Μία σημαντική δικαστική απόφαση εκδόθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2025 από το Μονομελές Πρωτοδικείο της Ρόδου, δίνοντας τέλος σε μία πολύπλοκη ιδιοκτησιακή διαμάχη στο Καστελλόριζο.
Στο επίκεντρο της υπόθεσης βρέθηκαν επτά ακίνητα, τα οποία ανήκουν σε κατασκευαστική εταιρεία με έδρα το Λονδίνο και αμφισβητήθηκαν λόγω διαφορών στα τοπογραφικά διαγράμματα.
Η υπόθεση αφορούσε στην ύπαρξη ενός παραδοσιακού λιθόστρωτου δημοτικού πεζόδρομου, ο οποίος έχει καταγραφεί από το 1850 και εξυπηρετεί τις ανάγκες διέλευσης των κατοίκων.
Ωστόσο, ένα τοπογραφικό διάγραμμα που συντάχθηκε τον Αύγουστο του 2017 από μηχανικό παρουσίαζε τον πεζόδρομο με διαφορετικές διαστάσεις, δημιουργώντας επικαλύψεις με τα ιδιωτικά ακίνητα της κατασκευαστικής εταιρείας.
Αυτό οδήγησε στη χορήγηση βεβαίωσης από τη Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών και Υποδομών Ρόδου, η οποία αμφισβητούσε την κυριότητα της εταιρείας στα τμήματα γης που εμπλέκονταν στην υπόθεση.
Το δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα αποδεικτικά στοιχεία, μεταξύ των οποίων τα τοπογραφικά διαγράμματα και τις τεχνικές εκθέσεις μηχανικών, έκρινε ότι το εναγόμενο μέρος προέβη σε εσφαλμένη εκτίμηση των δεδομένων.
Μεταξύ των κρίσιμων αποδεικτικών στοιχείων ήταν το τοπογραφικό διάγραμμα του Ιουνίου 2020, το οποίο αποτύπωνε με ακρίβεια τα επίμαχα ακίνητα και τις πραγματικές διαστάσεις του πεζόδρομου. Βάσει αυτής της τεκμηρίωσης, το δικαστήριο αναγνώρισε ότι η εταιρεία ήταν ο νόμιμος ιδιοκτήτης των ακινήτων της.
Η απόφαση εκδόθηκε ερήμην του Δήμου Μεγίστης ενώ η εταιρεία εκπροσωπήθηκε από τον δικηγόρο κ. Μανώλη Κουτσούκο.
Η συγκεκριμένη δικαστική απόφαση έρχεται να επιβεβαιώσει τη σημασία της ακρίβειας στις μετρήσεις και την καταγραφή των ακινήτων, ιδιαίτερα σε περιοχές όπου υπάρχουν διαχρονικά πολεοδομικές διαφοροποιήσεις.
Η υπόθεση αναδεικνύει επίσης τους κινδύνους που προκύπτουν από τη λανθασμένη ερμηνεία τοπογραφικών δεδομένων, τα οποία μπορούν να οδηγήσουν σε σοβαρές νομικές διαμάχες και αμφισβητήσεις κυριότητας.
