Πρόθεση της δημοτικής αρχής Ρόδου είναι να βελτιώσει τις υπάρχουσες υποδομές στο Ελαφοκομείο με στόχο την καλύτερη διαβίωση του γνωστού ελαφιού “Ντάμα – Ντάμα”.
Αυτό δήλωσε στην “δ” ο εντεταλμένος περιβάλλοντος και πρασίνου κ. Παναγιώτης Σταμάτης, εξηγώντας πως επίκειται η κατάθεση σχετικής εισήγησης προς το δημοτικό συμβούλιο.
«Ο Δήμος Ρόδου διατηρεί το γνωστό σε όλους μας Ελαφοκομείο προκειμένου να προστατέψει ένα συγκεκριμένο αριθμό ελαφιών (το γνωστό ελαφάκι της Ρόδου, “Ντάμα – Ντάμα”) ώστε να παραμένει ένα σημείο αναφοράς για την ανάπτυξη και επιβίωση του μοναδικού αυτού είδους.
Η δημοτική αρχή, διαθέτει κονδύλια για την αγορά των τροφών που πρέπει να είναι κατάλληλες για τα ελάφια, φάρμακα και ό,τι έχουν ανάγκη τα ζώα. Τα σχέδιά μας για τον συγκεκριμένο χώρο είναι να αναβαθμίσουμε τις υπάρχουσες εγκαταστάσεις. Ήδη συζητούμε για την δημιουργία ενός μικρού ιατρείου (το οποίο είναι απαραίτητο για την φροντίδα των ζώων) καθώς επίσης να βελτιώσουμε τις συνθήκες διαβίωσής τους, όπως στέγαστρα, ταΐστρες κ.λπ.
Παρά το γεγονός πως είναι άγρια ζώα, χρειάζονται αυτές τις εγκαταστάσεις για την προστασία τους μέσα στο Ελαφοκομείο. Εκτιμώ πως με την εμπειρία των προηγούμενων ετών θα κάνουμε οτιδήποτε είναι δυνατόν για να προστατεύσουμε τα ελαφάκια και θα διαθέσουμε το ανάλογο κονδύλι για να γίνουν όλα αυτά. Ο δήμαρχος κ. Αντώνης Καμπουράκης έχει ευαισθησία σε τέτοια θέματα οπότε και με την δική του συνδρομή θα καταφέρουμε να βελτιώσουμε τις συνθήκες φιλοξενίας στο Ελαφοκομείο».
ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΡΟΔΙΤΙΚΟ “ΠΛΑΤΩΝΙ”
Ή “ΝΤΑΜΑ – ΝΤΑΜΑ”
Η κτηνίατρος, ειδική υγειονολόγος και υπεύθυνη για το Ελαφοκομείο του Δήμου Ρόδου κ. Αικατερίνη Βελώνη, υπογράμμισε πως το Ελαφάκι της Ρόδου είναι μοναδικό και πρέπει να προστατευτεί από την Πολιτεία με κάθε τρόπο, καθώς αποτελεί κάτι ως “κληροδότημα” του νησιού μας, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα και φυσικά, αποτελεί ένα από τα “σύμβολα” του νησιού μας:
«Το σπάνιο αυτό είδος, είναι το Ελαφάκι της Ρόδου (το επιστημονικό του όνομα είναι “Ντάμα – Ντάμα” και στα ελληνικά “Πλατώνι”). Τα “Πλατώνια” υπάρχουν σε διάφορα μέρη της Γης (Μέση Ανατολή, Νότια Ιταλία, Βόρεια Ευρώπη, Μεσοποταμία κ.ά.) αλλά αυτό το συγκεκριμένο είδος είναι μοναδικό.
Η μοναδικότητά του οφείλεται στον αποκλεισμό του από τα άλλα είδη, αφού μένουν στο νησί μας. Είναι εξαιρετικά σπάνιο το γεγονός ότι αυτό το είδος δεν έχει υποστεί καμία ανάμειξη με άλλα είδη, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Αυτό σημαίνει ότι το DNA είναι ακριβώς το ίδιο εδώ και αιώνες, είναι δηλαδή αμιγές. Τα ελάφια είναι πανομοιότυπα, ίδιου σωματικού βάρους, ενώ το χρώμα τους ποικίλλει ανά τις εποχές.
Τα “Πλατώνια” για παράδειγμα από την Βόρεια Ευρώπη είναι πιο ογκώδη, ενώ από τη Νότια Ιταλία είναι μαύρου χρώματος. Ωστόσο δεν υπάρχει καμία απολύτως πρόσμειξη και τα Ελαφάκια της Ρόδου είναι αποδεδειγμένα, απόγονοι των αρχαίων ελαφιών και αποτελούν μέρος του ροδίτικου φυσικού περιβάλλοντος εδώ και 8.000 χρόνια. Ανασκαφές έχουν δείξει ότι υπήρξαν από την πρώιμη νεολιθική περίοδο (ιδίου μεγέθους) και ζούσαν πάντα κοντά στους ανθρώπους και τις αγροτικές δραστηριότητες που αναπτύσσονταν στο νησί. Υπήρχαν κάποιες θεωρίες ότι τα έφεραν οι Ιππότες του Αγίου Ιωάννου, αλλά μετά από έρευνες κι αυτό κατέρρευσε. Κι αυτό γιατί πέραν του γεγονότος ότι υπήρξαν ευρήματα για την ύπαρξή τους σε πολύ παλαιότερους χρόνους, οι Ιππότες εάν το έφερναν θα ήταν από την Νότια Ιταλία. Αυτό το είδος όμως είναι μαύρου χρώματος, ενώ τα δικά μας είναι καφέ (τον χειμώνα σκουραίνουν και το καλοκαίρι ανοίγει το χρώμα τους).
Υπήρξε μια χρονική περίοδος όπου κινδύνευσε το είδος με αφανισμό, καθώς επί Τουρκοκρατίας ήταν ανεξέλεγκτο το κυνήγι. Αργότερα, όμως, επί Ιταλοκρατίας, άρχισε η προστασία του.
Έχει αποδειχθεί ότι το Ελαφάκι της Ρόδου αποτελεί έναν μοναδικό πληθυσμό. Είναι προσαρμοσμένο στις κλιματολογικές συνθήκες του νησιού και στην χλωρίδα. Επειδή είναι αποκλεισμένα εδώ, δεν αντιμετωπίζουν κινδύνους ή εχθρούς. Η μεταφορά τους σε άλλα μέρη, στο παρελθόν απέδειξε ότι δεν μπορούν να ζήσουν σε άλλο κλίμα, πλην δύο περιπτώσεων, της Λήμνου και της Κύπρου που κι εκεί όμως, δεν άντεξαν πολύ. Τα ελαφάκια της Ρόδου μπορούν να ζήσουν μόνον στις κλιματολογικές συνθήκες που επικρατούν στο νησί» λέει η κ. Βελώνη.
Θυμίζουμε ότι περίπου 100 ελαφάκια φιλοξενούνται στο Ελαφοκομείο του Δήμου Ρόδου σε μια περιοχή 50 στρεμμάτων στο Ροδίνι, όπου φυλάσσονται, σιτίζονται και έχουν κτηνιατρική παρακολούθηση.
«Το Ελαφάκι της Ρόδου είναι μοναδικό σε όλο τον κόσμο. Είναι άγριο, προστατευόμενο ζώο. Παραμένει το Σύμβολο της Ρόδου από την αρχαιότητα. Η Πολιτεία οφείλει να το προστατέψει. Πιστεύω ότι υπάρχουν άλλες λύσεις για να προστατευθούν οι καλλιέργειες των παραγωγών. Μεγαλύτερη ζημιά κάνουν τα ανεπιτήρητα κατσίκια, ο πληθυσμός των οποίων είναι υπερ-πολλαπλάσιος των ελαφιών. Το ελάφι είναι ένα ζώο που τελικώς, δεν προστατεύεται επαρκώς», δήλωσε η κα Βελώνη.
Να σημειωθεί ότι με τις καλύτερες εκτιμήσεις, ο πληθυσμός τους είναι περίπου 2.500. Ωστόσο, επειδή έχει καεί ένα μεγάλο μέρος των βιοτόπων τους που είναι οι πρόποδες των ορεινών όγκων, αναγκάζουν τα ζώα να μετακινούνται προς τους οικισμούς και τις καλλιέργειες.
Τέλος ο πληθυσμός είναι υπό έλεγχο και δεν αυξάνεται με μεγάλους ρυθμούς αφού γεννούν μόνον ένα, κάθε φορά.
