» εμείς όταν το λέμε το πιστεύουμε, το εννοούμε και το αποδεικνύουμε έμπρακτα.
Επίσης, την ενότητά μας πρέπει να την δείξουμε και με την ενίσχυση των συνεργασιών μας με τα υπόλοιπα νησιά και η ενεργοποίηση προς αυτή την κατεύθυνση του Συνδέσμου Ενώσεων Ξενοδόχων Δωδεκανήσου είναι ένα σημαντικό βήμα.
Τέλος πρέπει να τονιστεί πως παίρνουμε εμείς πάνω μας το ζήτημα της κατάθεσης προτάσεων για ισοδύναμα μέτρα που θα αντισταθμίζουν τις αρνητικές επιπτώσεις από τις αυξήσεις του ΦΠΑ. Πολύ σύντομα θα παρουσιάσουμε μια οργανωμένη δουλειά, με τεκμηρίωση και σοβαρή επιχειρηματολογία, την οποία κανείς δεν θα μπορεί να προσπεράσει εύκολα κι ανέξοδα.
Πονάμε και τον τόπο μας και τους ανθρώπους του κι έχουμε την υποχρέωση να το αποδεικνύουμε με πράξεις.
Κλείνοντας την εισήγησή μου, αγαπητοί συνάδελφοι, θέλω να τονίσω για άλλη μια φορά πως η πυκνότητα των εξελίξεων αλλά και η ένταση των προσπαθειών που απαιτούνται, επιβάλλουν να είμαστε μια φωνή, μια γροθιά.
Επιβάλλουν όμως και μια «άλλη λογική». Τις καινοφανείς προκλήσεις δεν μπορούμε να τις αντιμετωπίσουμε μέσα από τα παλιά παραδοσιακά πλαίσια άσκησης της πολιτικής. Το αποτέλεσμα θα ήταν αναντίστοιχο των διακυβευμάτων του ροδιακού τουρισμού. Πρέπει λοιπόν παντού, να αναδείξουμε χαρακτηριστικά τόλμης και αρετής, ικανά να περιφρουρήσουν τις κατακτήσεις του ροδιακού τουρισμού και τη θετική συνεισφορά του στην ανάπτυξη του νησιού μας.
Είμαι βέβαιος πως θα τα καταφέρουμε. Σε πολλές περιπτώσεις οι δυσκολίες είναι ευλογίες. Για να γίνουμε κι εμείς καλύτεροι, αποτελεσματικότεροι, να έρθουμε πιο κοντά ο ένας στον άλλο και να βγούμε στο τέλος νικητές.
Σας ευχαριστώ θερμά.
ΕΚΘΕΣΗ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΩΝ
Ακολούθησε η ανάγνωση της εκθέσεως πεπραγμένων από την οποίαν προέκυψε ότι η Ενωση έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στους ακόλουθους άξονες δράσης:
➢ Διεκδίκηση και προαγωγή των συμφερόντων των μελών μας με ενέργειες σε εθνικό επίπεδο.
➢ Διεκδίκηση και προαγωγή των συμφερόντων των μελών μας με ενέργειες σε τοπικό επίπεδο.
➢ Συνέχεια και συνέπεια στην τουριστική προβολή
➢ Επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου και άμβλυνση της μάστιγας της εποχικότητας.
