Σε «επικίνδυνα νερά» εισέρχεται η CAIR μετά την αλλαγή στη σύνθεση του διοικητικού της συμβουλίου

Ανάστατη είναι η κοινότητα των αμπελουργών της Ρόδου με τα όσα διαδραματίζονται τις τελευταίες ημέρες στην CAIR και που είναι δυνατόν να τινάξουν στον αέρα όλες τις προσπάθειες, τις στερήσεις και τους αγώνες που έγιναν για τη διάσωσή της.
Από την περασμένη εβδομάδα, πρόεδρος διοίκησης της CAIR έχει αναλάβει προσωπικά ο κ. Δημήτρης Γεωργαλλής, ο οποίος ταυτόχρονα είναι και πρόεδρος της Ενωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Δωδεκανήσου (ΕΑΣΔ). Η ανάληψη της προεδρίας έγινε μεν μέσα από εκλογική διαδικασία, στη γενική συνέλευση της 27ης Μαρτίου 2020, ωστόσο, όπως διατείνονται αμπελουργοί, το αποτέλεσμα δεν αντιπροσωπεύει το σύνολο των αγροτικών συνεταιρισμών της Ρόδου. Η διαπίστωση αυτή στηρίζεται στο δεδομένο της μετοχικής σύνθεσης της CAIR, της οποίας κυρίαρχος ιδιοκτήτης είναι η ΕΑΣΔ, συνεπώς η δεύτερη εύκολα καθορίζει τη διοίκηση της πρώτης.
Επιπρόσθετα, ο κ. Μανώλης Δημητραδιού, ως μέλος της πρώην διοίκησης έχει ήδη διαμαρτυρηθεί εξωδίκως ισχυριζόμενος ότι υπήρξαν παρατυπίες στην εκλογική διαδικασία. Τους ισχυρισμούς του αυτούς αντέκρουσαν ΚΑΙΡ και ΕΑΣΔ σε εξώδικη απάντησή τους.
Παρότι έχουν περάσει σχεδόν 10 ημέρες από την αλλαγή της διοίκησης στην CAIR, οι αμπελουργοί τώρα έχουν αρχίσει να ενημερώνονται, καθώς δεν υπήρξε ούτε καν μια τυπική ανακοίνωση για τα όσα άλλαξαν στην ιστορική, οινοπαραγωγό εταιρεία. Η διάδοση της είδησης έχει προκαλέσει σειρά αντιδράσεων, με εκκίνηση τους αμπελουργούς Φανών και Παραδεισίου, απ’ όπου την επόμενη εβδομάδα αναμένονται διαμαρτυρίες, αλλά και προσφυγές στη Δικαιοσύνη.
Ο μεγάλος φόβος των αμπελουργών είναι να αποτελέσει η CAIR το Ταμείο από το οποίο θα πληρώνονται οι τρέχουσες υποχρεώσεις της ΕΑΣΔ, της οποίας οι τραπεζικοί λογαριασμοί είναι δεσμευμένοι λόγω οφειλών προς το Δημόσιο Ταμείο, τα ασφαλιστικά ταμεία κλπ. Σε μια τέτοια περίπτωση, η οικονομική κατάρρευση και των δύο επιχειρήσεων θα είναι θέμα χρόνου.

Πρέπει να σημειωθεί ότι η CAIR είχε βρεθεί στα πρόθυρα της πτώχευσης και μόλις το έτος 2015 από το δικαστήριο ορίστηκε εκτελεστική διοίκηση τεχνοκρατών, με επικεφαλής τον οικονομολόγο κ. Αγαπητό Παπουρδάνο προκειμένου να χαραχθεί και να ακολουθηθεί πολιτική διάσωσης και εξυγίανσης της επιχείρησης.
Το Φεβρουάριο του 2016 έγιναν εκλογές, όπου η διοίκηση Παπουρδάνου έλαβε και την τυπική εξουσιοδότηση από τη γενική συνέλευση των μετόχων της εταιρείας να συνεχίσει το πρόγραμμα εξυγίανσης. Από τότε μέχρι την περασμένη εβδομάδα, ακολουθήθηκε αυστηρή οικονομική πολιτική, ρυθμίστηκαν όλες οι υποχρεώσεις προς τις τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία.
Παράλληλα, υιοθετήθηκαν εμπορικές πρακτικές που αύξησαν τα έσοδα της CAIR κι έτσι ο κίνδυνος της πτώχευσης απομακρύνθηκε. Παράλληλα, οι αμπελουργοί πληρώνονταν κανονικά για τις σοδειές τους, όπως και το προσωπικό εισέπραττε κανονικά τους μισθούς του.
Ωστόσο, ο κίνδυνος η CAIR να κατρακυλήσει ξανά στο έρεβος είναι πραγματικός. Οι υποχρεώσεις προς τρίτους θα συνεχίσουν να υπάρχουν και το διοικητικό συμβούλιο εξακολουθεί να χρειάζεται πρόσωπα που να έχουν γνώσεις διοίκησης επιχειρήσεων. Οι γνώσεις αυτές είναι απαραίτητες, διότι το ταμείο της CAIR σήμερα αδυνατεί να πληρώσει για την πρόσληψη ενός γενικού διευθυντή με ετήσιο μισθό που μπορεί να φτάνει όσο και η δαπάνη αγοράς ολόκληρης της παραγωγής σταφυλιών της Ρόδου. Πρέπει να σημειωθεί ότι ο νέος πρόεδρος κ. Δημήτρης Γεωργαλλής είχε σπουδάσει γεωπόνος και συνταξιοδοτήθηκε προ δεκαετίας από την ΕΑΣΔ, στην οποία είχε υπηρετήσει επί σειράν ετών ως γενικός διευθυντής. Σήμερα, η ΕΑΣΔ έχει οφειλές που υπερβαίνουν τα 20 εκατομμύρια ευρώ και με τον προωθούμενο εξωδικαστικό συμβιβασμό θα παραδώσει στην τράπεζα το μεγαλύτερο μέρος της ακίνητής της περιουσίας.
Από την περασμένη Πέμπτη η CAIR έχει εισέλθει σε «επικίνδυνα νερά» και το θέμα είναι εξαιρετικά σοβαρό. Ισως, εάν δεν υπήρχε το θέμα του κορωνοϊου στην επικαιρότητα, να ήταν πρώτο θέμα συζήτησης σε όλο το νησί.