Σε συνθήκες πανδημικής ασφυξίας, η άρνηση 500.000 ανθρώπων για την αναμνηστική δόση, χωρίς να προστεθεί σε αυτούς ο αριθμός των ανεμβολίαστων ενηλίκων κάθε ηλικίας, σίγουρα δεν τροφοδοτείται από κάποιον νέο ιό, όσο από πισωγυρίσματα και παλινωδίες στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Αρκετός κόσμος- και αυτό είναι το ανησυχητικό- φαίνεται να επιλέγει την αποχή από την τρίτη δόση, περιμένοντας να περάσει ή να ξεθυμάνει η πανδημία, μέσα σε ένα κλίμα τεχνητής αισιοδοξίας περί του τέλους της, τις επόμενες εβδομάδες. «Αφού όλοι κολλάνε την Ομικρον ποιος ο λόγος να την κάνω; Και μετά την τρίτη θα πρέπει να ξανακάνω και τέταρτη;», είναι η επωδός που ακούγεται συχνά πυκνά σαν αντήχηση, ενίοτε και παρήχηση. Μπορούν οι πολιτικοί να σταματήσουν τις προβλέψεις για το πολυπόθητο τέλος της πανδημίας να επικεντρωθούμε στη πρόληψη των μολύνσεων και κυρίως στην ενίσχυση του εμβολιασμού; Πάντως μήνυμα ενίσχυσης του εμβολιασμού, δεν λες την παρουσία υπουργών, με τον έναν να ισχυρίζεται (Πέτσας, 11/01/22 ΣΚΑΪ): «το πρόστιμο στους ανεμβολιαστους ανω των 60 ετών μπορεί και να μην επιβληθεί» και τον άλλον λίγη ώρα αργότερα (Οικονόμου, 11/01/22 ΣΚΑΊ) : «το πρόστιμο στους ανεμβολίαστους άνω των 60 ετών σίγουρα θα επιβληθεί»
Αντηχήσεις
