Από τη μια πλευρά, οι δεσμεύσεις της Ελλάδας για απολιγνιτοποίηση έως το 2028 και απαγόρευση των πλαστικών μιας χρήσης έως το 2021. Από την άλλη, η παραχώρηση νέων θαλάσσιων οικοπέδων για εξορύξεις, η παραπομπή της χώρας στο Ευρωδικαστήριο για την ελλιπή προστασία των περιοχών Natura και η καταβολή προστίμων 23,8 εκατ. ευρώ για απόβλητα και λύματα. Η 15η ετήσια έκθεση της περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF ήρθε την ημέρα ανακοίνωσης μιας νέας «Πράσινης Συμφωνίας» από την Ε.Ε. να μας θυμίσει την πρόοδο και τα ελλείμματα της εγχώριας περιβαλλοντικής νομοθεσίας.
Η φετινή έκθεση του WWF για την περιβαλλοντική νομοθεσία χωρίζεται σε δύο περιόδους, πριν και μετά τις εκλογές του Ιουλίου του 2019. «Η περίοδος χαρακτηρίζεται από διαφορετικής πυκνότητας, αλλά όχι απαραιτήτως και ποιότητας, αλλαγές στην κεντρική περιβαλλοντική πολιτική και στις σχετικές νομοθετικές πρωτοβουλίες», παρατηρεί η έκθεση. «Ιδιαίτερης μνείας χρήζει η πρωτοφανής σπουδή για παραχωρήσεις δικαιωμάτων έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων, καθώς υπογράφηκαν συμβάσεις για παραχώρηση τεσσάρων θαλάσσιων περιοχών συνολικής έκτασης 50.000 τ.χλμ. στην Κρήτη και στο Ιόνιο. Εμβληματική εξέλιξη ήταν αναμφίβολα η ανακοίνωση από τον πρωθυπουργό της δέσμευσης της Ελλάδας για ολική απεξάρτηση από τον λιγνίτη μέχρι το 2028. Η ανακοίνωση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της Διάσκεψης Κορυφής του ΟΗΕ για την κλιματική δράση, τον Σεπτέμβριο του 2019, και σηματοδοτεί ραγδαίες εξελίξεις στο ενεργειακό σκηνικό της χώρας, με κυριότερη πλέον πρόκληση την αποτελεσματική ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας κατά τρόπο ασφαλή για τη βιοποικιλότητα των περιοχών».
«Η εξόρυξη υδρογονανθράκων είναι για εμάς μια στρατηγικής σημασίας υπόθεση για τη χώρα», ανέφερε χθες ο διευθυντής του WWF, Δημήτρης Καραβέλλας. «Ελπίζαμε ότι η νέα κυβέρνηση θα έβλεπε το αδιέξοδο τέτοιων επενδύσεων όχι μόνο περιβαλλοντικά, αλλά και από άποψη οικονομικής βιωσιμότητας. Οι επενδύσεις αυτές είναι ένα τεράστιο λάθος για τη χώρα μας».
Κατά τα λοιπά, η διαχείριση των αποβλήτων «σίγουρα ξεχωρίζει ως το πλέον προβληματικό πεδίο άσκησης περιβαλλοντικής πολιτικής, με διαχρονικές προκλήσεις και σοβαρές παραβιάσεις του σχετικού θεσμικού πλαισίου, αποτελώντας κορυφαία πηγή περιβαλλοντικής υποβάθμισης», ανέφερε χθες η Θεοδότα Νάντσου, υπεύθυνη πολιτικής στο WWF. «Η Ελλάδα κατατάσσεται στις χαμηλότερες θέσεις της Ε.Ε.-28 στην ανακύκλωση αποβλήτων. Εμμένει επίσης στην απαράδεκτη πρακτική της ταφής του σχεδόν 95% των αποβλήτων, προκαλώντας ένα ατελείωτο πρόβλημα ρύπανσης αλλά και χάνοντας πολύτιμες ευκαιρίες για καινοτομία σε τομείς της κυκλικής οικονομίας. Αυτή η απογοητευτική κατάσταση έχει επισύρει καταδικαστικές αποφάσεις του Δικαστηρίου της Ε.Ε., συνεπεία των οποίων η χώρα κατέβαλε μέσα στην περασμένη χρονιά περίπου 24 εκατομμύρια ευρώ». Ως παραδείγματα προς αποφυγή για το 2019 αναφέρθηκαν δύο νησιά: η Ανδρος με την υποθαλάσσια χωματερή και η Ρόδος, που προχωρά στη δημιουργία εργοστασίου καύσης απορριμμάτων.
Το WWF στηλίτευσε τη συνεχιζόμενη αδιαφάνεια σε δύο πολύ βασικούς τομείς: στην επιβολή περιβαλλοντικών προστίμων (σ.σ. τα οποία έχουν σταματήσει εδώ και χρόνια να δημοσιοποιούνται έπειτα από πιέσεις των επιχειρήσεων στις οποίες επιβάλλονταν). Και στην αυθαίρετη δόμηση: «Υπάρχει πλήρης αδιαφάνεια, κανείς δεν γνωρίζει πόσα αυθαίρετα καταγράφονται και πού, ποια αυθαίρετα έχουν νομιμοποιηθεί», ανέφερε η κ. Νάντσου.
