Για την 16η Οκτωβρίου 2024 με εισηγητή τον κ. Αλέξανδρο Κατσιώτη και βοηθό την κ. Μ. Δούμπα, αναβλήθηκε χθες από το Ε’ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας, όπως προκύπτει από την σελίδα του Ανώτατου Ακυρωτικού Διοικητικού Δικαστηρίου, η εκδίκαση της προσφυγής 7 ιδιωτών για την ακύρωση του αναπτυξιακού έργου της Μαρίνας Ρόδου.
Η αναβολή δόθηκε οίκοθεν από το ΣτΕ λόγω της αναστολής της λειτουργίας του εξαιτίας των ευρωεκλογών και η καθυστέρηση είναι εξαιρετικά επιζήμια για την εταιρεία καθώς οι επενδυτές θέλουν να την εγκαταλείψουν ενόψει των καθυστερήσεων στην υλοποίησή της από τις αντιδράσεις που εκδηλώνονται.
Θυμίζουμε ότι έχουν ήδη παραιτηθεί από την αίτηση ακύρωσης ο Σύλλογος Περιβάλλοντος Ρόδου και οι κκ Εμμανουήλ Καλλιουδάκης του Δημητρίου, Αθανασία Βασδέκη του Θωμά και Κωνσταντίνος Σχοινοχωρίτης του Νικολάου.
Μετά τις παραιτήσεις αυτές για να υποστηρίξουν το δικόγραφο παραμένουν ακόμη 7 ιδιώτες.
Την προσφυγή μένουν να υποστηρίξουν ενώπιον του ΣτΕ οι κ.κ. Αναστασία Παπαϊωάννου, Φιλήμονας Κωνσταντινίδης, Δέσποινα Βολανάκη, Σμαράγδα Οικονομοπούλου, Θεοδώρου Πέτρου, Ευαγγελία Κακά και Ιάκωβος Γρύλλης.
Θυμίζουμε ότι με το δικόγραφο που έχει υποβληθεί ζητήθηκε η ακύρωση των κοινών αποφάσεων 24245/2023 και 24100/2022 των υπουργών Περιβάλλοντος & Ενέργειας και Τουρισμού με τις οποίες χωροθετήθηκαν νέες εγκαταστάσεις, καθορίσθηκαν νέοι όροι και περιορισμοί δόμησης και τροποποιήθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι στη χερσαία και στη θαλάσσια ζώνη της μαρίνας Ρόδου, με αποτέλεσμα όπως διατείνονται, ένα πρωτίστως λιμενικό έργο να μετατραπεί σε έργο εντατικής τουριστικής-οικιστικής ανάπτυξης.
Σημειώνεται ότι το ΤΕΕ Δωδεκανήσου με απόφαση που έλαβε κατά πλειοψηφία δεν συμμετείχε στην προσφυγή. Ανάλογη ήταν και η στάση του Εμπορικού Συλλόγου ενώ το ΕΒΕ Δωδεκανήσου κατέστησε σαφές ότι δεν του επιτρέπεται η άσκηση προσφυγής από τον επιμελητηριακό νόμο.
Θυμίζουμε εξάλλου ότι ο δήμαρχος Ρόδου κ. Αλέξανδρος Κολιάδης ήταν εκείνος που προανήγγειλε σε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου την άσκηση της προσφυγής από το ΤΕΕ και το ΕΒΕΔ καθώς μάλιστα έληγε η προθεσμία για την άσκηση του ένδικου μέσου, είχε καταγγείλει τις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν από άγνοια για το νόμο, είχε ταχθεί ουσιαστικά υπέρ της προσφυγής και στην πορεία σε συνέντευξή του στην τηλεόραση «Κόσμος TV» ανέκρουσε πρύμναν, περιορίζοντας την «πολεμική» του σε προσπάθεια εξασφάλισης πρόσθετων αντισταθμιστικών έργων και κυρίως χώρων στάθμευσης.
Στην προσφυγή τους υποστηρίζεται ειδικότερα ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις είναι μη νόμιμες και ακυρωτέες επειδή:
-Εκδόθηκαν κατά παραβίαση των διατάξεων της Οδηγίας 2001/42/ΕΚ και της ΚΥΑ ΥΠΕΧΩΔΕ/ΕΥΠΕ/οικ.107017/2006 (ΦΕΚ Β, 1225) για την στρατηγική περιβαλλοντική εκτίμηση,
-Παραβιάζουν τις κατευθύνσεις του ισχύοντος υπερκείμενου χωροταξικού σχεδιασμού,
-Παραβιάζουν τις διατάξεις των άρθρων 24 παρ. 2 και 43 παρ. 2 Συντ. αφού έπρεπε να είχαν περιβληθεί τον τύπο του προεδρικού διατάγματος,
-Αναιρούν τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του τουριστικού λιμένα, όπως κατοχυρώνεται στις διατάξεις των άρθρων 1 περ. 7, 18, 19 και 22 παρ. 1 του ν. 2971/2001, σε συνδυασμό με το άρθρο 29 παρ. 1 και 2 του ν. 2160/1993,
-Παραβιάζουν τις διατάξεις του άρθρου 30 παρ. 5 εδάφια 9-10 του ν. 2160/1993 (υπέρβαση του επιτρεπόμενου ύψους και της επιτρεπόμενης δόμησης) και
-Στερούνται επαρκούς και νόμιμης αιτιολογίας (δεν προβλέπονται αντισταθμιστικά μέτρα, δεν τηρείται το περιβαλλοντικό ισοζύγιο).
