Ο Αντιπρόεδρος της Βουλής και Βουλευτής Δωδεκανήσου της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Δημήτρης Κρεμαστινός, παραχώρησε ραδιοφωνική συνέντευξη στη Φωνή της Ελλάδας της ΕΡΤ και στο δημοσιογράφο Θάνο Σιαφάκα, για την εκλογή επικεφαλής του νέου προοδευτικού φορέα.
Στη συνέντευξη ο Δημήτρης Κρεμαστινός μίλησε για τη σημασία της μεγάλης συμμετοχής του κόσμου και τις αλλαγές που υπαγορεύει το αποτέλεσμα των εκλογών στην επικεφαλής της παράταξης κυρία Γεννηματά. Τόνισε ιδιαίτερα ότι δεν υπάρχουν νικητές και νικημένοι των εκλογών υπάρχει κατάθεση ιδεών τις οποίες υποχρεούται να αξιοποιήσει ο αρχηγός της παράταξης.
Ολόκληρη η συνέντευξη, ακολουθεί:
Κύριε Κρεμαστινέ, θα ήθελα ένα πρώτο σχόλιό σας σε σχέση και με τη συμμετοχή, εάν το ποσοστό σας ικανοποιεί και αν είναι πρόκριμα για τη συνέχεια, γιατί αυτό είναι το ζητούμενο.
Καταρχήν, κύριε Σιαφάκα, το ότι πάνω από 200 χιλιάδες άνθρωποι, αποφάσισαν να στηθούν στις ουρές και να πληρώσουν τα 3 ευρώ για να συμμετάσχουν στην εκλογή σημαίνει ότι υπάρχει αίτημα αλλαγής. Αλλαγής όμως προς τα πού, προς πάσα κατεύθυνση; Η απάντησή μου είναι ναι, προς πάσα κατεύθυνση.
Αλλαγή να’ ναι και ό,τι να’ ναι, δηλαδή;
Αλλαγή προς πάσα κατεύθυνση, εννοώ, θέλουμε μόνο για το ΠΑΣΟΚ, τη Δημοκρατική Συμπαράταξη ή για όλα τα κόμματα; Εγώ το μεταφράζω ως ότι ο κόσμος θέλει αλλαγές. Η σημερινή Κυβέρνηση που υποσχέθηκε αλλαγές, στην πραγματικότητα έκανε ακριβώς το αντίθετο. Αυτό, λοιπόν, ο κόσμος το έχει εισπράξει. Δεν έχει κατέβει στους δρόμους αλλά μόλις του δόθηκε η πρώτη ευκαιρία, αυτές οι εκλογές, εμφανίστηκε στις ουρές να περιμένει και ώρες ακόμα, για να ψηφίσει. Αυτό είναι το ένα γεγονός.
Το δεύτερο γεγονός, κατά τη γνώμη μου κύριε Σιαφάκα είναι ότι η κυρία Γεννηματά που φαίνεται ως πιθανότερο να κερδίσει την εκλογή και την άλλη Κυριακή, θα πρέπει να λάβει υπόψη της ότι το άνω του 50% του χώρου της θέλει αλλαγές, στην ουσία, στη νοοτροπία, στη μεταβολή του κόμματος σε ένα ευρωπαϊκό κόμμα και με καθαρά δημοκρατική έκφραση. Αυτό θέλει ο κόσμος που προσήλθε ή, αν θέλετε, η πλειοψηφία του. Και βεβαίως, η κυρία Γεννηματά που είναι ένα μεγάλο ιστορικό στέλεχος οφείλει να λάβει αυτό το ζήτημα υπόψη της.
Ο κόσμος όμως θέλει τις αλλαγές; Αναφέρομαι για μέσα στο χώρο της κεντροαριστεράς διότι υπήρξε ένας προσανατολισμός πολύ συγκεκριμένος. Η κυρία Γεννηματά έχει δώσει δείγματα πολιτικής, δεν αναφέρομαι στον κύριο Ανδρουλάκη που οι περισσότεροι δεν γνωρίζουμε τα πολιτικά του πιστεύω. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως, γνωρίζουμε για παράδειγμα τη θέση της κυρίας Γεννηματά για την απλή αναλογική. Πώς διασφαλίζεται αυτό που λέτε ότι ο κόσμος θέλει τις αλλαγές και μάλιστα μέσα στον ίδιο τον κεντροαριστερό φορέα;
Ο κόσμος εκφράστηκε δημοκρατικά. Κάθε υποψήφιος είχε μια ατζέντα την οποία δημοσιοποίησε και ο κόσμος εκφράστηκε. Δεν εκφράστηκε για τα πρόσωπα, διάλεξε πρόσωπα με βάση τις ιδέες τους. Αυτό πρέπει να το λάβει υπόψη ο αρχηγός του κόμματος που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι η κυρία Γεννηματά. Είναι απόψεις καταγεγραμμένες του χώρου όχι των προσώπων.
Εδώ όμως είναι ένα παράδοξο. Γιατί έχουμε πρόσωπα χωρίς να έχουμε κόμμα, έχουμε πρόσωπα χωρίς κεντρική πολιτική κατεύθυνση. Έχουμε θέσεις και απόψεις αλλά κεντρική γραμμή δεν έχουμε.
Ακριβώς, έχουμε θέσεις. Αυτό λοιπόν καλείται να συνθέσει ο νέος αρχηγός με ένα συνέδριο και να λάβει υπόψη του την εντολή την οποία έδωσε ο κόσμος. Ο κόσμος δεν αποδοκίμασε κατά άνω του 50% την κυρία Γεννηματά, αντιθέτως την τίμησε αλλά έδωσε και ένα στίγμα για το πώς πρέπει να κινηθεί ο χώρος από εδώ και μπρος.
Τώρα, θα ήθελα δυο κουβέντες και για τον κύριο Ανδρουλάκη ο οποίος μπαίνει εκ των πραγμάτων, με αυτό το ποσοστό και το γεγονός ότι περνά στο δεύτερο γύρο, μπαίνει και στο κάδρο το αρχηγικό. Μπαίνει μια παρακαταθήκη για τον ίδιο σε πολιτικό επίπεδο και όχι μόνο. Πιστεύετε ότι η πολιτική του, οι θέσεις του και οι απόψεις του θα συμβάλουν στη διαδικασία της ενότητας που είναι ένα ζητούμενο όλα αυτά τα χρόνια για τον κεντροαριστερό χώρο; Ή θα λειτουργήσει πιο πολύ με ρήξεις, με αντιπαραθέσεις, με αντικρούσεις που ενδέχεται να τραυματίσουν την παράταξη; Να υπενθυμίσω μια πρώτη ρήξη, σύγκρουση τον Απρίλιο του ’17 για την πορεία του κεντροαριστερού φορέα.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης είναι ένας νέος άνθρωπος, αν θέλετε, με φιλοδοξίες θεμιτές και ικανότητες ασφαλώς. Αλλά εκείνο το οποίο του είπα -και το είπα και σε όσους μου έκαναν την τιμή να ζητήσουν τη γνώμη μου – είναι ότι θα πρέπει μέσα στον συγκεκριμένο χώρο όπου κινείται να περάσει τις προοδευτικές θέσεις του, στη φάση αυτή. Και βεβαίως, αυτό θα εκτιμηθεί. Το να έχουμε αντιπαραθέσεις εντός του χώρου δεν είναι θετικό για κανέναν και κυρίως για τους ίδιους τους αρχηγούς. Δηλαδή, οι παλιότερες αντιπαραθέσεις ακόμα υπάρχουν εντός του χώρου και αυτό πρέπει να σταματήσει. Και πιστεύω ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης σαν νέος πολιτικός έχει την υπευθυνότητα αυτά τα πράγματα να τα υποστηρίξει και να τα περάσει. Γιατί το ποσοστό που πήρε είναι σημαντικό.
Υπάρχουν δύο θέματα που θίξατε έμμεσα. Το ζήτημα της ενότητας και το ζήτημα της σύνθεσης που έχουν και συνάφεια. Δηλαδή πώς διαφορετικές απόψεις και θέσεις που ακούστηκαν όλο αυτό το χρονικό διάστημα θα οδηγηθούν τελικά στη σύνθεση ή θα έχουμε αντάρτικα ή διαφοροποιήσεις που ενδεχομένως θα οδηγήσουν ακόμα και σε διαφοροποιήσεις;
Το κύριο σύνθημα της κυρίας Γεννηματά και όσων την υποστήριξαν ήταν η ενότητα. Νομίζω ότι αυτό μπορεί να το διασφαλίσει. Και το απέδειξε με την εκλογή της ως αρχηγού του ΠΑΣΟΚ το οποίο οδήγησε στην τρίτη θέση στη Βουλή μεταξύ των κομμάτων του δημοκρατικού/ευρωπαϊκού τόξου. Άρα λοιπόν την ενότητα, η κυρία Γεννηματά έχει δείξει ότι ξέρει τη συνταγή –ας μου επιτραπεί η έκφραση- για να την επιβάλει, και αυτό θα είναι και η μεγάλη της επιτυχία.
Το γεγονός κύριε Κρεμαστινέ ότι ψήφισαν αρκετοί ηλικιωμένοι σε ένα κόμμα που θέλει να ατενίζει με αισιοδοξία το αύριο, αντιλαμβάνεστε ότι δεν το λέω ρατσιστικά αλλά το γεγονός ότι αρκετοί ηλικιωμένοι που έχουν και ένα συναισθηματικό δέσιμο με τον Ανδρέα Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ των προηγούμενων δεκαετιών, σας προβληματίζει;
Όχι, καθόλου. Κύριε Σιαφάκα, εγώ το θεωρώ πολύ θετικό το να υπάρχουν ρίζες και να σέβεσαι τις ρίζες σου σημαίνει ότι βλέπεις με αισιοδοξία το μέλλον. Και εκείνο που μπορώ να σας πω είναι ότι αν παρατηρήσετε τις μεγάλες δυνάμεις σήμερα, τις ΗΠΑ, τη Γερμανία, δεν έχουν επικεφαλής νέους πολιτικούς. Βέβαια, υπάρχουν και αντίθετες απόψεις. Ότι π.χ., η Γαλλία έδωσε το Μακρόν. Αλλά ο Μακρόν είναι μια άλλη ιστορία, δεν είναι ακριβώς πολιτική ιστορία, κατά τη γνώμη μου.
Καλά, δεν είναι ηλικιακό το ζήτημα τώρα. Είναι μια σύνθεση. Δεν κυβερνάς μόνο με την ηλικία. Κυβερνάς και με την εμπειρία, με τις γνώσεις, με το βιογραφικό σου, με τις πολιτικές σου θέσεις. Ας μην μπούμε σε μια ρατσιστική λογική ότι όσοι είναι πάνω από 75 δεν κάνουν για την πολιτική.
Δεν εννοώ αυτό. Εννοώ ότι η πείρα είναι μεγάλο πράγμα στη ζωή για να μπορεί κανείς εύκολα να το πετάξει. Για αυτό είπα το παράδειγμα με τις μεγάλες δυνάμεις. Σημασία δεν έχει πόσων χρονών είσαι αλλά πόσων χρονών είναι οι ιδέες σου. Ο Γεώργιος Παπανδρέου σε ηλικία 77 ετών χαρακτηρίστηκε ο «Γέρος της Δημοκρατίας».
Μιας και μιλήσατε για τον Γέρο της Δημοκρατίας, χθες είδαμε να κάνουν δηλώσεις και στελέχη της λεγόμενης «παλαιάς φρουράς» του ΠΑΣΟΚ. Είδαμε τον Κώστα Σημίτη, τον Βαγγέλη Βενιζέλο – έλειπε χθες από τη διαδικασία ο Ανδρέας Παπανδρέου;
Όχι, ο Ανδρέας Παπανδρέου τους καθοδηγεί όλους και όσοι έκαναν το λάθος να στραφούν κατά των ιδεών ή της προσωπικότητάς του μέσα στο ίδιο το κόμμα, ακόμα και μετά την αποχώρησή του από τη ζωή, το πλήρωσαν ακριβά.
Το πλήρωσαν, ενδεχομένως, και με τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ κύριε Κρεμαστινέ…
Ο Ανδρέας Παπανδρέου είναι αυτή τη στιγμή η καθοδηγητική ιδεολογική δύναμη σε αυτόν τον χώρο.
