Kούλλα Ρούσσου του Ηρακλή και της Ειρήνης
Κορυφαία Δικηγόρος Ποινικού Δικαίου της Βόρειας Επικράτειας της Αυστραλίας-Οικονομολόγος και Ειδικός Τέχνης : “Η Καλυμνιά που κέρδισε την δίκη για τα δικαιώματα των Αβορίγινων ντόπιων γηγενών Αυστραλών, στο μεγαλύτερο site τις Αυστραλιανής Ομογένειας. Η δίκη-σταθμός για την “κλεμμένη γενιά” των Ιθαγενών Αυστραλίας κατά της Βρετανικής Κοινοπολιτείας, στην οποία έχει συντονιστικό ρόλο, υπήρξε από τις υποθέσεις με τη μεγαλύτερη πολιτική σημασία στην ιστορία της χώρας. Πρώτη ξαδέλφη του τ. δημάρχου Γιώργου Ρούσσου.
Η Κούλα Ρούσσου μας θυμίζει πως το ελληνικό στοιχείο της Αυστραλίας δεν ανθίζει μόνο στη Μελβούρνη.
Με έδρα τη Βόρεια Επικράτεια, η δικηγόρος ποινικού δικαίου είχε αναλάβει στα μέσα του ’90 μια ιστορική υπόθεση για την απονομή δικαιοσύνης στις “κλεμμένες γενιές” των Πρώτων Κατοίκων της χώρας.
Αλλά η νομική δεν είναι η μοναδική επιστήμη που την κέρδισε, Ακολουθώντας το γνωμικό των προγόνων της, Ἐὰν ᾖς φιλομαθής, ἔσει πολυμαθής, η κ. Ρούσσου απασχολείται και ως έφορος τέχνης, ολοκληρώνοντας το μεταπτυχιακό της στον τομέα.
Αποκαλεί τον εαυτό της “γέννημα θρέμμα της γης των Larrakia”. Οι γονείς της μετανάστευσαν εκεί από την Κάλυμνο.
“Ο πατέρας μου, που έφυγε πρόσφατα, ήρθε στο Darwin to 1956 και η μητέρα μου με την οικογένειά της το 1963, γνωρίστηκαν και ερωτεύτηκαν”.
Πάνω από το 8 τοις εκατό του πληθυσμού του Darwin είναι ελληνικής καταγωγής, οι περισσότεροι μάλιστα από το νησί της Καλύμνου.
“Υπάρχει πάντα αυτή η αίσθηση για τη Μελβούρνη ως το επίκεντρο της ελληνικότητας, ενώ ουσιαστικά το Darwin είναι αυτό με τον σημαντικό [αναλογικά] ελληνικό πληθυσμό… 10% του πληθυσμού εδώ είναι Έλληνες ή ελληνικής καταγωγής.
“Έχουμε ισχυρούς δεσμούς με ένα ευρύτερο αίσθημα της οικογένειας εδώ, αλλά και οικογένεια πίσω στο νησί”.
Η κ. Ρούσσου κάνει ακόμη λόγο για “καθοριστικό” ρόλο της ομογένειας “στην αυστραλιανή ιστορία μαργαριταριών στη βόρεια Αυστραλία”.
Αναφέρεται σε οικογένειες όπως των Πασπάλη από τη Δυτική Αυστραλία που “έγιναν σπόνσορες για Ελληνες δύτες σφουγγαράδες”.
“Προσέλαβαν Καλύμνιους γιατί δεν μπορούσαν να προσλάβουν Ιάπωνες, λόγω της πολιτικής ατμόσφαιρας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου”, εξηγεί.
Η σημερινή Αυστραλία έχει διαμορφωθεί ως μωσαϊκό μετανάστευσης, με την μεταπολεμική γενιά Ελλήνων ξενιτεμένων που έγιναν κομμάτι της να σβήνει σιγά-σιγά.
Ο πατέρας της είναι από αυτούς που έφυγαν πρόσφατα.
“Μου αρέσει να τους αποκαλώ τη δική μας ηρωική γενιά”, λέει για τη γενιά του πατέρα της, περιγράφοντας μια απαράμιλλη ψυχική ανθεκτικότητα που “θα μας λείψει”.
Πράγματι, πρόκειται για ανθρώπους που πέρασαν πόλεμο, Κατοχή, εμφύλιο, πείνα, φτώχεια και στέρηση. Ως μετανάστες δούλεψαν σκληρά, βίωσαν τον ρατσισμό και ζούσαν τη ζωή με τα όλα της.
Η κ. Ρούσσου συνεχίζει επάξια αυτή την παρακαταθήκη σθένους και αξιών.
Η δίκη-σταθμός για την “κλεμμένη γενιά” των Ιθαγενών Αυστραλίας Cubillo & Gunner κατά της Κοινοπολιτείας, στην οποία έχει συντονιστικό ρόλο, υπήρξε από τις υποθέσεις με τη μεγαλύτερη πολιτική σημασία στην ιστορία της χώρας.
Η Ελληνοαυστραλή δικηγόρος είχε τότε μόλις ξεκινήσει ένα νέο κεφάλαιο στη σταδιοδρομία της, στη Νομική Υπηρεσία Αβοριγίνων στον τομέα ανηλίκων.
Εκπρόσωποι της “κλεμμένης γενιάς” την παρότρυναν να κάνει αίτηση για τη θέση “που περιλάμβανε τον συντονισμό των αγωγών λίγο περισσότερων από 2000 ατόμων.
Ο Jack Rush QC (πρώην δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου Βικτώριας) ήταν ο επικεφαλής νομικός σύμβουλος βοηθούμενος από τον Mark Dreyfuss, ο οποίος είναι σήμερα Σκιώδης υπουργός Δικαιοσύνης και την Melinda Richards QC.
“Συντόνιζα μάρτυρες όπως τις Ιθαγενείς γυναίκες από τις απομακρυσμένες περιοχές Utopia που θυμούνταν να τους έχουν πάρει μακριά τα παιδιά τους… και άλλους μάρτυρες από απομακρυσμένες κοινότητες Ιθαγενών… και ειδικούς στον τομέα ανθρωπολογίας, ιστορίας και κοινωνιολογίας”.
Στα νεανικά τότε χρόνια της έμελλε να εντρυφήσει στην ιστορία της γης όπου γεννήθηκε και έζησε.
“Μεγάλωσα με Ιθαγενείς… γείτονες και στενούς φίλους, αλλά δεν αντιλαμβανόμουν ως ενήλικας… τη σκοτεινή ιστορία, τη μυστική ιστορία αυτής της χώρας, παιδιών που τα απομάκρυναν από τις οικογένειές τους, για κανέναν άλλον λόγο πέρα από το χρώμα του δέρματός τους”.
Η ίδια λέει πως δεν μπορούσε να μην αγωνιστεί για να διορθώσει τις αδικίες και το τραύμα που είχαν υποστεί φίλοι, συνάδελφοι και γείτονες Ιθαγενείς.
Επιστροφή στο σήμερα και η δικηγόρος ποινικού δικαίου ετοιμάζεται να ολοκληρώσει τις μεταπτυχιακές της σπουδές ως έφορος τέχνης στο πανεπιστήμιο Μελβούρνης.
“Είχα μεγάλη αγάπη για τις τέχνες από όταν ήμουν έφηβη ακόμη”, λέει και συμπληρώνει πως η τέχνη “με βοηθά να κάνω τη δουλειά μου ως δικηγόρος ποινικού καλύτερα”.
neoskosmos.com
