Η έκρηξη στις δολοφονίες γυναικών που φτάνουν από τις αρχές του χρόνου στις 13, οι 5.145 δικογραφίες που σχηματίστηκαν το πρώτο εξάμηνο του 2022 από την Αστυνομία σύμφωνα με τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη για ενδοοικογενειακή βία και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των δραστών αναδεικνύουν το φαινόμενο σε μείζον θέμα για την ελληνική κοινωνία. Στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη παρακολουθώντας τα δεδομένα δημιούργησαν έξι γραφεία Ενδοοικογενειακής Βίας, όμως το πρόβλημα είναι πολυεπίπεδο και δεν αρκεί η δράση των ειδικά εκπαιδευμένων αστυνομικών για να καταπραΰνουν τη μάστιγα.Η μεγαλύτερη εξειδίκευση, οι οργανώσεις, οι ξενώνες, τα συμβουλευτικά κέντρα, η καμπάνια για την τηλεφωνική γραμμή SOS 15900, δεν στάθηκαν αρκετά να σώσουν τη 41χρονη γυναίκα που είχε καταγγείλει τον βίαιο εν διαστάσει σύζυγό της. Η παθολογία του συστήματος φαίνεται από την αδυναμία του να ανταποκριθεί στο στοιχειώδες: να κρατήσει ζωντανό έναν κακοποιημένο άνθρωπο, τη στιγμή που όλα δείχνουν ότι διατρέχει θανάσιμο κίνδυνο. «Ποιος θα με προστατεύσει εμένα τώρα που θα έρθει στο σπίτι μου και μπορεί να με σκοτώσει; Την επόμενη φορά θα κάνουνε θέμα τη δολοφονία μου» λέει μια 26χρονη που προσπάθησε να τη σκοτώσει ο άντρας της με ένα κατσαβίδι, μπροστά στα μάτια του 5χρονου παιδιού τους. Ο κατηγορούμενος καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης ενός έτους και δυο μηνών με αναστολή, άσκησε έφεση και αφέθηκε ελεύθερος, με την 26χρονη σύντροφό του να ξεσπάει σε κλάματα. Η αγωνία της είναι ανατριχιαστική. Τα λόγια της αποτυπώνουν τα κενά της πολιτείας στην πρόληψη και την προστασία των θυμάτων. Δεν έχουμε απλώς ανάγκη από «δομές» και καταφύγια για τις κακοποιημένες γυναίκες – όχι ότι υπάρχει επάρκεια σε αυτά, βέβαια. Εχουμε ανάγκη και από έξυπνους μηχανισμούς, λεπτομερείς και ευέλικτες διαδικασίες δηλαδή, που θα αποσπούν τις γυναίκες από τα επικίνδυνα περιβάλλοντα και θα τις εισάγουν αυτόματα και χωρίς πολλά πολλά σε καθεστώς ασφάλειας.
«Ποιος θα με προστατεύσει εμένα τώρα;»
