Μετά τον μεγάλο σεισμό στην Αλβανία τα επιστημονικά συμπεράσματα μπορούν πλέον να διατυπωθούν με βεβαιότητα: ο ελληνικός χώρος έχει αποσταθεροποιηθεί καθώς σεισμικά ρήγματά του ενεργοποιήθηκαν, εξαιτίας της δραστηριότητας του προηγούμενου διαστήματος.
Όπως αναφέρει η εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ”, η αφρικανική πλάκα εξακολουθεί να καταβυθίζεται με “μικρά άλματα” κάτω από την ευρασιατική και το ενδεχόμενο να συνεχιστεί η σεισμική έξαρση παραμένει ανοικτό. Η ενεργοποίηση των ρηγμάτων εντοπίζεται πάνω στο ελληνικό σεισμικό τόξο, στο σημείο σύγκλισης της αφρικανικής και ευρασιατικής πλάκας που είναι σύμφωνα με τους επιστήμονες η πιο δραστήρια γεωτεκτονική δομή ολόκληρης της Μεσογείου. Το τόξο ξεκινά από τα νησιά του Ιονίου, περνά από τη ΝΔ Πελοπόννησο, διέρχεται νότια της Κρήτης, της Κάσου, της Καρπάθου και της Ρόδου και καταλήγει στη ΝΔ Τουρκία. Η τιτάνια σύγκρουση των δύο πλακών δίνει στην περιοχή αυτή σεισμούς ακόμη και μεγαλύτερους των 7 Ρίχτερ.
Μετά τον ισχυρό σεισμό στην Αλβανία μεγέθους 6,4 στις 26 Νοεμβρίου 2019 οι Έλληνες σεισμολόγοι εκτίμησαν ότι μάλλον δεν θα επηρεάσει γεωδυναμικά τον ελλαδικό χώρο. Μια μέρα μετά ακολούθησε ο ισχυρός σεισμός μεγέθους 6,1 στα δυτικά της Κρήτης. Το βασικό χαρακτηριστικό ήταν ότι επρόκειτο για σεισμό ενδιάμεσου βάθους, με εστία σε βάθος 70 χλμ.
“Τότε εκτίμησα δημοσίως ότι η αθροιστική επίδραση των δύο σεισμών ίσως αποσταθεροποιήσει το σύστημα ρηγμάτων στην περιοχή μας” αναφέρει στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ”, ο σεισμολόγος και επιστημονικός συνεργάτης Ε.Ε. και UNESCO, δρ
Γεράσιμος Παπαδόπουλος και συνεχίζει: “μερικές μέρες αργότερα εξελίχθηκε σεισμική δράση στα νότια της Δυτικής Κρήτης με περίπου 100 σεισμούς μεγέθους από 2 έως 4,5. Χθες βράδυ η δράση μετατοπίστηκε στα ανατολικά της Κρήτης με μέτριο μέγεθος 5,3 και με επίσης σημαντικό εστιακό βάθος. Λίγες ώρες αργότερα έγινε κι άλλος σεισμός βάθους περίπου 140 χλμ. μεγέθους 4,1 στον θαλάσσιο χώρο της Κέας. Η γένεση σειράς σεισμών βάθους στην ευρύτερη περιοχή της Κρήτης και του ΝΔ Αιγαίου μάλλον δεν είναι τυχαία”.Σύμφωνα με τον Γεράσιμο Παπαδόπουλο “δεν υπάρχει αμφιβολία ότι με τον σεισμό στις 27 Νοεμβρίου μεγέθους 6,1 η αφρικανική λιθοσφαιρική πλάκα προέλασε από τη Μεσόγειο προς τα βορειοανατολικά και προχώρησε κατά μερικά εκατοστά κάτω από την περιοχή της Δυτικής Κρήτης- Αντικυθήρων. Είναι αρκετά πιθανό ότι αυτή η μετακίνηση αύξησε την πίεση κατά μήκος του ελληνικού σεισμικού τόξου. Η πίεση αυτή προκαλεί τη σεισμική δράση που παρατηρείται μετά τον ισχυρό σεισμό στις 27 Νοεμβρίου. Τους σεισμούς δεν πρέπει να τους βλέπουμε ως στατικά φαινόμενα αλλά με τη ματιά που η δυναμική των ίδιων των φαινομένων επιβάλλει. Θα ήταν ίσως επιπόλαιο να υποθέσουμε ότι η παρούσα φάση της σεισμικής έξαρσης έληξε. Το ενδεχόμενο και άλλων σεισμών, έστω και μετρίου μεγέθους, είναι ανοιχτό. Συνεπώς από την επιστημονική κοινότητα απαιτείται πολύ προσεκτική παρακολούθηση και αξιολόγηση της εξελισσόμενης σεισμικής δράσης”.
