Ο προμαχώνας καταστροφής της Μεσαιωνικής Πόλης βρίσκεται στην πλατεία Εβραίων Μαρτύρων (μικρό σιντριβάνι), εκεί όπου η ασυδοσία, η παρενόχληση και η αυθαιρεσία ξεκινούν από νωρίς το πρωί και συνεχίζονται μέχρι τα μεσάνυχτα. Όμως και στο υπόλοιπο μνημείο η κατάσταση ελάχιστα βελτιώνεται. Η ατιμωρησία έχει αποκτηνώσει πάρα πολλούς καταστηματάρχες, που καθώς πνίγονται, συμπαρασύρουν στον πάτο όλους τους υπόλοιπους. Την ίδια στιγμή στα γραφικά λιθόστρωτα κυκλοφορούν τουρίστες με φουσκωμένα ή και παραφουσκωμένα πορτοφόλια, τα οποία όμως αρνούνται πεισματικά να ανοίξουν εξαιτίας της κατάστασης που αντικρίζουν.
Φέτος, η ασυδοσία στη Μεσαιωνική Πόλη έσπασε κάθε φραγμό ηθικής. Στις φωτογραφίες που δημοσιεύει σήμερα η «δημοκρατική» φαίνεται καθαρά ότι στην πλατεία Εβραίων Μαρτύρων η κατάληψη των κοινόχρηστων χώρων είναι σχεδόν πλήρης. Για τους επισκέπτες το μόνο που έχει απομείνει είναι ένα στενό δρομάκι που οδηγεί απευθείας στις «Συμπληγάδες Πέτρες» του μικρού σιντριβανιού. Ως «Συμπληγάδες» ορίζονται οι κράχτες και ρόλος τους είναι να μην αφήνουν ούτε έναν τουρίστα χωρίς να τον προσεγγίσουν, να τον πιέσουν να πιει μπύρα, να φάει, ή απλώς να καθίσει και να γελάσει με τον Καραγκιόζ μπερντέ που στήθηκε στο ιστορικό σημείο. Οι ίδιοι οι κράχτες είναι τα πρωτοπαλίκαρα στο τσιφλίκι που έχει στηθεί εκεί και χρόνο με το χρόνο εξαπλώνεται στα παρακείμενα καταστήματα. Τα ήμερα φεύγουν με την ουρά στα σκέλια, αφήνοντας πίσω τους τα άγρια να δρουν ανενόχλητα. Οι εναπομείναντες ελάχιστοι, σοβαροί καταστηματάρχες είναι καταδικασμένοι σε αναδουλειά. Οι περαστικοί τουρίστες, σφόδρα παρενοχλημένοι, είναι αδύνατο να κοιτάξουν τα εμπορεύματα που εκτίθενται.
Κόντρα, κόντρα, κόντρα
Οι κράχτες στην Παλιά Πόλη είναι πιο άγριοι από κάθε άλλη χρονιά. Αποτελούν τον καθρέφτη της κόντρας που έχουν μεταξύ τους αρκετοί επιτηδευματίες, είτε είναι καταστηματάρχες, είτε είναι εστιάτορες. Οσο πιο έντονη η κόντρα, τόσο πιο απροκάλυπτη είναι η παρενόχληση. Οσο περισσότερο δουλεύει ο ένας, τόσο πιο έξω θα βγάλει τα εμπορεύματά του ο γείτονας. Ο σεβασμός εκεί μέσα είναι είδος προς εξαφάνιση. Ο σεβασμός δεν αφορά μόνο τον άνθρωπο της διπλανής επιχείρησης ή τον τουρίστα, αλλά στον τόπο που τους θρέφει και στην περιοχή που λειτουργεί ως μόνιμη διαφήμιση για τις δουλειές τους.
Τα παραπάνω αφορούν τους κεντρικούς δρόμους, δηλαδή τη βιτρίνα του μνημείου, το σημείο που δίνει το στίγμα του τι περίπου ισχύει σε όλους τους δρόμους, και το οποίο θα μείνει ως κυρίαρχη ανάμνηση στον επισκέπτη. Στους μικρούς παράδρομους, εκεί τα πάντα είναι πιο χαλαρά, ίσως και πιο ανθρώπινα, καθώς και οι πελάτες είναι λιγότεροι.
Βέβαια, σε όλα υπάρχουν εξαιρέσεις. Στη Μεσαιωνική Πόλη δραστηριοποιούνται εστιάτορες και καταστηματάρχες που αποτελούν υποδείγματα καλής συμπεριφοράς και σωστής εμφάνισης επιχειρήσεων. Ορισμένοι από αυτούς έχουν προσωπικό στο δρόμο και το χρησιμοποιούν με διακριτικότητα και σεβασμό στον επισκέπτη. Μια βόλτα είναι αρκετή για να γίνει η διάκριση. Είναι πολλοί οι καταστηματάρχες – διαμάντια, όμως είναι επίσης πολλοί όλοι οι άλλοι.
Η τρύπα της ντροπής
στο κεντρικό σιντριβάνι
Γρύπας είναι ένα μυθικό πλάσμα, με σώμα λιονταριού και κεφάλι αετού. Στο σιντριβάνι της πλατείας Ιπποκράτους, υπήρχαν τέσσερις υδρορροές, όλες επενδυμένες από περίτεχνο χυτοσίδηρο σε σχήμα κεφαλιού Γρύπα. Αυτό μέχρι πριν από τρία χρόνια, όταν χάθηκε το ένα κεφάλι (κλάπηκε ή καταστράφηκε). Από τότε το σιντριβάνι έμεινε με τρία κεφάλια και μία τρύπα. Το νερό συνεχίζει να ρέει, χιλιάδες φωτογραφίες έχουν ληφθεί και η τρύπα παραμένει η ίδια.
Οσο πραγματικές κι αν είναι οι προσπάθειες ώστε να γίνει το καλύτερο για το μνημείο, η τρύπα είναι εκεί και λειτουργεί σαν διαρροή στην εμπιστοσύνη προς τη Δημοτική Αρχή.
Πάρτι κάνουν
οι τσιγγάνοι
Στο καθεστώς πλήρους ασυδοσίας, οι ΡΟΜΑ βρήκαν πρόσφορο έδαφος για τις «δουλειές» τους. Η φωτογραφία που δημοσιεύει σήμερα η «δημοκρατική» είναι από το σκεπασμένο και προστατευμένο ελληνιστικό τείχος, στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα. Κάτω από την τέντα διακρίνεται ένας τσιγγάνος, που μόλις ικανοποίησε τη φυσική του ανάγκη, πάνω στην αρχαία οχύρωση της περήφανης Ρόδου. Στην πραγματικότητα, όλη η οχύρωση έχει μετατραπεί σε κεντρική, δημόσια τουαλέτα. Τα «πρακτικά» της αφόδευσης υπάρχουν σε τεράστιες ποσότητες.
Από δίπλα, ο ιπποτικός ξενώνας της Αγίας Αικατερίνης εξακολουθεί να είναι τσαντίρι. Παρότι, μετά από σχετικό παλαιότερο ρεπορτάζ της «δημοκρατικής», ο χώρος είχε καθαριστεί, εν τούτοις το θαύμα διήρκησε ακριβώς τρεις ημέρες. Αμέσως μετά την παρέλευση του τριημέρου, οι τσιγγάνοι επέστρεψαν ξανά κάτω από τις καμάρες, έστησαν καινούριο τσαντίρι, έφεραν μια σκάφη όπου πλένουν τα ρούχα τους και όσο για τουαλέτα… το αρχαίο τείχος τους παρέχει την κάλυψη που θέλουν.
Η επαιτεία σε όλους τους κεντρικούς δρόμους, η παιδική εκμετάλλευση και οι μικροκλοπές δεν έχουν τέλος.
Το πάρκινγκ μονίμως
κατειλημμένο και το
πρόστιμο μόλις 10 ευρώ
Οι τουρίστες που κινούνται με ενοικιασμένο αυτοκίνητο είναι αδύνατο να βρουν θέση στάθμευσης έξω από τη Μεσαιωνική Πόλη (ίσως και σε ολόκληρη την πόλη). Ολες οι διαθέσιμες θέσεις, στις μπλε διαγραμμίσεις, είναι κατειλημμένες από τους καταστηματάρχες και το υπαλληλικό τους προσωπικό. Φέτος το πρόβλημα έγινε πιο οξύ, καθώς το πρόστιμο για στάθμευση οχήματος σε μπλε γραμμή (αν δεν έχει καταβληθεί το 1,5 ευρώ του εισιτηρίου) έχει μειωθεί υπέρμετρα και έχει διαμορφωθεί στα μόλις 10 ευρώ.
Ετσι, υπάρχει μια συγκεκριμένη κατηγορία καταστηματαρχών, που έχει την απαίτηση να έχει το αυτοκίνητό της απέξω, αλλά και ο τουρίστας που θα σταθμεύσει τρία χιλιόμετρα παραπέρα, να περπατήσει μέσα στον ήλιο και να τον αναζητήσει ώστε να αγοράσει τα υπέροχά του εμπορεύματα.
Οι «φτωχοτουρίστες»
πληρώνουν 400 ευρώ
τη διανυκτέρευση
Ετσι, μετά από όλα αυτά, οι τουρίστες που τελικά μπόρεσαν να φτάσουν στη Μεσαιωνική Πόλη, εκείνοι που έκλεισαν τα μάτια στην επαιτεία, που έκλεισαν τα ρουθούνια στη βρωμιά, που πέρασαν από τις «Συμπληγάδες Πέτρες», που σκόνταψαν στα εμπορεύματα που εκτίθενται στους δρόμους, τελικά αποφάσισαν ό,τι το καλύτερο είναι να περπατούν στη μέση των πεζόδρομων του μνημείου. Περπατούν μακριά από τις εισόδους των καταστημάτων νιώθοντας έτσι μεγαλύτερη ασφάλεια.
Απέμειναν να ψωνίζουν ή να τρώνε μόνο εκείνοι που στην τσέπη τους έχουν μετρημένα τα λεφτά και ξέρουν πως ό,τι και να συμβεί τα οικονομικά τους είναι συγκεκριμένα.
Πρέπει να σημειωθεί ότι η Παλιά Πόλη δέχεται καθημερινά την επίσκεψη χιλιάδων επισκεπτών. Επίσης, μέσα στην Παλιά Πόλη υπάρχουν 26 μικρά ξενοδοχεία που διαθέτουν συνολικά 350 κλίνες. Οι τιμές διανυκτέρευσης κυμαίνονται από 60 έως 400 ευρώ. Επίσης, υπάρχουν 27 επιχειρήσεις που είναι δηλωμένες ως εκμετάλλευσης ενοικιαζόμενων δωματίων (χωρίς να έχουν το χαρακτήρα ξενοδοχείου), καθώς κι ένας μεγάλος αριθμός αδήλωτων δωματίων, που λειτουργούν με το σύστημα airbnb.
Συνολικά, στη μέσα μεριά των τειχών διανυκτερεύουν περισσότεροι από 1000 τουρίστες και όλοι τους πληρώνουν αρκετά λεφτά για την επιλογή τους αυτή. Οι 1000 τουρίστες διαμένουν σε καταλύματα που τους προσφέρουν μόνο ύπνο ή ύπνο με πρωινό. Δεν υπάρχουν εστιατόρια στα καταλύματα της Παλιάς Πόλης. Αρα, όλοι αυτοί οι επισκέπτες κάπου ξοδεύουν χρήματα για φαγητό, ποτό και αγορές. Αυτό το κάπου δεν είναι η Παλιά Πόλη.
Η αλήθεια είναι πικρή, όμως δεν δικαιούνται να διαμαρτύρονται οι καταστηματάρχες της Μεσαιωνικής Πόλης για τη φετινή αναδουλειά, ούτε και να αποδίδουν το χαρακτηρισμό «φτωχοτουρίστες» στους πολύτιμους επισκέπτες αυτού του τόπου. Η ευθύνη για την κατάντια του μνημείου ανήκει σε όλους. Στους καταστηματάρχες, στους εστιάτορες, στη Δημοτική Αρχή, στους Νόμους, στην αστυνόμευση και στους υπόλοιπους παράγοντες. Δεν υπάρχουν «φτωχοτουρίστες» και ως χαρακτηρισμός είναι τουλάχιστον ντροπιαστικός για όλους εκείνους που αποταμιεύουν χρήματα όλο το χειμώνα, μόνο και μόνο για να περάσουν μερικές ημέρες διακοπών στο νησί μας.
