Είναι από τις σπάνιες φορές που αποφασίζω δημόσια να εκφράσω τις σκέψεις μου και την άποψη μου ως άνθρωπος και πολίτης αυτού του κόσμου, αλλά η οργή και ο θυμός μου δεν μπορούν να συγκρατηθούν.
Διάβασα μια αναφορά ενός σοβαρού και ευαισθητοποιημένου συμπολίτη που είχε το θάρρος και την ευαισθησία να περιγράψει τα παρακάτω. Δεν αναφέρω το όνομα του για να μην γίνει βορά στο στόμα αρκετών οι οποίοι έχουν γίνει λαϊκοί δικαστές και εισαγγελείς απανταχού και κατακρεουργούν τις περισσότερες φορές ανώνυμα ή και επώνυμα όποιον τολμήσει να βρεθεί στο δρόμο τους, βολεμένοι πίσω από ένα πληκτρολόγιο. Αντιθέτως αναλαμβάνω να στοχοποιηθώ εγώ, αν και γνωρίζετε πως υπάρχουν κανόνες ακόμα και στο διαδίκτυο και τα ΙP του καθένα. Λυπάμαι αν θα ακουστώ δυσάρεστη και ενοχλητική τέτοιες ώρες και μέρες που όλος σχεδόν ο κόσμος γιορτάζει το τέλος της Αποκριάς.
‘’Xθές το βράδυ γυρνώντας από την έξοδό μας με την γυναίκα μου είδαμε ένα ακριβό τζιπ να ‘σέρνει’ σε μια βάρκα μερικούς ‘μασκαράδες’ ντυμένους ναυαγούς πρόσφυγες (κατά το πρότυπο του εξώφυλλου γνωστού περιοδικού). Φορούσαν σωσίβια και ήταν βαμμένοι μαύροι. Οι κύριοι και οι κυρίες επίσης κυμάτιζαν με περηφάνια Ελληνικές σημαίες. Αναγνωρίζω ότι στον κόσμο της τέχνης (σχεδόν) ΤΙΠΟΤΑ δεν πρέπει να λογοκρίνεται και να απαγορεύεται (και πάλι δεν μπορείς φυσικά να σκοτώσεις έναν ηθοποιό για τις ανάγκες μιας σκηνής, ή να φερθείς άπρεπα σε έναν ανήλικο), απλά ήταν σοκαριστικό να βλέπεις κάτι τέτοιο, γνωρίζοντας πως ανθρώπινες ζωές χάθηκαν, κινδυνεύουν ή βρίσκονται σε πολύ δύσκολες συνθήκες αυτή τη στιγμή στις θάλασσες μας. Ανήκω σε αυτούς που δεν μπόρεσαν να βοηθήσουν τους ανθρώπους αυτούς όπως θα έπρεπε (και αισθάνομαι άσχημα για αυτό) αλλά απορώ πως μπορεί κάποιος να έχει την καρδιά να τους γελοιοποιεί. Θεωρώ δε ότι η θέση μου αυτή δεν με κατατάσσει πολιτικά αλλά αποτελεί μια ενστικτώδη και λογικά υγιή ανθρώπινη αντίδραση. Σε κάθε περίπτωση κανείς δεν δικαιούται να πειράξει ή να επιπλήξει τους ‘μασκαράδες’ αυτούς ωστόσο προσοχή γιατί και αυτοί με τη σειρά τους δεν θα πρέπει να λογοκρίνουν κανέναν κατευθυνόμενοι από δήθεν Εθνικά φρονήματα και αμφισβητήσιμες ‘ηθικές’ που είναι πάντα στα μέτρα τους.’’
Λοιπόν για να βάζουμε κάποια πράγματα σε μια σειρά κι επειδή ένοιωσα σαν να έτρωγα κλωτσιά στο στομάχι.
Όταν κάποιος – κάποιοι αποφασίζουν επειδή είναι καρναβάλι να χλευάσουν ένα θύμα κι όχι τον θύτη, μας δείχνει κατ ευθείαν το ποιόν της ψυχής του και τον τρόπο σκέψης (αν υπάρχει). Ποιος είπε ότι δεν υπάρχει το δικαίωμα να κριθούν; Έργο Τέχνης είναι;
Όταν με το ακριβό τζιπάκι και την βαρκούλα λόγω αποκριάς ντύνονται με σωσίβια και βάφονται με μαύρα χρώματα εμπνευσμένοι ίσως από ένα εξώφυλλο (υπ όψιν δύο σοβαρότατοι καλλιτέχνες ζήτησαν δημόσια συγγνώμη για το αποτέλεσμα) και δεν σέβονται την Ανθρωπιστική κρίση που έχει βρεθεί στο κατώφλι μας ξεχνώντας ότι ίσως ο παππούς τους ήρθε από απέναντι ή και έφυγε απέναντι μέσα σε μια βάρκα, ή βρέθηκε να διασχίζει ωκεανούς ως μετανάστης, όχι μόνο τότε αλλά και σήμερα
όταν εκατοντάδες εγκαταλείπουν τον τόπο τους, δεν σέβονται την ίδια την ζωή και τον Άνθρωπο, δεν σέβονται το ότι χιλιάδες συμπολίτες τους σε όλη την χώρα αλλά και χιλιάδες πολίτες από πολλές άλλες χώρες γιατροί, εθελοντές, νοσηλευτές, ανθρωπιστικές οργανώσεις, ΜΚΟ, ομάδες ανθρώπων μεμονωμένοι, ανώνυμοι και επώνυμοι και φορείς, τρέχουν να συνδράμουν και να βοηθήσουν, αλλά και πολλοί πονάνε βλέποντας ένα μωρό να γεννιέται σε μια βάρκα, στην λάσπη, σε ένα ελικόπτερο, άτομα ηλικιωμένα με αναπηρίες, μητέρες αγκαλιά με τα παιδιά τους και εγκυμονούσες μέσα στο νερό, όταν το εμπόριο παιδιών και οργάνων πάει σύννεφο, όταν διακινητές τούς εκμεταλλεύονται και τους στοιβάζουν σε σάπιες λέμβους και βάρκες που βουλιάζουν και όχι γυαλιστερές όπως την δική τους, όταν λοιπόν δεν χλευάζουν τους θύτες που δημιουργούν τους πολέμους και τις αιτίες και αντί να μασκαρευτούν (νομίζοντας ότι είναι αστείο) σε πρόσφυγες και όχι σε βόμβες ή και σε πολιτικούς των μεγάλων χωρών που πουλάνε προστασία και όπλα και το ΝΑΤΟ, όταν δεν έχουν πάει ποτέ τους σε μιά έκθεση γελοιογραφίας και σκίτσου, ή σε θεατρική παράσταση, ή κινηματογράφο, όταν νομίζουν πως πίσω απο το άλλοθι της μάσκας τους μπορούν να διακωμωδούν με τον χειρότερο τρόπο όχι μόνο την προσφυγιά και τον μετανάστη γενικά, ε τότε ντρέπομαι ειλικρινά για την κατάντια κάποιων.
Διακωμωδούσαν τους Έλληνες που φεύγουν η θα φύγουν?? και στο μυαλό τους φαντάζει σαν μια ατέλειωτη εκδρομή μέσα σε ένα ακριβό σκάφος;
Αν νομίζουν δε ότι κρατώντας ένα σύμβολο όπως η σημαία και κάνοντας κατάχρηση του συμβολισμού της τους δίνει απαλλαγή και άλλοθι είναι πολύ γελασμένοι.
Ας έχουν το θάρρος να βγούνε επώνυμα και με φωτογραφίες και να είναι σίγουροι ότι θα κάνω τα πάντα να τους προβάλλω εγώ στα μέσα επικοινωνίας, στα ΜΜΕ όχι μόνο στην Ρόδο, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς, και εδώ στην Αγγλία όπου ζω πλέον ως οικονομικός μετανάστης έχοντας βιώσει όλη την τραγικότητα της κρίσης.
Ίρις Μαυράκη
