«Η Τουρκία επιδιώκει να κερδίσει τα πάντα διά της ισχύος, επιχειρεί να νοθεύει τη διαδικασία, θέτοντας ζητήματα αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας. Με αυτούς δεν πρόκειται να τα βρούμε ποτέ! Εκτός κι αν γίνουμε χώρα «μαριονέτα», δηλώνει ο αντιστράτηγος ε.α. Νείλος Χοσάδας, μιλώντας στη «δ» για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και την εκτίμηση ότι με αφορμή τη διακήρυξη φιλίας, χαρακτηρίζεται ως περίοδος με «ήρεμα νερά». Ο κ. Χοσάδας αναφέρεται στην αναγκαιότητα μισθολογικής εξέλιξης των Ενόπλων Δυνάμεων, καθώς οι νέοι δεν βρίσκουν ελκυστικό τον κλάδο, αφού ο βασικός μισθός του ανθυπολοχαγού κυμαίνεται γύρω στα 850 ευρώ!
Η χαμηλή στελέχωση, λόγω αποστρατειών, παραιτήσεων, και χαμηλού αριθμού εισαγωγής στις παραγωγικές σχολές είναι το μεγάλο πρόβλημα και χρήζει άμεσης αντιμετώπισης.
Ο αντιστράτηγος σχολιάζει τις ανακοινώσεις του ΥΕΘΑ για τις αλλαγές στο στράτευμα και με ευθύτητα σχολιάζει τις “κόκκινες γραμμές”, τις τουρκικές αμφισβητήσεις, την Γαλάζια Πατρίδα, το Κυπριακό, τη χρήση veto σε σχέση με Τουρκία, Αλβανία και Βόρειο Μακεδονία.
Αναλυτικά η συνέντευξη:
• Στρατηγέ, να ξεκινήσουμε με την επικαιρότητα, προ ημερών ο υπουργός ΥΕΘΑ Νίκος Δένδιας, ανακοίνωσε αλλαγές στο στράτευμα. Αντιλαμβάνομαι ότι πέραν από την ενίσχυση του στρατιωτικού εξοπλισμού (Rafale, Belhara κλπ) αυτό που έχει πολύ μεγάλη σημασία είναι να υπάρχει το εξειδικευμένο στελεχιακό δυναμικό για να μπορεί να το υποστηρίξει. Θα ήθελα την άποψή σας.
Ο ΥΕΘΑ πριν από λίγες ημέρες ανακοίνωσε κυρία Παμπρή, ότι στους επόμενους 24 μήνες αλλάζει η στρατιωτική θητεία. Θα αποτελεί μια ολοκληρωμένη διαδικασία απόκτησης εκτεταμένων βασικών επιχειρησιακών γνώσεων αλλά και ανάπτυξης ειδικών δεξιοτήτων, απαραίτητων για την επιβίωση στο πλαίσιο των σύγχρονων επιχειρήσεων αλλά και ειδικοτήτων πιστοποιημένων. Επίσης ανέφερε ότι θα γίνουν αλλαγές και στην εφεδρεία και θα υλοποιηθεί πρόγραμμα εθελοντικής στράτευσης γυναικών καθώς και αλλαγή εξοπλισμού των οπλιτών. Κατά την άποψή μου θετικά στοιχεία είναι η εθελοντική στράτευση των γυναικών και ο εκσυγχρονισμός της στολής των μαχητών. Έχουμε περάσει στην εποχή της τεχνικής νοημοσύνης. Σε λίγο καιρό θα φτάσουμε στο σημείο ο μαχητής να μην χειρίζεται ένα όπλο, αλλά ένα κομπιούτερ. Θα πρέπει να τους εφοδιάζουμε με ένα πτυχίο που θα χρησιμοποιούν στην πολιτική τους ζωή. Προβληματίζομαι ότι είναι δύσκολο να γίνει αυτό, γιατί υπάρχει χαμηλή στελέχωση του στρατού και η θητεία είναι από εννέα έως δώδεκα μήνες. Επίσης πρέπει να δοθεί μεγάλη βαρύτητα στην εκπαίδευση της εφεδρείας. Θα πρέπει οι έφεδροι να εκπαιδεύονται τακτικά. Είδατε το Ισραήλ μέσα σε πόσο χρόνο συγκέντρωσε 300.000 εφέδρους! Όσον αφορά την ερώτησή σας αν θα πρέπει να υπάρχει εξειδικευμένο στελεχιακό δυναμικό για να μπορεί να υποστηρίζει τα σύγχρονα οπλικά συστήματα (Rafale, Belhara κα.) που πήραμε ή θα πάρουμε είναι επιβεβλημένο. Καταρχάς κάθε σύμβαση που υπογράφουμε προβλέπει σαν βασικό όρο την εκπαίδευση του προσωπικού. Το θέμα είναι να υπάρχει συνέχεια, δηλαδή αυτοί που θα εκπαιδευτούν να μεταδώσουν τις γνώσεις τους και σε άλλα στελέχη. Το κακό είναι ότι όπως προανέφερα, οι ΕΔ έχουν χαμηλή στελέχωση, λόγω αποστρατειών, παραιτήσεων, χαμηλού αριθμού εισαγωγής στις παραγωγικές σχολές. Αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα και χρήζει άμεσης αντιμετώπισης διότι σε λίγο καιρό δεν θα υπάρχουν στελέχη στις ΕΔ. Οι νέοι γυρίζουν τη πλάτη στις ΕΔ διότι όταν ένας ανθυπολοχαγός παίρνει 890€ βασικό μισθό, ποιος θα πάει στις στρατιωτικές σχολές!
• Πολλοί εξ όσων παρακολουθούν τα εθνικά μας θέματα υποστηρίζουν ότι εν τοις πράγμασι με αφετηρία και τη διακήρυξη φιλίας, δεν ισχύει ότι υπάρχουν «ήρεμα νερά». Η Τουρκία δεν κάνει παραβιάσεις στον εναέριο χώρο, αλλά έχει εντείνει τις παραβιάσεις στα θαλάσσια σύνορά μας και σε κινήσεις που αμφισβητούν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Αιγαίο. Λένε δηλαδή ότι αρχίζει και γίνεται δυσδιάκριτη η διαφορά ανάμεσα στον κατευνασμό και στον ενδοτισμό…
Μπορεί να μην γίνονται παραβιάσεις στον εναέριο χώρο, αλλά στα θαλάσσια σύνορά μας γίνονται κινήσεις που αμφισβητούν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Αιγαίο. Δεν ισχύει ότι υπάρχουν “ήρεμα νερά”. Έχουμε τα γεγονότα που έγιναν στην Κάσο με το Ιταλικό σκάφος, έχουμε καθημερινά γεγονότα με Τούρκους ψαράδες που ψαρεύουν σε ελληνικά χωρικά ύδατα, έχουμε επεισόδια με ελληνικές και τουρκικές ακταιωρούς, με λαθρομετανάστες, που δεν βγαίνουν στα ΜΜΕ για ευνόητους λόγους. Πράγματι θεωρώ ότι γίνεται δυσδιάκριτη η διαφορά ανάμεσα στον κατευνασμό και τον ενδοτισμό.
• Θεωρείτε ότι έχουν γίνει ουσιαστικά βήματα μεταξύ των δύο πλευρών; Ρωτώ σε σχέση και με το περιβόητο καλώδιο, την ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας και Κύπρου. «Δεν πρόκειται να βάλει στο ζύγι ζητήματα κυριαρχίας», υποστηρίζει η κυβέρνηση. «Επιτρέψαμε με Oruts Reis, Κάσο κ.α. να ξεθωριάσουν οι κόκκινες γραμμές» λένε όσοι αμφισβητούν τις εξελίξεις. Τι πιστεύετε;
Θεωρώ ότι δεν έχουν γίνει ουσιαστικά βήματα μεταξύ των δύο πλευρών, υπάρχουν βασικές διαφορές. Πώς είναι δυνατόν να πάμε σε λύσεις όταν υπάρχει το casus belli από το 1955, το Τουρκολιβυκό μνημόνιο, η Γαλάζια πατρίδα; Η μόνη συζήτηση που μπορεί να γίνει είναι η οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ. Και πρέπει να είμαστε κάθετοι, 12 ν.μ! Δεν μπορείς να λες για διάλογο όταν ο Τούρκος αρνείται να συμμετάσχει σε ΝΑΤΟΪΚΗ άσκηση (η Αεροπορία του) γιατί δεν αναγνωρίζει το FIR Αθηνών, όταν παρεμποδίζει τις έρευνες με πολεμικά πλοία, του ιταλικού πλοίου στα ελληνικά χωρικά ύδατα της Κάσου για τη διασύνδεση του ηλεκτρονικού καλωδίου Ελλάδος-Κύπρου, όταν καθημερινά στο Αιγαίο σπρώχνει χιλιάδες λαθρομετανάστες στα ελληνικά νησιά. Για ποιο διάλογο μιλάμε; Η Τουρκία επιδιώκει να κερδίσει τα πάντα διά της ισχύος, επιχειρεί να νοθεύει τη διαδικασία, θέτοντας ζητήματα αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας. Με αυτούς δεν πρόκειται να τα βρούμε ποτέ! Εκτός αν γίνουμε χώρα “μαριονέτα”.
• Η Τουρκία βάζει διαρκώς νέα θέματα στην ατζέντα των διεκδικήσεών της. Ζητά δύο κράτη στην Κύπρο, δεν αναγνωρίζει την κυπριακή ΑΟΖ, απαιτεί την παραίτηση της Ελλάδας από τα κυριαρχικά της δικαιώματα στο Αιγαίο, θέτει ζήτημα τουρκικής μειονότητας σε Θράκη και Κύπρο. Είναι ανάγνωση του Διεθνούς Δικαίου, αλά Τούρκα;
Η Τουρκία θα βάζει διαρκώς νέα θέματα στην ατζέντα των διεκδικήσεων για να κερδίσει ότι περισσότερο μπορεί. Όντως ζητά δύο κράτη στην Κύπρο, δεν αναγνωρίζει κυπριακή ΑΟΖ, θέτει θέμα τουρκικής μειονότητας σε Θράκη και ζητάει τη παραίτηση της Ελλάδας από τα κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο. Εμείς τι θα κάνουμε είναι το ζητούμενο! Όταν ακούς τον υπουργό Εξωτερικών κύριο Γεραπετρίτη να υποστηρίζει σθεναρά την άποψη «Η ειρήνη πάνω από όλα, ακόμα και με κόστος» προβληματίζεσαι με το τι εννοεί. Είναι δική του άποψη ή γραμμή της κυβέρνησης; Δεν διαπραγματευόμαστε κυριαρχικά δικαιώματα! Η Κύπρος είναι μία, με δική της ΑΟΖ. Τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Αιγαίο 12 νμ είναι αδιαπραγμάτευτα, βάσει του διεθνούς δικαίου και δεν υπάρχει τουρκική μειονότητα στη Θράκη, μόνο μουσουλμανική βάση της συνθήκης της Λωζάνης. Όλα τα άλλα είναι ανάγνωση του Διεθνούς Δικαίου αλά Τούρκα, όπως λέτε.
• Θα επιμείνω στο Κυπριακό. Ο Κ. Μητσοτάκης και ο Ν. Χριστοδουλίδης από το βήμα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών απάντησαν στην πρόταση Ερντογάν, υποστηρίζοντας ότι η θέση μας σε καμία περίπτωση δεν περιλαμβάνει και ποτέ δεν πρόκειται να περιλάβει τη λύση δύο κρατών. Ποτέ δεν πρόκειται η Ελλάδα να συζητήσει καν κάτι που να εμπεριέχει τον όρο για την αναγνώριση του ψευδοκράτους.
Από την έδρα του ΟΗΕ ο Ερντογάν ζήτησε την αναγνώριση του ψευδοκράτους. Όταν ο Ερντογάν μιλάει για αναγνώριση δύο κρατών δεν εννοεί ίδρυση δύο κρατών. Εννοεί αναγνώριση ως κρατική οντότητα της κατεχόμενης από τη Τουρκία Κύπρου, την αυτοκατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας και τη σύσταση συνομοσπονδίας από δύο συνιστώντα κράτη με κυριαρχική και πολιτική ισότητα. Δεν συμφέρει στην Τουρκία η λεγόμενη λύση των δύο κρατών γιατί επιζητεί τον πλήρη έλεγχο της Μεγαλονήσου. Συνομοσπονδία επιδιώκει για να ασκεί τον πλήρη έλεγχο σε αυτό που θα ονομασθεί «Τουρκοκυπριακό κράτος» και όμηρο και φιλανδοποιημένο, το Ελληνοκυπριακό, βάζοντας χέρι σε όλους τους ενεργειακούς πόρους της Κύπρου και θα αποκτήσει στρατηγικό έλεγχο της Ανατολικής Μεσογείου. Πολύ σωστά λοιπόν, ο κύριος Μητσοτάκης και ο κύριος Χριστοδουλίδης απάντησαν στον Ερντογάν.
• Αν υπήρχε ελληνική κυβέρνηση με μια ανεξάρτητη και πατριωτική εξωτερική πολιτική θα είχε χρησιμοποιήσει το βέτο στην τελωνειακή ένωση, αλλά και στη χρηματοδότηση της Τουρκίας από την Ε.Ε. Αν είχαμε επικαλεστεί τη χρήση βέτο θα είχαν αντιληφθεί Αλβανία, Τουρκία, αλλά και το κράτος των Σκοπίων ότι η σχέση τους με την Ευρώπη, περνάει από την Ελλάδα, ισχυρίζονται φωνές στην αντιπολίτευση. Είναι το βέτο όπλο στα χέρια μας;
Φυσικά και είναι το βέτο σημαντικό όπλο στα χέρια της εκάστοτε κυβέρνησης και θα έπρεπε να το είχαμε χρησιμοποιήσει στην τελωνειακή ένωση και στη χρηματοδότηση της Τουρκίας από την Ε.Ε. Επίσης πρέπει να δώσουμε να καταλάβουν (Σε Τουρκία, Αλβανία και Σκόπια) ότι η σχέση τους με την Ευρώπη περνάει από την Ελλάδα. Διότι το ίδιο θα έκαναν και αυτοί στη θέση μας, αυτό είναι το μόνο σίγουρο! Αλλά όπως καταλαβαίνετε παίζονται άλλα παιχνίδια που εμείς δεν γνωρίζουμε! Τέλος θα ήθελα να προσθέσω, ότι πρέπει να αφήσουμε την ήπια πολιτική αντίδραση, να περάσουμε σε δυναμικές καταστάσεις, να θωρακίσουμε τη χώρα μας, να μην κάνουμε υποχωρήσεις, να δώσουμε μεγάλη βαρύτητα στο προσωπικό των ΕΔ που τόσα χρόνια είναι παραμελημένο από όλες τις κυβερνήσεις! Μπορεί να έχεις σύγχρονα όπλα, αλλά το προσωπικό είναι εκείνο που το χειρίζεται και θα είναι στη πρώτη γραμμή όταν θα χρειαστεί! Όταν έχεις ισχυρές ΕΔ δεν φοβάσαι κανέναν!
Νείλος Χοσάδας: «Δυσδιάκριτη η διαφορά ανάμεσα στον κατευνασμό και τον ενδοτισμό στις σχέσεις με την Τουρκία»
