Μια ενδιαφέρουσα ανατομία του τρόπου ζωής και των αντιλήψεων της νέας γενιάς παρουσιάζει η έρευνα του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς σε συνεργασία με την εταιρία Prorata SA. Αν και μιλάμε συχνά για τη «γενιά της κρίςης», δεν είναι σίγουρο ότι έχουμε αντιληφθεί την έκταση αυτού του χαρακτήρα της νεολαίας ως «χαμένης γενιάς». Οπως προκύπτει από τις απαντήσεις των νέων ηλικίας 25-34 ετών, που κανονικά έχουν ολοκληρώσει το στάδιο τουλάχιστον των βασικών (προπτυχιακών) σπουδών, εξακολουθούν να μένουν στο… παιδικό δωμάτιο, με τους γονείς τους σε μεγάλο ποσοστό. (32,5%). Αντίστοιχα, το πιο ενδιαφέρον και ανησυχητικό εύρημα, που είναι ενδεικτικό του εξαιρετικά χαμηλού ύψους των μισθών ειδικά των νέων, που δεν τους επιτρέπει να ανταπεξέλθουν στο κόστος της αυτόνομης διαβίωσης, είναι το γεγονός ότι σχεδόν ένας στους τρεις εργαζόμενους νέους περισσότεροι από τους επτά στους δέκα (72,2%) δήλωσαν ότι λαμβάνουν οικονομική βοήθεια από τους γονείς ή τους παππούδες τους, των οποίων το 34,6% σταθερά (κάθε βδομάδα/μήνα). Η οικονομική στήριξη από την οικογένεια είναι σχεδόν καθολική μεταξύ των άνεργων νέων (90,5%) και των ευρισκόμενων εκτός αγοράς εργασίας (88,9%),οι ανησυχίες των νέων στην Ελλάδα είναι «χειροπιαστές» και υλικής φύσης. Χωρίς αυτό να σημαίνει, όπως σημειώνεται στην ανάλυση της έρευνας, ότι αγνοούν μεγάλα ζητήματα που απασχολούν τους συνομήλικούς τους διεθνώς, η πίεση που βιώνουν στην καθημερινότητά τους, στρέφουν τους νέους και τις νέες στην Ελλάδα προς τα ζητήματα των μισθών, της στέγης και της εργασιακής ασφάλειας.
Στο παιδικό δωμάτιο…
