Ο Μανουέλ Μπαρόζο, όπως γράφει, ξεκινά την πολιτική του καριέρα στα 18 του, σε μια πολιτική οργάνωση μαοϊκών, αμέσως μετά την επανάσταση των γαρύφαλλων.
Αναλαμβάνει την ηγεσία του εργατικού κόμματος (MRPP). Ο ίδιος δηλώνει για εκείνη την εποχή ότι : «Διάλεξα τους μαοϊκούς γιατί ήταν οι πιο αντικομουνιστές».
Τον Νοέμβριο του 1975, μια ετερόκλητη συμμαχία που πήγαινε από την άκρα δεξιά ως τους σοσιαλιστές κυνηγούσε τους αριστερούς στην κυβέρνηση με τη στήριξη του κόμματος του Μπαρόζο (MRPP). Ο ίδιος γι΄ αυτό δηλώνει αργότερα «ξυπνούσα από ένα όνειρο ή έναν εφιάλτη, επανερχόμουν στον φυσικό μου χώρο, αυτόν των μικροαστών».
Η αλήθεια για εκείνον σηκώνει πολλές διευκρινίσεις: Ο τότε πρεσβευτής των ΗΠΑ στη Πορτογαλία Franck Carlucci, που είχε εντολή από την Ουάσιγκτον να φέρει στον σωστό δρόμο τον Μπαρόζο, δεν είναι άσχετος με αυτή τη μεταστροφή.
Υψηλού επιπέδου πράκτορας της CIA, ο Carlucci χειραγωγούσε και χρηματοδοτούσε το κόμμα του Μπαρόζο. Έβλεπε στον νέο Mανουέλ έναν ταλαντούχο πολιτικό με μέλλον. Ακολουθώντας τις συμβουλές του προστάτη του ο Μπαρόζο μπήκε στο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα το (PSD) και ανέβηκε όλα τα σκαλοπάτια της ιεραρχίας.
Έφτασε να γίνει και πρωθυπουργός. Η ΕΕ μπορεί λοιπόν να συγχαρεί τον εαυτό της που είχε για επικεφαλής μέχρι σήμερα έναν πολιτικό φτιαγμένο και προωθημένο κατευθείαν από τη CIA.
Ο Γιούνκερ πάλι ο αμετακίνητος πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου από το 1995 έως το 2013, λυσσαλέος προστάτης της χώρας του ως φορολογικού παραδείσου, υποχρεώθηκε σε παραίτηση υστέρα από την εμπλοκή του σε μια απίθανη υπόθεση κατασκοπείας.
Ωστόσο, οι περισσότεροι/ες μάρτυρες έχασαν τη λαλιά τους, όταν διαρροές στον Τύπο άφηναν να εννοηθεί ότι αμερικανικές ειδικές δυνάμεις, μεταξύ των οποίων και η διαβόητη Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, (ΝSA) διατηρούσαν και εξακολουθούν να διατηρούν διακριτικές σχέσεις με τον Γιούνκερ, ο οποίος κατά δήλωση του φλέρταρε στο παρελθόν με τη 4η διεθνή και το τροτσκιστικό κίνημα.
Πηγή: reporter.gr
