Με απόφαση που εξέδωσε το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Ρόδου, με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, απορρίφθηκε η αίτηση της εκμισθώτριας του ιστορικού πύργου του Ρολογιού, κοντά στο τέμενος του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς, στη Μεσαιωνική Πόλη κατά του Βακούφ, που διατείνεται ότι θέλει να αξιοποιήσει το ακίνητο ως μουσείο μουσουλμανικής ιστορίας και κίνησε τις διαδικασίες της αποβολής της από το μίσθιο.
Η ένδικη διαφορά του Βακούφ με την εκμισθώτρια, κάτοικο Μεσαιωνικής Πόλης, απασχόλησε το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου, που με απόφασή του διέταξε την έξωση της εκμισθώτριας.
Η τελευταία άσκησε έφεση και ταυτόχρονα προσέφυγε με αίτηση αναστολής αρμοδίως ζητώντας μάλιστα την έκδοση προσωρινής διαταγής για την παραμονή της στο μίσθιο.
Το ακίνητο είχε μισθωθεί τον Μάιο του 1992 για 20ετία στον πατέρα της εναγόμενης και είχε συμφωνηθεί να χρησιμοποιηθεί ως εστιατόριο-ζαχαροπλαστείο-μπαρ καθώς και για οποιαδήποτε άλλη επιχείρηση που θα εγκριθεί από τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες, με αντικείμενο στην εστίαση και ψυχαγωγία, αντί μηνιαίου μισθώματος 132,06 ευρώ, καταβαλλόμενου εντός του πρώτου 5ημέρου κάθε μισθωτικού μηνός και αποδεικνυόμενης της καταβολής μόνο με έγγραφη απόδειξη, αναπροσαρμοζόμενου, όπως αρχικά συμφωνήθηκε, ανά διετία, σε ποσοστό 15% επί του εκάστοτε καταβαλλόμενου μηνιαίου μισθώματος, πλέον ολοκλήρου του χαρτοσήμου.
Με το μισθωτήριο συμφωνήθηκε επίσης ότι ο μισθωτής αναλαμβάνει την υποχρέωση με δικά του έξοδα καθ’ όλη τη διάρκεια της μίσθωσης να συντηρεί για την καλή λειτουργία του και το μεγάλο ρολόι που βρίσκεται επί του παραπλεύρως από το μίσθιο ακίνητο πύργου, παραχωρώντας του το δικαίωμα χρήσεως του ελεύθερου χώρου γύρω από το κτήριο του ωρολογίου, καθώς και να ανοίξει θύρα επικοινωνίας μετά του μισθίου και του ελεύθερου χώρου γύρω από το κτήριο του ωρολογίου.
Σύμφωνα με την αίτηση δυνάμει συμπληρωματικής-τροποποιητικής πράξης τον Ιούνιο του 1996 τροποποίησαν το ως άνω μισθωτήριο. Το μηνιαίο μίσθωμα καθορίστηκε σε 199,56 ευρώ, αναπροσαρμοζόμενο, όπως αρχικά συμφωνήθηκε, ανά διετία, σε ποσοστό 15% επί του εκάστοτε καταβαλλόμενου μηνιαίου μισθώματος, πλέον ολοκλήρου του χαρτοσήμου, καταβαλλόμενο το πρώτο 5ήμερο κάθε μισθωτικού μήνα.
Το Βακούφ δήλωσε ότι για την κάλυψη των εξόδων συντήρησης του Πύργου του Ρολογιού, επιτρέπεται στο μισθωτή η τοποθέτηση στο ισόγειο του Πύργου του Ρολογιού πάγκου εκθέσεως τουριστικών ειδών προς πώληση, σχέση έχοντα με το ρολόι.
Τον Ιούνιο του 2007 υπεγράφη και νέο ιδιωτικό συμφωνητικό μίσθωσης, αφού εξοφλήθηκαν τα μέχρι τότε οφειλόμενα μισθώματα, με το οποίο επετράπη στο μισθωτή να χρησιμοποιεί το ακίνητο και για εμπορική χρήση αλλά και ως κατοικία του.
Για την παραπάνω μίσθωση εκδόθηκε τον Ιούλιο του 1991 απόφαση της Επιτροπής της Νομαρχίας Δωδεκανήσου.
Ο μισθωτής χρησιμοποιούσε τις δύο αυλές και το ισόγειο ως καφετέρια, την ανατολική της αυλή ως πάρκινγκ, τον πρώτο όροφο ως κατοικία και τον Πύργο του Ωρολογίου ως επισκεπτόμενο χώρο μνημειακού ενδιαφέροντος από τους πελάτες του.
Την 11η Νοεμβρίου 2008 απεβίωσε στη Ρόδο, άνευ διαθήκης, ο αρχικός μισθωτής και άφησε μόνη εξ αδιαθέτου κληρονόμο του την εναγομένη κόρη του.
Με τη σιωπηρή και μόνο αποδοχή της κληρονομιάς του, υπεισήλθε ως μισθώτρια στην υφιστάμενη, κατά τον θάνατό του, μισθωτική σύμβαση.
Το Βακούφ ισχυρίζεται ότι η εναγόμενη παρά το ό,τι η μίσθωση συνήφθη για 20ετή διάρκεια και επομένως έληξε την 30ή Απριλίου 2012, παραμένει στο μίσθιο παρά το νόμο και παρά τη βούλησή του, αρνούμενη να αποδώσει τη χρήση του.
Η εκμισθώτρια διαμαρτύρεται για τον ισχυρισμό αυτό και ζήτησε να παραμείνει ως έχει δικαίωμα στο μίσθιο.
Το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου έκρινε ότι η μίσθωση έχει πράγματι λήξει.
Το Βακούφ εκπροσωπεί ο δικηγόρος κ. Παντελής Αποστολάς και την εκμισθώτρια οι δικηγόροι κ.κ. Λευτέρης Περίδης και Ακης Μεϊμάρης.
