Αρθρο του Αντώνη Αποστολίδη, Συντονιστή ΝΕ ΣΥΡΙΖΑ Ν. Δωδεκανήσου
Στις μέρες μας αρκετοί συμπολίτες μας έχουν τη δυνατότητα να επιχειρήσουν ένα σύντομο ταξίδι αναψυχής σε κάποιον ευρωπαϊκό προορισμό της επιλογής τους. Η συζήτηση η οποία ακολουθεί το ταξίδι της επιστροφής είναι πανομοιότυπη σε κάθε παρέα. Πέρα από τα αξιοθέατα και τα όποια θετικά ή αρνητικά συνέβησαν στη διάρκεια του ταξιδιού, η συζήτηση περιλαμβάνει απαρέγκλιτα το πόσο καθαρή ήταν η πόλη, τι υπέροχα πάρκα είχε, πώς σέβονταν όλοι τον τουρίστα, από την εξυπηρέτηση στο ξενοδοχείο έως την παραχώρηση προτεραιότητας στις διαβάσεις, ακόμη και το πώς είναι τακτοποιημένοι οι κάδοι απορριμμάτων της ανακύκλωσης αρμονικά με το περιβάλλοντα χώρο. Εάν μάλιστα το ταξίδι συνδυαστεί και με κάποιο πολιτιστικό ή αθλητικό γεγονός που διεξάγεται στην περιοχή, οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες.
Εύλογα, το συμπέρασμα που προκύπτει είναι πως το κράτος εκεί λειτουργεί, ενώ εδώ συνήθως απουσιάζει. Πόσοι όμως σκεφτόμαστε πως αυτά τα οποία μας εντυπωσίασαν αποτελούν κυρίως αρμοδιότητα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και όχι του κεντρικού κράτους; Επιπλέον, μήπως μερίδιο ευθύνης έχουμε και εμείς οι ίδιοι με τις λάθος επιλογές μας στις αντίστοιχες εκλογές;
Ένα χρόνιο λάθος είναι η υποβάθμιση του ρόλου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσής μας. Θεωρούμε πως όλα είναι θέμα κεντρικής διακυβέρνησης, και οι τοπικές αρχές απλώς άγονται και φέρονται από τις ορέξεις της εκάστοτε κυβέρνησης.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει τον κυρίαρχο ρόλο στην διαχείριση της καθημερινότητας και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής της κοινωνίας. Ακόμα περισσότερο, είναι το βασικό πεδίο ζύμωσης πολιτικών οι οποίες έχουν άμεσο αντίκτυπο στον πολίτη.
Σημείο κλειδί στην περιοχή μας είναι να αντιληφθούμε τις δυσκολίες και προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι νησιωτικοί δήμοι και πώς μπορούν αυτές να ξεπεραστούν. Οι νησιωτικοί δήμοι είναι ανεξάρτητες οντότητες, οι οποίες σε πολλά ζητήματα υποχρεώνονται να είναι αυτάρκεις, παράλληλα όμως έχουν ανάγκη από μια συνεκτική περιφερειακή αρχή που θα είναι παρών και αρωγός σε κάθε τους βήμα. Για όλους, και όχι μόνο για τους αρεστούς δήμους.
Εδώ εντοπίζεται ο ιδιαίτερος ρόλος που οφείλει να διαδραματίζει η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου. Η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου έχει την υποχρέωση να κάνει όσα προβλέπει η νομοθεσία και το Σύνταγμα, αλλά και ακόμα περισσότερα, όπως καμιά άλλη Περιφέρεια της χώρας. Το μοναδικό γεωγραφικό χαρακτηριστικό των 48 κατοικημένων νησιών έχει ανάγκη από μια περιφερειακή αρχή η οποία να ξεπερνά τα τετριμμένα και να δημιουργεί, σε συνεργασία με την κεντρική κυβέρνηση και τους δήμους, πολιτικές που να υπερκεράζουν τις δυσκολίες των νησιωτικών ιδιαιτεροτήτων και να λύνουν τα χρόνια προβλήματα της περιοχής μας.
Η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου δεν αρκεί να είναι απλός φορέας υλοποίησης των προγραμμάτων της κυβέρνησης όπως σήμερα. Οφείλει να αξιοποιήσει τον επιτελικό της ρόλο, καταγράφοντας, κατηγοριοποιώντας και ομαδοποιώντας τις ανάγκες των δήμων σε ζητήματα τα οποία μπορεί να συνδράμει ουσιαστικά. Πρέπει να διεκδικεί λύσεις, μέσω στοχευμένων πολιτικών, μαζί με τους δήμους σε προβλήματα που τους ταλανίζουν και με στόχο το κοινό και όχι το ίδιο όφελος.
Η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου δεν αρκεί να είναι απλός φορέας υλοποίησης των προγραμμάτων ΕΣΠΑ όπως σήμερα. Οφείλει να αναζητήσει νέους πόρους, νέα εργαλεία χρηματοδότησης και νέους τρόπους στήριξης των δήμων.
Η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου δεν αρκεί να είναι απλός φορέας διαχείρισης των δομών που λειτουργεί. Οφείλει να τις στηρίξει αλλά και να τις αναπτύξει, ακόμα και να ιδρύσει νέες, εντοπίζοντας σε συνεργασία με τους δήμους τις ανάγκες της περιοχής μας.
Κοινός παρονομαστής όλων είναι η ανάγκη για μια Περιφερειακή Αρχή ανοικτή στην κοινωνία, σε συνεχή γραμμή επικοινωνίας με το σύνολο των δήμων της, η οποία να συνεργάζεται καθημερινά μαζί τους και να βρίσκει λύσεις κοινά αποδεκτές με πρώτο ωφελούμενο την τοπική κοινωνία.
Οι εμπάθειες, ο ανταγωνισμός, οι αντιδικίες και ο διχασμός επιβάλλεται να μπουν από όλους μας στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Οι νέες δημοτικές και περιφερειακές αρχές που θα προκύψουν με την πιο δημοκρατική διαδικασία, αυτή της απλής αναλογικής και του πλαισίου του Κλεισθένη Ι, έχουν ανάγκη από διάλογο, συνεργασία και σύνθεση πολιτικών προτάσεων για μια νέα μέρα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Αυτή της αμοιβαία επωφελούς προόδου όλων.
