Σόου στα συντρίμμια

Το σόου στα συντρίμμια, πραγματικά και μεταφορικά- βρίσκει πάντα και θεατές, αλλά και πρόθυμους κομπάρσους. Κάπως έτσι είδαμε πριν μέρες τον κ. Τσίπρα να λύνει το προσφυγικό με τον κ. Μοσκοβισί , πίνοντας καφέ μ’ έναν μετανάστη και αγκαλιάζοντας έναν καραβοτσακισμένο Αφγανό – κι όλα αυτά, εννοείται, πάντα με τα μικρόφωνα της ΕΡΤ να καταγράφουν Κάπως έτσι πήρε το πρωθυπουργικό αεροσκάφος την περασμένη εβδομάδα -το οποίο αντί να το πουλήσει τελικά το έχει τόσο πολύ αγαπήσει και δεν κάνει πια χωρίς αυτό- και ξαναέλυσε το προσφυγικό, αυτή τη φορά με καλεσμένο τον κ. Σουλτς- κι αυτόν δεν τον αγαπούσε, αλλά τώρα τον αγάπησε- βλέποντας live μια διάσωση, έκανε αστεία με ένα μικρό προσφυγόπουλο, είδε προβληματισμένος τους καταυλισμούς και ότι άλλο του έδειχαν οι παρατρεχάμενοι. Και κάπως έτσι ο κ. Τσίπρας συνέχισε την παράδοση που πολύ πριν απ’ αυτόν θεμελίωσαν οι ηγέτες της μικρής μας χώρας: να κάνουν αισθητή την απολύτως μάταιη παρουσία τους δίπλα στον ξεπαγιασμένο, τσουρουφλισμένο ή παντοιοτρόπως μπαϊλντισμένο ψηφοφόρο. όπως έκανε ο Α. Σαμαράς όταν οι Κεφαλονίτες του έδειχναν τις ρωγμές, όπως ο Κ. Καραμανλής ενώ του επεδείκνυαν τ’ αποκαΐδια, όπως και ο Γ. Παπανδρέου καθώς τον τριγυρνούσαν στα χιόνια.