Ταπεινή Άποψη: Δεν αμφισβητούμε, ότι τα μέτρα που έχει επιβάλει η κυβέρνηση με κλείσιμο σχολείων, παιδότοπων, φροντιστηρίων κλπ. είναι πραγματικά σωστή.
ΟΜΩΣ…. Όταν προσπαθούμε για την πρόληψη, τα μέτρα στην παρούσα φάση, ίσως δεν αρκούν. Ίσως το βήμα – βήμα των χωρών, να είναι τελικά εξαιρετικά αργό, σε σχέση με τη δυνατότητα εξάπλωσης του ιού.
Δεν καταθέτω άποψη ειδικού, ούτε έχω σχέση με επιδημιολογία. Επειδή έχω την τιμή να ηγούμαι μια συλλογικής προσπάθειας – της Ένωσης Καλυμνίων Ρόδου – που δεν αρκείται μόνο στην πραγματοποίηση πολιτιστικών εκδηλώσεων, αντίθετα κάνει και παρεμβατικό έργο, αλλά και ως άνθρωπος των ΜΜΕ, αισθάνομαι την ανάγκη να εκφράσω αυτή τη δύσκολη ώρα για τη χώρα μας, απλή άποψη.
Μια χώρα λοιπόν, ακριβώς δίπλα μας, η Ιταλία – έτη φωτός μπροστά – αυτή τη στιγμή καίγεται, διότι δεν έλαβε έγκαιρα, μέτρα σωστής πρόληψης. Πρόληψη όμως, δεν σημαίνει κλείνω τα σχολεία και μένουν ανοιχτά τα καφέ και τα καταστήματα. Πρόληψη δεν σημαίνει φεύγουν –
και καλώς φεύγουν – μόνο οι γονείς παιδιών από υπηρεσίες και ιδιωτικές επιχειρήσεις, διότι και αυτοί που μένουν, είναι σαφώς το ίδιο σε επικίνδυνη θέση. Υπάρχουν υπάλληλοι ευπαθών ομάδων, εργαζόμενοι σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, που πιθανότατα δεν το έχουν ακόμα ομολογήσει. Για τους 40.000 φοιτητές που έφυγαν από την Πάτρα – μια περιοχή που καίγεται – και επέστρεψαν στις ιδιαίτερες πατρίδες τους, στα διάφορα μέρη της Ελλάδος, έχουν ληφθεί μέτρα πρόληψης; Πρόληψη, σημαίνει κλείνω τις επικίνδυνες εστίες εξάπλωσης του ιού στη χώρα ΑΜΕΣΑ! Τέρμα στα ταξίδια, εκτός ορισμένων, εξαιρετικά αναγκαίων περιπτώσεων.
Δεν έχει νόημα η μερική πρόληψη, όταν ακόμα παραμένουν ολάνοιχτα λιμάνια και αεροδρόμια, Τράπεζες, Δημόσιες Υπηρεσίες και επιχειρήσεις. Οι υπάλληλοι λιμένων, αεροδρομίων, σιδηροδρομικών σταθμών και λεωφορείων, Τραπεζών, Δημοσίων Υπηρεσιών και ιδιωτικών επιχειρήσεων, αλλά και οι επιβάτες και πελάτες αυτών, παραμένουν κινητές βόμβες για τους εαυτούς τους και για τους άλλους.
Ας μην φοβηθούμε τις γενναίες αποφάσεις. Δεν παραλύει η χώρα αν παραμείνει κλειστή για ένα μήνα. Κλειστή γενικώς, εκτός αναγκαίων εξαιρέσεων. Ας μείνουν ανοιχτά νοσοκομεία, πάροχοι ηλεκτρικής ενέργειας και επικοινωνίας με προσωπικό ασφαλείας, εκ παραδρομής καταστήματα ειδών τροφίμων και εκ παραδρομής φαρμακεία διότι όλα αυτά, δε μπορούν να κλείσουν. Τα μέσα συγκοινωνιών, ας λειτουργούν επίσης εκ παραδρομής και μόνο, προκειμένου να μεταφέρουν αγαθά ή αναγκαία περιστατικά. Ας διακοπούν όλων των άλλων ειδών οι άσκοπες επαφές. Διότι οι εντατικές μονάδες στη χώρα, είναι μηδαμινές μπροστά στο τσουνάμι που θα περάσουμε τις επόμενες εβδομάδες, αν δεν ληφθούν δραστικές αποφάσεις.
Ας περιοριστούν στο ελάχιστο και στο απαραίτητο, οι κυριότερες πηγές: λιμάνια και αεροδρόμια. Το ότι βιώνουμε την καθημερινότητα με μια απειλή ιού τεράστια πάνω από το κεφάλι μας, είναι πρωτόγνωρο, αλλά πρέπει να συμμορφωθούμε, αν θέλουμε να ζήσουμε.
Δύο οι πληγές του Φαραώ στη χώρα αυτή τη στιγμή. Κορωνοϊός και μεταναστευτικό. Η δεύτερη, αφορά σε αυτή καθαυτή την επιβίωση. Ο πρώτος θάνατος στη δυτική Ελλάδα, άλλαξε άρδην τα δεδομένα και ανέτρεψε την άποψη ότι «αυτό δεν θα συμβεί σ΄εμάς».
Παρατηρώ τις καθημερινές αποφάσεις της κυβέρνησης και τις εκτιμώ. Έρχεται Σαββατοκύριακο. Μέχρι τη Δευτέρα, ελπίζω πως θα προχωρήσουμε στα παρακάτω…. Εποικοδομητικά. Για να μην γίνουμε Ιταλία.
Η Πρόεδρος
Μαρία Βάλλα
